(Klik op de foto's om het fotoalbum te openen)

 

Zondag 1 juli 2012: Fannie Bay, Darwin

Het blijft prachtig weer, de zon schijnt volop, en eenstrakke blauwe lucht. We blijven een dagje aan boord. Lekker rond lummelen, ik sop de boot eens goed af. Alles zit nog ander het zout van het vele water dat we over ons heen hebben gekregen midden op zee. De boot knapt er lekker van op. Frans stort zich op de generator, de injectie pomp moet eruit. We hebben contact gehad met een bedrijf hier, dat de injectie pomp opnieuw kan caliberen. Hopelijk gaat de generator het dan weer doen. Afwachten maar.

's Avonds worden we verwend met een enorm vuurwerk. Overal op het strand wordt vuurwerk afgestoken, even verderop ligt een pontoon in het water en daarvandaan wordt ook spetterend vuurwerk afgestoken. We komen ogen tekort om al het moois te zien. Het blijkt vandaag constitution day te zijn voor Northern Territory. Geen idee wat dat inhoud, vast iets uit de oude koloniale tijd, maar we genieten toch van al het moois.

 

Maandag 2 juli 2012: Fannie Bay, Darwin

Al een paar dagen wordt er meer wind voorspeld, maar de echte stevig wind blijft uit. Overdag neemt de wind toe tot windkracht 5-6, maar in de loop van de middag valt de wind helemaal weg. Je ziet wel alle boten om ons heen heel vreemd draaien, elke boot heeft zijn eigen wijze van draaien, door de stroom en de wind. Iedereen heeft dan ook veel ketting uit, de diepte verschilt hier enorm. Bij laag water liggen we op 5 tot 6 meter, bij hoog water is het meer dan 10 meter diep. De bodem is glooiend, dus we kunnen niet echt dicht bij het strand ankeren, kortom we zijn 20 minuten zoet om met onze bijboot aan de kant te komen. En als je pech hebt, staan er golven en kom je lekker nat aan de kant.

Vandaag staan er behoorlijk golven. Ik heb een regenjas aan getrokken en stap bij Harke in de bijboot. Tjongejonge, een gammel bootje hoor. De drijvers zijn zacht, Harke moet ze eerst oppompen. Hier en daar een lek, maar gelukkig komen we veilig aan land. Vandaag heb ik de papierwinkel voor Indonesia weer op me genomen. We gaan naar de bank om te betalen. We missen net de bus, een half uurtje wachten en de volgende bus komt er aan die ons naar het stadscentrum brengt. Na het betalen is het de beurt om de website bij te werken en om wat boodschappen te doen. Al met al ben ik de hele dag zoet.

Frans is aan boord gebleven, bij Frans staat regulier onderhoud aan de watermaker op het kluslijst. Ook Frans is de hele dag lekker zoet. Halverwege de middag vinden we het welletjes, tijd voor een biertje, boekje en ontspanning.

 

Dinsdag 3 juli 2012: Fannie Bay, Darwin

Ondanks dat we zo ver naar de kant moeten, Harke vindt het te ver en is verplaatst en ligt nu in de vaargeul bij de marina, liggen we toch eigenlijk prachtig. Vandaag zijn er de hele dag wedstrijden met kleine katamarans en die racen voor en achter onze boot langs. We zitten eerste rang. Even later komen de dolfijnen voorbij, wat wil een mens nog meer. Ik denk dat we hier toch maar gewoon blijven liggen. Bovendien hebben wij vorig jaar de omgeving hier al verkend met onze campervan, dus erg veel behoefte om erop uit te trekken hebben we niet. Tijd genoeg om de klusjes te doen,en te ontspannen en af en toe een bus naar het stadscentrum te nemen. Nee, we liggen hier prima.

 

Woensdag 4 juli 2012: Fannie Bay, Darwin

We blijven een dagje aan boord, het waait stevig, dus naar de kant gaan betekent een nat pak. We hebben nog voldoende toe doen aan boord, dus we houden ons zelf wel bezig.

