Zaterdag 2 oktober 2010
11:15 LTC; positie 22.24S 166.48E
afgelegd 242 mijl

Dag 2
We zeilen overdag met gereefd grootzeil en kluiver. En gaan nog steeds als een speer, we willen niet te vroeg aankomen bij het rif; New Caledonie is omgeven door een rif met een paar openingen om door heen te gaan. We minderen zeil, het grootzeil halen we helemaal weg en de kluiver draaien we deels in. Zo kunnen we allebei nog een paar uur slapen. Om 4 uur 's ochtends gaat Frans tijdens zijn wacht door het rif naar binnen. Gelukkig is deze goed bebakend. We varen nu in de beschutting van New Caledonie. De kluiver kan weer helemaal uit en alleen op de kluiver manoeuvreren we verder. Even na vijf uur komt de zon op en wordt het licht. Lekker relaxed, met een gangetje van een knoop of 4 gaan we verder.
We hebben geen zin om helemaal door te gaan naar Noumea, we willen toch niet inklaren in het weekend. Dus wanneer we bij de Isle Ouen zijn en een mooie baai zien laten we ons anker vallen. Het is even na elf uur in de ochtend. Van hier is het nog een 25 mijl tot aan Noumea, een mooie dagtrip.
Er ligt al een boot, maar die vertrekt en direct na ons komen er nog twee boten aan die ook hun anker laten vallen. Ze hebben allebei de gele vlag op, dus hebben ook, net als wij, een langere reis achter de rug.
Frans ontkurkt de champagne, en ik help deze opdrinken. Welkom op New Caledonie.

Vrijdag 1 oktober 2010
12:00 KTC; positie 21.43S 168.08E
afgelegd 148 mijl, nog te gaan 119 mijl

Dag 1
Nou we hebben de vulkaan gezien, tjongejonge, wat een spektakel. Je moet er wat voor over hebben om er te komen, de weg er naar toe is vreselijk, kuilen, stenen, gaten.....en dat twee uur heen en twee uur terug. Je rijdt niet harder dan 20 kilometer per uur en soms zelfs stapvoets. Maar dan rijdt je bijna met de auto in de vulkaan. Ineens hoor je haar grommen, en dan een vuurzee en een enorme knal. Je staat te trillen op je benen van de schrik, en de vuurballen vallen voor je gevoel om je heen. Sommige wel heel erg dichtbij. Pfff, het was het bliksem bezoek waard aan Tanna. Op onze website zal ik er wel wat uitgebreider over schrijven.
Donderdag ochtend komt ons ankerketting ook grommend en rukkend los. Het zat lekker vast aan en tussen het koraal. Uiteindelijk komt er een stuk koraal mee omhoog, maar we raken redelijk makkelijk los. Het is even na negenen, we hebben hier slechts 22 uur gelegen. Een pitstop. We vertrekken, dit keer op weg naar Noumea, de grootste stad van New Caledonie.
Er staat een stevige wind uit het zuid oosten, we varen ongeveer 205 graden, en gaan met een lekker gangetje van 6 knopen door het water. Grootzeil en kluiver staan op, over stuurboord. Tegen de avond reven we het grootzeil en zo gaan we de nacht in.
Het gaat prima zo, nog 119 mijl te gaan en dan zijn we in Noumea. Onze laatste stop voor Brisbane