(Klik op de foto's om het fotoalbum van de maand december te openen)

 

Donderdag 22 december 2011: Edmonson VC Rest Area, afgelegd 74 km (pos 34.53.46S 149.30.37E)

We hebben geen behoefte om Canberra verder te verkennen, maar we willen wel één van de musea zien. Canberra staat bekend om de vele mooie musea. Eén van de aanraders is het War Memorial, en daar gaan we naar toe. Het War Memorial vertelt over het oorlogsverleden van Australië. De eerste en de tweede oorlog worden uitgebreid getoond. Allemaal vanuit Australisch oogpunt. De eerste wereldoorlog is hier heel erg belangrijk, in 1901 is Australië een federatie geworden en toen de eerste wereldoorlog uitbrak was dat de eerste keer dat de natie optrad. Australië is volgens de Australiers toen eigenlijk geboren. Het museum is erg indrukwekkend, je kunt er uren ronddwalen, tentoonstellingen, filmpjes worden getoond en de vele vrijwilligers leiden je rond.

Bij binnenkomst  kom je op een binnenplein, in het midden een vijver, aan de andere kant van de vijver de graf van de onbekende soldaat en aan weerszijde de muren vol met gedenkplaten van de gesneuvelden. De laatste gesneuvelden zijn van de oorlog in Irak. Erg indrukwekkend.

 

Vrijdag 23 december 2011: Syndney, afgelegd 269 km (pos 33.47.32S 151.08.62E)

Het is rijden vandaag en nog eens rijden. De weg wordt groter, breder en vooral drukker. We zijn op weg naar Sydney. Sydney, een miljoenenstad. In de stad met al haar voorsteden wonen 4,5 miljoen mensen. En daar gaan wij met Tweetie dwars door heen. Pfff, maar het lukt. We willen eerst naar  Sydney Harbour National Park, helemaal aan het oosten aan de zee. het schijnt dat je hier goed de Sydney to Hobart race kunt zien. Dus dat willen we eens verkennen. En inderdaad, als we uitstappen hebben we een prachtig uitzicht over Sydney Harbour, we hebben onze plek voor komende maandag gevonden. Nu alleen op tijd zijn, want het wordt druk.

De camping die we op het oog hebben ligt aan de noordzijde van de haven, we moeten dus dwars door de stad en dan proberen we ook nog de tolwegen te vermijden. Je kunt hier aardig wat geld spenderen aan tol.

Uiteindelijk vinden we de camping, maar helaas No Vacancies. Eigenwijs als we zijn, toch maar even vragen. En we hebben geluk, er is toch nog een plekje vrij in de stad. Morgen zien we wel weer.

 

Zaterdag 24 december 2011: Sydney

Onze eerste daad van vanochtend is kijken of we hier nog een nachtje kunnen blijven. Dat is wel

zo gemakkelijk. En inderdaad, als Frans vraagt hebben we weer geluk. Er is een afzegging, we

moeten wel van plekje veranderen op de camping maar dat is geen probleem. En dan is het toch

echt tijd om Syndey te verkennen. We gaan met de trein naar het centrum en daar vermaken we 

ons de hele dag met de ferry's. We stoppen van de ene ferry in de andere, en toeren zo de hele

dag op Sydney Harbour, prachtige uitzichten hebben we over de stad, we kunnen zowaar met de

ferry een hele stuk de rivier op varen.Sydney bestaat uit verschillende wijken, en één van de

leukere oude wijken heet The Rocks, deze wijk dankt zijn naam aam de ruige rotsen die het gezicht

bepaalden van deze wijk, die een essentiële rol speelde in de ontwikkeling van Sydney.

We zien het opera house en varen onder de Sydney Harbour Bridge door. Voltooid in 1932. In de

volksmond heet deze brug 'de kleerhanger' .

Niet te geloven dat win Sydney zijn, voor ons een echte mijlpaal tijdens onze trip.

 

Zondag 25 december 2011: Sydney, afgelegd 35 km

Wij krijgen niet echt het kerstgevoel, het is warm weer, de zon schijnt volop. Nee voor mij hoort bij kerst koude en donkere dagen. We hebben wel allemaal lekker eten gekocht, een heus kerstkleed, we dekken uitgebreid de tafel en hebben een lekker kerst ontbijt. Zo is het toch nog een beetje kerst.Vandaag gaan we de stad wederom in. dit keer met onze Tweetie. Verlaten de camping, en gaan weer richting de oostzijde. Daar willen we vanavond overnachten in één van de straten. Morgen is Boxing day, en dan is de start van de Sydney-to- Hobart race, veel straten worden afgezet. Dus wij gaan er vanavond naar toe, zoeken een leuke en beetje verdekte plek in een straat om te overnachten. Eigenlijk mag dat niet, maar ja....

Sydney is dus gebouwd rondom Port Jackson, een ondergelopen rivierdal dat in de loop van miljoen jaren werd gevormd. Sydney is ontstaan door de deportatie van de vele gevangen uit Engeland. Volgens mij een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Engeland. Sommige gedeporteerden werden gestraft voor het stelen van een stukje brood!

