(Klik op de foto's om het fotoalbum van de maand november om te openen)

 

Woensdag 31 oktober 2012 - donderdag 1 november 2012:Besar - Lingga, Tg Jang, afgelegd 135,8 nm (pos 00.19.50S 104.57.33E)

Vijf uur, de wekker gaat. Vandaag willen we naar Tujuh, een eilanden groep ongeveer 65 mijl noordelijker. Maar helaas, weer geen wind. Dus we motoren veel, we hebben stroom tegen, en het beetje wind dat er staat hebben we ook tegen. We hopen nog even dat we Tujuh halen voordat het donker wordt, maar halverwege de middag blijkt dat er niet in te zetten. We besluiten dan maar om een nachtje door te varen, op de motor. We gaan naar het zuidelijkste puntje van Lingga. Vanaf hier kunnen we het waarschijnlijk in dag etappes doen naar Maleisië. De volgende ochtend om acht uur laten we ons anker vallen in een ruime baai. De rest van de dag is het tijd om te relaxen en wat huishoudelijke klusjes te doen en te bedenken waar we morgen naar toe zullen gaan.

 

Vrijdag 2 november 2012: Lingga, Tanjung Jang

De wekker gaat, het is zeven uur. We halen het anker op, gereed om te vertrekken. Dan roept Gerjan, van de Spirit waar we samen met zeilen, ons op via de marifoon. "Ik krijg de motor niet gestart, waarschijnlijk een slecht contact. Gaan jullie maar vast", zegt Gerjan. We blijven toch maar even wachten. Na een kwartiertje opnieuw Gerjan op de marifoon. "Het lukt niet, de motor wil niet starten", zegt-ie. We laten ons anker weer vallen. Het lijkt erop dat we voorlopig niet vertrekken. We laten onze bijboot in het water en Frans peddelt naar de Spirit.

Het lijkt eerst dat de startaccu niet goed is. Dus de generator erbij, start accu verder opladen en we hebben tijd om koffie te drinken. Maar het mag niet baten. De motor start nog steeds niet. Er is een reserve start accu aan boord. Dan maar deze aansluiten en opladen. Opnieuw een start poging helaas. De hele motor wordt gecontroleerd, filters vervangen, schoongemaakt. Maar alles wat Frans en Gerjan proberen. Het mag niet baten. Frans is ervan overtuigd dat er lucht in het systeem zit, maar de motor is van het zelfontluchtende type, dus volgens Gerjan kan dat niet. We besluiten om nog een dag te blijven liggen, en morgen verdere pogingen te doen. En mocht het nog steeds niet lukken, dan wordt de Dalwhinnie een sleepbedrijf.

 

Zaterdag 3 november 2012: Lingga, Tanjung Jang

Hieperdepiep, er is er één jarig en dat ben ik. Alweer een jaar erbij, dit keer vier ik mijn verjaardag in Indonesië. In één van de meest afgelegen gebieden, we hebben geen telefoon bereik, geen internetbereik dus geen contact met de buitenwereld. Dat wordt een drankje in de kuip van de Dalwhinnie in plaats van op een terrasje in de zon.

Voor het eerst in jaren is het bewolkt op mijn verjaardag. Geen zon, af en toe een regenbui die over ons heen komt. Het natte seizoen is begonnen, elke dag wel een regenbuitje die de boot lekker schoon spoelt. En vaak zien en horen we ook onweer. Gelukkig is dat meestal ver weg. Het nadeel is dat de wind naar het noordwesten is gedraaid en dat is precies de kant die wij op moeten. Dus het is hoog aan de wind varen of nog vervelender laveren.

Op de Spirit zijn ze weer druk bezig, Frans probeert te helpen. Maar wat de heren ook doen, het heeft geen succes. De motor blijft het consequent niet doen. Jammer, jammer, we besluiten toch om morgen maar te vertrekken, de Dalwhinnie neemt de Spirit op sleeptouw. Ondertussen wordt er contact gelegd met een techneut in Amerika. Misschien weet die raad.

 

Zondag 4 november 2012: Lingga, Tanjung Jang - Kongka Besar, afgelegd 26,6 mijl (pos 0.04.16S 104.51.15E)

Acht uur, we zijn gereed om te vertrekken. Gerjan en Ans halen ook het anker op, Frans manoevreert voorzichtig onze boot langszij, Gerjan gooit de sleeplijn over, ik bevestig deze op onze bolder en daar gaan. Dalwhinnie, sleepbedrijf en co. Het is al de tweede keer dat we slepen. We raken eraan gewend. Het gaat rustig, onze lady moet werken. Als we eenmaal op ruimer water komen dan kunnen we de zeilen bijzetten, en dat scheelt een stuk. We maken dan best snelheid.

