(Klik op de foto's om het fotoalbum van de maand januari openen)

 

Zondag 1 januari 2012: Old Ford Reserve, Blue Mountains, afgelegd 62 km (pos 33.43.54S 150.14.06E)

Het is vier uur als we moe in ons bedje duiken, het vuurwerk staat nog op ons netvlies.

Een mooie warme dag wordt het vandaag, Tweetie staat op een parkeerplaats in de zon. Dus het wordt lekker warm en we branden de auto uit. Na ons ontbijtje in de winkelstraat, gaan we toch op zoek naar een mooiere plek. We willen eigenlijk naar Murphys Glen campground, maar de weg er naar toe is zo slecht, kuilen, gaten, rotsen dat we daar Tweetie niet aan willen weggen. We besluiten naar de Megalong valley te gaan, we zien dan de kliffen van de onderkant, vanuit de vallei. Een mooi alternatief, we vinden een prachtige plek aan het water. Tijd om te ontspannen vandaag.

 

Maandag 2 januari 2012: Old Ford Reserve, Blue Mountains

Waarom deze plek Old Ford Reserve heet is volstrekt onduidelijk, maar mooi is het hier wel. We zitten in de zon, als het te heet wordt verkassen we naar de schaduw. Op de achtergrond een kabbelt een beekje, het is druk met gezinnen. Het is hoog seizoen, kinderen zwemmen en spetteren in het water. 's Avonds kunnen we lekker lang buiten zitten, het blijft lang zwoel. Zou de zomer dan toch echt begonnen zijn? 

Australië is echt een land, zeg maar continent van uitersten, in het westen van Australië bij Perth vallen de mussen dood van het dak vanwege de hitte en zijn er enorme bosbranden gaande, in het noorden bij Darwin is op kerstavond een cycloon aan land  gekomen. DeStuart Highway tussen Katherine en Darwin, waar wij in juli nog reden, is compleet verwoest. Net als de spoorlijn naar Darwin, Darwin is een tijdje niet bereikbaar. En hier in de Blue Mountains klaagt men dat ze koudste kerstmis gehad hebben sinds 15 jaar!

 

Dinsdag 3 januari 2012: Boggi Swamp Creek, afgelegd 192 km (pos 32.56.27S 150.42.06E)

We verlaten vandaag de Blue Mountains, met prachtig weer dit keer. Nog een laatste stop in Katoomba om de voorraden aan te vullen en dan zetten we koers naar Barrington Tops. IEen iets te grote afstand voor één dag, morgen zullen we dat bereiken. We gaan door de Great Dividing Range richting Brisbane. Voorlopig laten we de kustroute rechts van ons liggen. De Great Dividing Range is vol met natuurparken. Het is een bergachtig landschap.

 

Woensdag 4 januari 2012: Telegraphy Forest Park, afgelegd 178 km (pos 32.13.21S 151.44.40E)

Vandaag bereiken we Barrington Tops, Barrington Top  ligt op een hoogte van 1600 meter. We hebben een mooie route en halverwege de middag duiken we bergen in. De weg is onverhard en wordt slechts. Heel langzaam gaan we verder. Over de laatste 10 kilometer doen we een uur, we zijn de hele tijd alleen, geen verkeer, geen auto's.

Maar dan komen we bij de rivier, wij zijn afgedaald en we zijn toch niet de enige. Er zijn meer kampeerders die deze mooi plek gevonden hebben. We zetten Tweetie naast het kabbelend beekje. Waar we al gauw zelf in gaan zitten, lekker afkoelen.

 

Donderdag 5 januari 2012: Telegraphy Forst Park

Helaas het mooie weer is weer omgeslagen. 's Avonds komt er een stevige regenbui over ons heen. Het regenwoud doet zijn naam eer aan.

We blijven hier nog een dag. Lekker ontspannen, en genieten van de mooie omgeving. Gelukkig komt zelfs de zon er 's middags weer bij.

's Avonds komt wederom regen, dit keer vergezelt door een felle onweersbui over het woud.