 

Donderdag 5 juli 2012: Fannie Bay, Darwin

Ondanks dat het stevig waait, moeten we toch naar de kant. om acht uur stappen we al in de dinghy, het is een hele klus, en nog voordat we de lady loslaten zijn we al lekker nat. Na twintig minuten landen we op het strand, het water staat erg hoog. Het is springtij. Dus dat scheelt weer een stuk slepen met de dinghy. We gaan naar downtown, we bezoeken customs en melden dat we de 28ste vertrekken naar Indonesia. Ons cruising permit wordt ingenomen, fotokopieën worden gemaakt van onze paspoorten en we krijgen informatie hoe we taxfree kunnen tanken. Het echte uitklaren geberut de 27ste. Volgende stop is het consulaat van Indonesië. We hebben de formulieren ingevuld en een pasfoto bij de hand. We leveren alles in, 60 AUD dollar per visum. Ik wil contact betalen, maar dat kan niet. Alleen per credit card. De kaart wordt door de machine gehaald, vervolgens vraagt de Indonesiër of ik akkoord ga met de extra transactie kosten 3,60 AUD. Ik kijk verbaasd op, de enige manier om te betalen is per credit card . "What happens if I say no?", vraag ik met een glimlach. Welkom in Indonesia?

Volgende stop is een bedrijf dat onze injectie pomp van de generator kan herstellen. We vragen bij het busstation de route. Dat lukt en een half uur later melden we ons bij het bedrijf. We hadden al telefonisch contact gehad, vorige week. Toen gaven ze te kennen dat ze het erg druk hadden geen tijd. Volgende week donderdag is de service manager erweer. Kregen we als antwoord. En nu is het volgende week donderdag. Natuurlijk is de service manager er niet. No worries mate!  Is dit Australië of toch al Indonesia. In ieder geval maken we kennis met Joel. Maar die geeft te kennen dat ze ons toch niet kunnen helpen. Hij heeft een ander adres voor ons, en legt uit hoe we daar komen. Natuurlijk aannemend dat we met de auto zijn. Maar gelukkig ook dit keer biedt de bus uitkomst. Rond de middag zijn we er. We geven de injectie pomp af. En een uurtje later is pomp gereed. En nu de generator nog.

Weer met de bus terug naar de stad, nog gauw even boodschappen doen, en om half vijf zijn we weer terug aan boord. Al met al zijn we de hele dag zoet geweest.

Tijd voor ontspanning. Vandaag gaan we naar de markt op Mindil Beach. Op loopafstand van de sailing club. Eerst gaan we nog even op bezoek bij Werner en Soni, zij liggen in Cullen Bay marina. Na onze sleepactiviteiten, ging ook de generator uit. En de generator hadden ze nodig om de pompen te kunnen laten draaien, ze kregen namelijk erg veel water binnen. Uiteindelijk heeft de reddingsmaatschappij ze naar de haven gesleept. De hele week zijn ze druk bezig geweest om alles te repareren. Dus eens even poolshoogte nemen bij de Fee. Gelukkig gaat het weer goed met ze, alles is nog niet gerepareerd, maar de moed zit er weer in.

En dan is het tijd voor de lokale markt. Het is er gezellig druk. Heel veel lokale eettentjes (uit Azië) en natuurlijk kunnen we souvenirs kopen. We proeven oesters en krokodillenvlees. Heerlijk allemaal. Er worden allerlei shows gegeven, muziek op de didgeridoo, vuurwerpen, lassowerpers, kortom we vermaken ons prima. Helaas er komt ook weer een tijd om in de dinghy te stappen en onze lady op te zoeken.

 

Zondag 16 juli 2012: Tipperary Waters, Darwin

De week gaat voorbij met klussen, en de Spirit komt eindelijk ook aan in Darwin. We hebben de bemanning van de Spirit en de Serendipity gevraagd om ons te helpen met de voorstag. En vandaag is het zover. Het anker gaat op, we varen langs de Spirit en de bemanning stapt over. We gaan naar de marina, we roepen de havenmeester op om het sluisje te openen. Met 4 extra bemanningsleden aan boord, handen genoeg om te helpen. We krijgen een plaatsje toegewezen in de overvolle marina. En dan kan het klussen beginnen. De voorstag wordt aan de onderkant losgemaakt. Frans gaat de mast in, en maakte de bovenkant los. Gerjan en ik gaan in de bijboot om de rolstag te begeleiden. Ans laat de stag zakken en Harke en Frans begeleiden de verstaging. We willen namelijk niet dat de rolprofielen gaan knikken. Maar alles gaat prima en een half uurtje later ligt de verstaging met de rolprofielen op de kant. Wat een lengte, 18 meter lang!

