Zaterdag 6 oktober 2012

Positie 06.07.160S 106.48.810E

Afgelegd 713 mijl

 

Dag 6

Wat een drukte, hoe dichter we bij Jakarta komen, hoe meer schepen op het water. Vissersboten, visstaken, visnetten, sleepboten, containerschepen, vrachtschepen, nou maar op. Er is altijd iemand buiten om op de uitkijk te staan. Maar het gaat prima, zonder brokken komen we de dag en de nacht door.

Helaas wil het met de wind niet zo lukken, we kunnen weer een paar zeilen, maar dan is de wind weer op en moet de motor aan.

Tegen de ochtend krijgen we Jakarta inzicht. Wat een smeerboel hier, we hebben nog nooit zoveel vuil en plastic zien drijven in het water. We duimen dat we gaan troep in de uitlaat krijgen zodat die wordt geblokkeerd. Maar ook dit gaat prima.

We willen naar de Batavia Marina, maar deze is zo recent dat we nergens op de kaarten iets van Batavia Marina kunnen vinden. Gelukkig hebben we een telefoon nummer van Mr. Putu Suryadi, en zo krijgen we de informatie. Het is even opletten met de diepte, uiteindelijk wordt het 2 meter en daar wippen we net over heen. De mannen staan al op de steiger ons op te wachten. Na zes dagen en 2 uur nemen ze de lijnen van ons aan en liggen we veilig afgemeerd in Jarkarta! Het is tijd om Java te gaan verkennen.

 

 

Dag 5
Je komt de wonderlijkste boten tegen onderweg. Heel veel vissersboten, deze zijn herkenbaar door de zeer felle lampen. Tegen het ochtendgloren kon ik eindelijk zijn boot bij daglicht zien. Ze zijn prachtig verschilderd, deze houten boten. De romp is helemaal kleurrijk beschilderd. En voorop zit het lijkt wel een kerstboom. Rood, blauw, geel en groene lampjes knipperen. En daarop zitten een paar man met een visserslijn te poeren. Wat een beroep.
's Nachts kun je hier werkelijk geen kaas van maken. Door de felle lichten herkennen we de vissersboten.
De visserstaken zie je 's nachts echt niet. Maar tot mijn verbazing zag ik deze een staak ook voorzien was van een klein rood knipperlampje. Natuurlijk zag ik dat, toen we de staak al gepasseerd waren.
De java zee is hier niet zo diep, 40 tot 50 meter, dus ideaal visgrond. Zodra het begint te schemeren komen de vissersboten, en dan is het lekker druk de hele nacht door. Goed uitkijken, maar het houdt je lekker bezig en voordat je weet is je wacht van drie uur voorbij en mag je naar bed. Nog één nacht varen en dan zijn we er.
En dan de marifoon, die staat bij ons altijd op kanaal 16. Dit is een kanaal voor noodoproepen. Alleen het aller noodzakelijkst verkeer mag op dit kanaal. Zodra je kontakt heb ga je over op een ander kanaal. Tenminste zo zijn de regels. Nou hier in Indonesia maken ze hun eigen regels, dat hebben we al vaker gehoord. Zo ook de marifoon regels. Er is continu gekwek op kanaaal 16. Zelfs zingen. Ik dacht zelfs even vanochtend iemand tot horen oproepen tot gebed op kanaal 16!  Ook is het niet vreemd dat de marifoon soms muziek geeft, iemand heeft dan de marifoon aan en de radio aan. De scheepvaart-omgeving geniet vrolijk mee. Indonesia, je blijft je verbazen.

 

Dag 4
Het blijft tobben met de wind, gedurende de nacht kunnen we redelijk zeilen, maar overdag is de wind weer op. Helemaal op en de vertrouwde motor moet weer aan. Gelukkig dat in de moderne tijd een zeilboot een motor heeft, je moet er toch niet aan denken hoe lang je erover doet als je alles op zeil moet afleggen, zoals in de tijden van Cook.
Het blijft een drukke route, veel vissersboten en veel vrachtschepen. We zijn overdag een sleper met lading, nu pas zien we hoe groot de lading is die ze aan het slepen zijn, maar ook met de verrekijker kunnen we er niets van brouwen. Geen idee wat het is.
Eigenlijk gebeurt er niet zo veel, de dagen zijn gelijkmatig en we tikken rustig de zeemijlen af naar Jakarta, zoals het nu lijkt komen we zaterdag aan.

 

 

Dag 3
Op één of andere manier duurt de reis voor mijn gevoel lang. Het gaat langzaam, we kunnen hele stukken zeilen, maar ook hele stukken moet de motor aan. Met name tijdens de nachten kunnen we zeilen, vreemd genoeg. Je zou verwachten dat dan de wind wegvalt, maar niets is minder waar. Zowel gisteren als vandaag viel de wind in de loop van de ochtend weg zo rond tien uur, om rond vijf uur 's middags weer terug te komen. En dan kunnen de zeilen weer op.
Ook hebben we continue stroom tegen. Geduld, geduld, geduld.
Met dit tempo komen we waarschijnlijk zaterdag aan in Jakarta.
's Nachts is het erg druk, opletten geblazen. Regelmatig komen sleepboten voorbij, en die herkennen we nog wel aan de lichten die ze voeren. Maar de lading die ze slepen is onverlicht. Gelukkig schijnt de maan, en met de verrekijker erbij kunnen we de lading zien.
En zo gaat er weer een dag voorbij, de vierde dag gaat in.

 

 

Dag 2
De tweede dag zit erop. Gestaag gaan we vooruit. We zeilen meestal melkmeisje, en hebben de wind pal van achteren. We rollen soms wel erg heen en weer, maar uiteindelijk zijn we behoorlijk in geslingerd. We raken weer gewend aan het leven op zee. Gestaag tikken de mijlen onder ons door.
We varen nu ten noorden van Surabaya, en we merken dat dat een grote stad is, regelmatig passeren ons grote vrachtschepen. Het is een rustige dag, jammer valt de wind overdag echt helemaal weg, dus de motor moet aan, kunnen we tegelijk de accu's weer een beetje bijladen.
We lopen onze wachten, nemen 's middags een douche (want het is werkelijk heel erg heet en we zweten peentjes), tussen door maken we de maaltijden klaar en we proberen zoveel mogelijk te relaxen. Dat wil zeggen een dutje doen, boekje lezen, muziek luisteren. Als je geen wacht hebt, mag je doen waar je zin in hebt is de afspraak.
Op naar dag drie.