Maar goed ik begon over Port Jackson, doordat het een rivierdal is, kent Sydney veel baaien en stranden. Wij zoeken zo'n strandje op, Watson Bay, en brengen eerste kerstdag door op een picknickkleed in de schaduw aan het water.

 

Maandag 26 december 2011: Bilpin Reserve, Blue Mountains, afgelegd 108 km (pos 33.29.49S 150.31.01E)

Ondanks dat we aan de straat geparkeerd staan, met het dak naar beneden om niet op te vallen, slapen we prima. We zijn op tijd wakker, rechts van ons is een woonwijk, links de zee. We zoeken een bankje op en ontbijten met uitzicht op zee. We pakken onze spulletjes bijeen en gaan op zoek naar een geschikte plek om te zitten. Een uurtje later zitten we, volledig geinstalleerd. Wat ons betreft kan het startschot vallen, maar ja het is net negen uur, en de race start om één uur. Gelukkig hebben we koffie mee, en met al die mensen is er genoeg te bekijken. Langzamerhand wordt het ook steeds drukker op het water. Steeds meer bootjes komen er, kleine bootjes en enorme grote cruise schepen. Volgepakt met mensen. Wat een massa. Onze buren weten te vertellen dat er 88 boten meedoen met de Sydney to Hobart race.

Dan begeven ook langzamerhand de deelnemers zich op het water. Naarmate het dichter bij één uur wordt, wordt de vloot zenuwachtiger. Langzamhand groepeert de vloot zich rondom de start lijn. En dan....pang. De wedstrijd is begonnen. Daar gaat de vloot. We staan op een strategische plek. Al laverend moet de vloot de baai uit, en dan de hoek ronden waar wij staan om vervolgens op zee te verdwijnen. We hebben een fantastisch zicht. Een heus spektakel. 640 mijl hebben de deelnemers te gaan. De eersten zullen al in de vroege woensdagochtend arriveren.

Helaas krijgen ze wel slecht weer over zich heen. vanuit het zuiden stapelen onweerswolken zich op.

Als wij 's avonds een parkeerplek vinden in de Blue Mountains barst het onweer en de regenbuien los.

 

Dinsdag 27 december 2011: Mount Wilsons, Blue Mountains, afgelegd 36 km (pos 33.30.07S 150.31.01E)

De Blue Mountains is een natuurpark ongeveer 100 kilometer ten westen van Sydney. Het heeft zijn oorsprong 250 miljoen jaar geleden. Toen afzettingsgesteenten erodeerden, ontstonden steile kliffen en canyons. Gedurende zo'n 14000 jaar bewoonden Aboriginals dit ruige terrein, dat lange tijd de blanke kolonisten op een afstand hield. Sinds 1870 is het een geliefde vakantiebestemming. De Blue Mountains danken hun naam aan de etherische olie van de eucalyptusbomen die een blauwe nevel verspreiden.

Kortom wij gaan een tijdje veblijven in dit mooie gebied. Helaas is het weer omgeslagen na de onweersbui van gisteren, het is koud en regenachtig. Jammer, en we zitten op 1200 meter hoogte. De lange broek moet weer aan.

De omgeving hier is erg groen en vochtig, een waar eldorado voor de varens. Er ontstaan varens groter dan de mensen, een heus bos vol varens. Cathedral of the Ferns. Daar maken we een leuke wandeling. Een prachtige omgeving, we besluiten hier maar een dagje te blijven.

 

Woensdag 28 december 2011: Lithgow, Blue Mountains, afgelegd 61 km (pos 33.29.00S 150.08.90E)

Vandaag gaat er iets anders uitzien dan dat we van plan zien. We stoppen eerst in Lithgow, bij het station. We willen wat informatie over de treinrit naar Sydney, we denken er sterk over om op oudjaar met de trein naar Sydney te gaan. EN Lithgow is een redelijke grote stad, dus daar moeten ze ons vast kunnen helpen aan de informatie.

Maar als we weer verder willen, wil Tweetie niet meer verder. We krijgen de motor niet meer aan de praat. Wat we ook proberen, niets helpt. Dus op zoek naar een garage. En we vinden er één.

Nadat er naar Tweetie is gekeken blijkt dat de startmotor kapot is, er moet een nieuwe in. Een tegenvaller, maar er zit niets anders op. Gelukkig kan de garage ons helpen, zodat we morgen weer verder kunnen toeren. We blijven dus maar een nacht in Lithgow en maken er het beste van. We kamperen in Tweetie achter de garage.