We denken zo even de rolprofiel eraf te kunnen schuiven, maar dat valt tegen. Overal zitten lagers, en deze houden de profielen stevig vast. De inbus bouten zitten lekker vast. Een klus dus voor morgen, alles uitboren!

 

Vrijdag 20 juli 2012: Fannie Bay, Darwin

Zo wat hebben wij hard gewerkt. De hele maandag en dinsdag gaat op aan het uitboren van de inbus bouten en de rolprofielen op orde maken. Ondertussen poets ik de boot, en zet de boot in de was. De verstaging komt later. Dus extra tijd, en waar besteden we die aan...precies één van de klussen op de kluslijst. Frans maakt de warmtewisselaar van de hoofdmotor schoon.

En dan is het donderdag, met wat hulp van andere zeilers, hijsen we nieuwe verstaging. Nu kan het zeil er weer in. Maar deze heb ik gerepareerd, en nu is het zeil rondom de pees iets te dik. En dus gaat het erg moeilijk om het zeil te hijsen. Bijna lukt het, maar dan breekt de val. Roetssss, daar gaat de kluiver weer naar beneden. Een nieuwe poging, het is uiteindelijk 's avonds 9 uur als we klaar zijn.

Vrijdag ochtend om 8 uur draait de havenmeester weer de sluis voor ons. Een uur later laten we ons anker weer vallen in Fannie Bay. Heerlijk, weer ruimte en rust om ons heen.

 

Dinsdag 24 juli 2012: Fannie Bay, Darwin

Vandaag is de technical meeting. Een bijeenkomst georganiseerd door Sail Indonesia. Dat is de club waar wij ons bij aan gesloten hebben om naar Indonesia te gaan. Zij regelen al het papier werk met de overheid in Indonesia. Wij schuiven de dollars. Vandaag is er een bijeenkomst voor de laatste details. Er doen ongeveer 130 boten mee met de rally. De bijeenkomst wordt een teleurstelling, praten, praten en praten. En we horen eigenlijk niets nieuws. Halverwege vinden we het wel goed, we gaan lekker weg. Terras zoeken en een ijsje eten!

Met elke andere zeiler waar we mee praten horen we eigenlijk dezelfde verhalen. Iedereen heeft zijn klussen, de noodzakelijke dingen die moeten gebeuren voor vertrek naar Indonesia. Watermaker doet het niet, lekkage in de hydraulica, motor lekt olie en water, bevoorradingen inslaan, zeilen repareren, wachten op de nodige onderdelen die van ver moeten komen en maar niet komen.....sommige zeilers wanhopen zelfs of het allemaal lukt voor de 28ste, de datum van vertrek.

Volgens mij doen we het zo slecht nog niet.

 

Woensdag 25 juli 2012: Fannie Bay, Darwin

Frans helpt de Spirit vandaag met de verstaging, alle moet opnieuw afgesteld worden. Ik krijg de ruimte om te verven aan boord. Na alle schuur- en plamuurwerk, is het vandaag de grote dag. Onze kuip krijgt een nieuwe verfbeurt. De oude verf is zo oud en versleten dat de grondverf al zichtbaar wordt op verschillende plekken. Na een paar uurtjes noeste arbeid, ziet de kuip er glimmend uit. We kunnen tevreden zijn met het resultaat.

 

Donderdag 26 juli 2012: Fannie Bay, Darwin

Zo vandaag zijn we miljonair. We hebben indonesische rupies besteld bij de bank, we halen 4,4 miljoen (!) op. Ze hebben alleen maar grote biljetten, dus is de tas gelukkig niet zo vol. We hebben voor ongeveer 500 AUD aan rupiah's dus dat valt wel mee.

De laatste dollars gaan op aan de laatste verse boodschappen. We houden nog net een paar dollar over voor een bakkie koffie, en dan is het geld echt op.