 

Vrijdag 6 januari 2012:  Bretti Reserve, afgelegd 127 km (pos 31.47.29S 151.54.56E)

Tijd om weer verder te gaan, het kost ons wederom een uur om het park uit te komen. De weg is niet helemaal droog, maar er ligt voldoende gruis en puin, dus het gaat prima. Alleen langzaam.

We gaan weer verder door de Great Dividing range.

Stroud Road, tijd voor een koffie break. Als we uitstappen maken we kennis met Alan. Alan is 70 jaar en is hier geboren. Hij klust nog wat bij, de brievenbussen langs de weg moeten op hoogte gebracht worden. Als we Alan vertellen van ons leven, valt zijn mond open van verbazing. Hij kan er maar niet over uit. Wat een leven. Een leuke kerel die Alan en hij vertelt aan één stuk door, over Australië is hij niet zo tevreden, te veel regels en te lichte straffen. Er is niet voor 6 miljoen vuurwerk in de lucht gestoken. Om priveé vuurwerk af te mogen steken heb je zelfs een vergunning nodig. Maar er is geen geld om de wegen te onderhouden in New South Wales. "If the road get worse, the government just replace the speed signs, the maximum speed of 90 km/h changes into 80 km/h. That's how the maintenane of the road is being done", moppert Alan.

 

Zaterdag 7 januari 2012: Armidale, afgelegd 183 km (pos 30.31.34S 151.41.07E)

We komen steeds dichter bij Brisbane, nog 500 km te gaan naar het noorden. Het is vreemd deze laatste dagen, het zijn de laatste dagen van onze rondtrip met Tweetie door Australie, af en toe hebben we een beetje weemoed en denken we met nostalgie terug aan de rondreis. "Weet je nog.....", zeggen we regelmatig tegen elkaar.

Maar goed eerst gaan we nog door een erg leuk stuk van de Great Dividing range. We zijn op weg naar New England National Park. Vlak voordat we daar aankomen stoppen we in de laatste grote stad. Tijd voor een camping met een douche. We merken het duidelijk dat we meer naar het noorden rijden, de temperaturen lopen op, en douches worden daardoor wel heel erg aangenaam.

 

Zondag 8 januari 2012: Little Styx River, afgelegd 86 km (pos 30.30.28S 152.21.59E)

Eerst nog even boodschappen doen en dan gaan we eindelijk de waterfall way op. Het is een leuke route die eindigt in Coffs Harbour. Onderweg zijn er verschillende leuke stops bij watervallen. De eerste stop is gelijk onze lunchstop. Na de lunch toch maar even een stukje lopen, goed voor de spijs vertering. Het landschap ziet er bizar uit. Diepe uitgesleten gorge, het water stort van bergen af de diepte in (we zitten toch weer op bijna 1500 meter hoogte), onder in het dal loopt een rivier.

Even verderop slaan we af, een onverharde weg, maar goed te doen. Uiteindelijk komen we bij de Little Styx River, de rivier schijnt vol te zitten met forel. We slaan ons kampement op. Een prachtige plek om te overnachten en te relaxen.

 

Maandag 9 januari 2012: Little Styx River

Onze buren komen er aan. ze vertrekken vandaag weer richting Adelaide. Gisteren hebben ze gevist en prachtige forellen gevangen. Ze hebben te veel, of ze hebben in een forel. Dank je wel. Lekker, ze zijn al schoongemaakt.

Frans maakt een vuurtje, ik pak de forellen (het zijn er 4!) in aluminium folie en maak er lekkere pakketjes van. Tijdens de lunch hebben we een lekker gebakken forel, en ´s avonds maken we van de rest een heerlijke koud salade. Laat de buren maar opnieuw komen met forel.

 

Dinsdag 10 januari 2012: Ilunka, afgelegd 236 km  (pos 29.24.17S 153.21.16E)

We toeren eerst nog even rond door het New England National Park. Het is hier eigenlijk altijd erg vochtig, en dat kun je zien aan de plantengroei. Overal is mos, zijn varens en verschillende soorten paddestoelen. Zelfs de bomen zijn behangen met verschillende soorten mos.