 

Donderdag 29 december 2011: Perry's Lookout, Blue Mountains, afgelegd 70 km (pos 33.35.93S 150.20.75E)

Als Tweetie weer lekker snort gaan we verder, we terug naar het hart van de Blue Mountains, eerste stop is Katoomba. Daar is een jeugdherberg en die hebben een douche. Het wordt hoog tijd voor een douche. Tjee, Katoomba, het lijkt er wel Volendam. Zo druk is het er. Busladingen vol toeristen worden er gedropt. Jammer, erg jammer maar niet helemaal onbegrijpelijk. We maken een wandeling over de kliffen, en je hebt prachtige vergezichten. Het is dus niet zo verwonderlijk dat het hier druk is. Eén van de trekpleisters is The Three Sisters. Drrie rotsen, er zijn verschillende aboriginals verhalen. Eén van de verhalen vertelt dat het drie zusjes zijn, die door hun vader zijn opgesloten om ze te behoden voor een bunyip. De vader is echter het toverstokje verloren waarmee de zusters weer terug kunnen naar hun lijven. Ze wachten nog steeds in de stenen rotsformatie.

We gaan naar Blackheath, een andere mooie plek in de Blue Mountains, het is slechts15 kilometer van Katoomba, maar de toeristenmassa is daar nog niet doorgedrongen. Heerlijk, we kamperen op de kliffen, op Perry's Lookout. Vanaf hier kun je naar het dal lopen, alle folders zeggen dat dit de zwaarste afdaling is hier in de omgeving, maar ja wij willen naar het eucalyptus woud beneden bij de rivier. Gaan we het doen of niet?

 

Vrijdag 30 december 2011: Perry's Lookout, Blue Mountains

De beslissing is genomen, we gaan naar beneden.  Eerst nog maar even van het uitzicht genieten en dan zetten we de afdaling in. Het is trap treden lopen naar beneden, en klauteren over de rotsen. Dat het een zware afdaling is, is absoluut niet overdreven. Naar beneden lopen is al zwaar, de knieën beginnen te trillen, en dan moeten we straks weer terug naar boven. Klimmen! Puf, hij, steun, kreun @#$%^&! Na elke 10 minuten nemen we een korte pauze om even bij te komen. Uiteindelijk komen we weer boven, het is een mooie wandeling geweest, maar ik geloof niet dat we dit nog een keer gaan doen. Wat een kwelling. De rest van de middag doen we niets meer, zitten, en ontspannen!

 

Zaterdag 31 december 2011: Springwood, afgelegd 65 km (pos 33.41.91S 150.33.91E)

Au, au, au! De wandeling van gisteren is in de bovenbenen gaan zitten. Geen conditie, we worden genadeloos afgestraft met spierpijn. Eigen schuld....

Na de koffie gaan we naar Springwood. Daar parkeren we de auto bij het station en kopen een treinkaartje. We gaan met de trein naar Sydney, oud- en nieuwjaar vieren. Ik ben waarschijnlijk te naief, Frans had het verwacht. Wat een mensenmassa, het lijkt of alle inwoners, 4,5 miljoen, samen zijn gekomen in de Sydney Harbour. We denken op ons gemakje een plekje te kunnen vinden, maken natuurlijk eerst een stadswandeling en proberen dan een goed plekje te vinden aan de haven. De haven is opgedeeld in verschillende gebieden, in de gebieden mag je geen alcohol meenemen en geen glas. We hebben het idee rondom de haven te wandelen, nou vergeet het maar. Kop aan kop, kont aan kont, voetje voor voetje schuifelen we verder. Dan roepen de speakers om dat de maximale hoeveelheid mensen zijn toegelaten. Het gebieden wordt afgesloten, er kan niemand meer in, en niemand meer uit. Als je naar de wc moet, moet je dat ruim van te voren bedenken, eerst een worsteling door de mensenmassa, dan lange rijden voor het toilet en vervolgens weer een worsteling door de mensenmassa terug naar je plekkie.

Het is 8 uur 's avonds , dat wordt 4 uur staan/zitten en wachten tot middernacht. De sfeer is goed, en iedereen is vrolijk, doet een spelletje kaarten, en frunnikt wat met zijn ipod.

Om 9 uur is het het familie vuurwerk, voor de kleintjes onder ons. Om tien uur, één knal vuurwerk, het aftellen is begonnen. Nog twee uur. Om elf uur, weer een knal vuurwerk. Nog één uur. Half twaalf, de derde knal vuurwerk. Nog een half uur. Kwart voor twaalf, de vierde knal vuurwerk, nog een kwartier. Nog tien minuten, nog vijf minuten......

Tien, negen, acht, zeven, zes, vijf, vier, drie, twee,één..... happy new year. Een daverende vuurwerkshow barst boven onze hoofden los. De Sydney harbour bridge staat in vuur en vlam, vanaf het water gaat het de lucht in op drie verschillende plekken, boven op de kantoorgebouwen wordt er prachtige vuurwerk afgestoken.  We hebben ogen en oren te kort. Een fantastisch spektakel.

Na twintig minuten is de show voorbij, maar wat hebben we genoten. Het wachten, de mensenmassa en de lange treinreis terug naar Srpingwood, het is het allemaal waard

En wat zal 2012 ons brengen, fair winds en nieuwe verre landen.....