 

Zaterdag 28 juli 2012: Fannie Bay, Darwin -  Dinsdag 31 juli 2012 Kupang, Indonesia afgelegd 452 mijl (positie 10.09.35S 123.34.61E)

Negen uur, het anker gaat op. Het waait stevig. Gelukkig maar, Indonesia staat bekend om de windstiltes, en dus veel varen op de motor. Maar de oversteek lijkt goed te bezeilen, de voorspelling zijn 20 tot 30 knopen wind (windkracht 5 -7 ) uit het zuid oosten.

We gaan  twee uur eerder weg dan de officiële start, dit om de drukte enigszins te vermijden, maar het blijkt dat veel meer boten dit doen. We varen met ongeveer 100 boten naar Indonesia Kupang, in de rally. Verbazingwekkend hoe snel dit zich verspreid. Voordat je het weer ben je weer 'alleen op de wereld'. Na 79 uur laten we ons anker vallen in Indonesia. Wil je weten hoe onze oversteek is geweest, kijk dan op het oceaan logboek.

 

Dinsdag 31 juli 2012: Kupang, Indonesia

De champagne fles gaat open. Tijd om onze aankomst in Indonesia te vieren. Het ziet er al gelijk heel anders uit dan Australia. Veel vissersboten op het water, huisjes op palen, overal viskwekerijen. En de lokale muziek komt je al van verre tegemoet. Het schalt over zee. Wij kunnen de radio zelf wel uitzetten.

We melden onze aankomst bij Sail Indonesia. Het inklaren zal wel even duren, denken we. Sam roept ons op, af we met de bijboot de officials op willen halen. Natuurlijk doen we dat. Even later stapt Frans met twee mensen van quarantaine aan boord. We zetten op een heleboel formulieren onze handtekening en onze bootstempel. Tjongejonge, ze zijn gek op formulieren en stempels. We mogen verse groente en fruit aan boord hebben. En natuurlijk verklaren we plechtig dat we dat ook niet hebben. Gelukkig wordt er niets gecontroleerd want onze beide koelkasten zijn overval.

Frans brengt de beide beambten, nadat ze ons eerst wat whiskey afgetroggeld hebben, naar de volgende boot. Nog even stoppen bij customs en ook daar vullen we papieren in. We kunnen naar de kant, naar immigration. Nou daar hebben we geen puf meer in. Dat doen we morgen wel.

Een paar uurtjes later komt customs aan boord bij de Spirit die ondertussen ook aangekomen zijn. Dit zijn weer andere mensen van customs en zij vertellen ons dat we toch echt naar de kant moeten voor de welkomst ceremonie. Nou dat doen we dan maar.

Hup in de dinghy, we pikken Ans en Gerjan op en dan naar de kant. Daar staan de bootboys al te wachten. Je kuint er niet omheen, een beetje vervelend vind ik. Het doet denken aan de lokale maffia. De prijzen voor het oppassen op je dinghy hebben ze ondertussen verdubbeld (speciaal voor de rally) tot 40000 rupiah´s. Er kan niet over onderhandeld worden! Een beetje boevenstreken vind ik. Maar goed, we steunen de lokale economie zullen we maar denken

We storten ons in het feest gewoel. Eerst de officiele praatjes, de gouverneur, de burgemeester, de organisator.....En dan worden er een aantal boten opgeroepen om op het podium te verschijnen.....Dalwhinnie! He, wij moeten ook komen. We worden officieel welkom geheten, handjes schudden en we krijgen een mooie sjaal omgehangen. En morgen staan we in de krant. De krant en de radio zijn ook aanwezig, links en rechts interviews. Heel officieel allemaal.

En nu is het tijd voor muziek en dans. Prachtige mooie jongedames en jongemannen vertolken verschillende dansen. Er is eten in overvloed. Prima georganiseerd allemaal. Een heel goed begin van Sail Indonesia. Het schijnt de Indonesische regering het toerisme wil bevorderen, en er is een route uitgezet door Indonesia met allemaal feesten en partijen. Voorlopig is het erg leuk, maar druk. We laten het over ons heen komen...morgen is er weer een dag.