We gaan naar een aantal uitkijk punten, je schijnt prachtige vergezichten te hebben over de bergtoppen. Maar helaas we zijn te vroeg, de zon heeft nog niet genoeg warmte, het dal en de bergtoppen zijn gehuld in nevelen. Dus we zien helemaal niets!

Nou dan karren we maar terug naar de hoofdweg, en gaan verder via de waterfall way. Onze volgende stop zijn de Ebor waterfalls. Een koffie stop. En dan zeggen we vaarwel tegen de bergen en heuvels. We zetten koers naar de kust. We willen nog eventjes aan de kust camperen, en als het kan een duik in zee nemen. Maar wat een pech, het is hoogseizoen en de kampeerplek aan de zee die we op het oog hebben is al weken volgeboekt. Een beetje charme van mijn kant helpt niet, geen plek. We gaan dan maar naar het plaatsje Ilunka en vinden daar wel een plekje. Niet aan zee, maar wel aan de rivier. Het is hoogseizoen en alles is volgepakt met mensen, natuurlijk zitten we ook op het meeste drukke deel van Australie, de oostkust.

 

Woensdag 11 januari 2012: Brisbane, afgelegd 326 km

We toeren vandaag naar Brisbane, op naar onze lady. We gaan langs de kust. De kust is hier toch wel heel erg mooi.

Veel prachtige zandstranden, veel zwemmers en surfers. De witte zandstranden en prachtige blauwe zeeen, zoals je

in de reisbrochures ziet. We lunchen in Lennox Head en we stoppen in Byron Bay. Byron Bay is een surfers paradise,

en het meeste oostelijke puntje van Australie, natuurlijk staat er een vuurtoren. Er zijn hier heel wat schepen vergaan

zo vlak voor de kust eind 1800, begin 1900.

Via de goldcoast (een boulevard van tientallen kilometers en verschillende plaatsjes, grote torenflats en pretparken)

rijden we terug naar Brisbane. We krijgen er weer een uurtje bij, want Queensland doet niet aan de zomertijd zoals

New South Wales.

En daar ligt ze dan, onze lady! Prachtig, maar wat is ze smerig, dat wordt poetsen en schoonmaken.

 

Dinsdag 31 januari 2012: Christchurch, Woodend Beach Holiday Park

We klussen bijna drie weken op de boot, maar vandaag is het dan zover! Half zes, de wekker gaat. Snel ontbijten

en dan hup naar de kant. De taxi komt eraan, en die brengt ons naar het vliegveld. We gaan naar Nieuw Zeeland.

Twee tassen vol, het is even puzzelen wat we mee nemen, lekkere warmen truien, maar ook de korte broek ligt in

de tas. Twintig over acht vertrek het vliegtuig en drie uur later landen we in Christchurch. We zetten de horloge op de drie uur later, we hebben weer 12 uur tijdverschil met jullie in Nederland.

Als we uitstappen, regelen we eerst een campervan. We proberen het eerst bij de bekende maatschappijen, Maui, Britz....maar daar lukt het niet echt. We kunnen geen goede deal krijgen, nou dan zoeken we toch lekker verder. Uiteindelijk komen we terecht bij Sue, Sue zit bii de i-Site balie. Het lijkt de VVV te zijn. We leggen uit wat we willen en Sue helpt ons fantastisch. Uiteindelijk huren we een mazda, een economy camper, voor 6 weken en zonder extra kosten kunnen we deze inleveren in Auckland, want daarvandan vliegen we terug op 12 maart.

Om vijf uur zijn we de trotse eigenaar van een witte mazda bongo.

We starten de auto, maar waar zit de koppeling en versnellingspook? Het blijkt een automaat te zijn, nog gemakkelijk. Gas geven en remmen.

Gauw nog even wat boodschappen doen en dan waar zullen we overnachten? Iets ten noorden van Christchurch ligt een leuke camping aan het strand. Dat lijkt ons een prettige plek.

We installeren Bongo en zetten de tent op achter de klep dat geeft wat extra ruimte. Want Bongo, het kan bijna niet, is nog kleiner dan Tweetie, die we ondertussen weer verkocht hebben. Welke avonturen zal de volgende eigenaar met Tweetie meemaken?