Het laatste deel moeten we tussen de eilanden door, richting ons anker plek. En dat valt nog niet mee, tegen golven, wind en stroom in. Heel langzaam komen we vooruit. Uit dat gaat langzaam, maar uiteindelijk komen we er. Om vier uur laten we ons anker vallen, beide boten liggen beschut en voor anker. Het is mooi geweest voor vandaag, morgen zien we wel weer verder.

 

Maandag 5 november 2012: Kongka Besar - Pulau Mesanak, afgelegd 49,6 mijl (pos 0.23.64N 104.32.80E)

Het is vandaag een lange trip die we voor de boeg hebben, dus we willen vroeg weg. Maar het loopt toch bijna tegen acht uur voordat we varen. We hebben de Spirit weer aan een lijntje achter ons. Het eerst stuk gaat traag, erg traag. We maken ongeveer 1 mijl per uur. Dat kun je volgens mij lopend bijhouden. Maar ja we hebben dan ook stroom, wind en golven tegen. We kijken eens op de kaart of we wat eerder ruimer water kunnen bereiken en dat is gelukkig ook zo. Na een paar uur kunnen we de zeilen bijzetten en dan krijgen we best een lekker vaartje zo met ons tweeën.

Maar jammer, jammer, onze koers is niet te bezeilen, dus dat wordt laveren tegen de wind in. We hebben wel mooi weer, af en toe zware wolken in de verte, maar vandaag krijgen we geen bui over ons heen.

Helaas is de ankerplek niet meer te bereiken voordat het donker wordt. Volgens de kaarten lijkt de plek ook bij nacht goed aan te lopen. Maar tja je hebt hier overal van de vissershuisjes op palen. Degene die verlicht zijn, die zien we wel. Maar de onverlichte, waar o waar staan die. En dan heb je nog palen die her en der uit het water steken. Heel voorzichtig varen we de baai in. Ik sta voor op het puntje met een zaklamp, maar echt veel zien kan ik niet. De radar biedt uitkomst en zo komen we heelhuids aan zonder iets te raken. Het is bijna negen uur als we ons anker kunnen laten zakken. Wat een lange, vermoeiende dag!

O ja, we hebben vandaag de evenaar gepasseerd, en zijn weer terug op het noordelijk halfrond.

 

Dinsdag 6 november 2012: Pulau Mesanak

We besluiten een dag te blijven liggen hier voor pulau mesanak. We liggen beschut, we liggen prima. De techneut heeft gereageerd, volgens hem moet het toch lucht in het systeem zijn dat ervoor zorgt dat de motor niet wil starten. Gerjan krijgt een aantal tips, en gaat weer aan de slag. De moed wordt bijna opgegeven, maar opeens aan het eind van de middag klinkt er een oerkreet over het water. De motor draait weer. Heerlijk, dat betekent natuurlijk wel het voorlopige einde van onze sleepcarriere.

We hadden ons er al over verbaasd, geen kano's om onze boot? Wat is er aan de hand? Maar dan zijn er toch kano's in aantocht. Het is schoolmeester Herman met een paar van zijn leerlingen. Hij komt langs met zijn leerlingen zodat ze kunnen oefenen in het engels. Het Engels van de kinderen is erg beperkt, ze komen meestal toch niet verder dan "hello mister, how are you?". Herman moet eigenlijk alles voorzeggen.

 

Woensdag 7 november 2012: Pulau Mesanak

Door al het klussen hebben we eigenlijk weinig gezien van de omgeving. We besluiten nog een dag te blijven en Herman met een bezoekje te vereren.

Na de koffie stappen we in de bijboot, we gaan naar de kant. We worden al van verre opgemerkt. We mogen 'afmeren' bij een paalwoning. Een deel van de woning staat op palen in het water. Gelukkig is er een trapje en zo komen we droog aan en op de kant. We worden naar Herman en zijn school gebracht. Herman had als verwacht, maar wij zijn ons van geen afspraak bewust. Komt dat even goed uit dat we toch naar de kant zijn gegaan. De school is al uit, schooltijden hier zijn van 7 uur 's ochtends tot 11 uur. Gelukkig hangen de kinderen nog rond de school. We krijgen te zien hoe Herman les geeft. We volgens de Engelse les, alles wordt klassikaal gedaan. En erg luid worden de zinnen uitgesproken, zeg maar geschreeuwd. En wij krijgen les in het Bahasa Indonesia.

Herman neemt ons mee over 'zijn' eiland. We wandelen naar de andere kant. Daar is een vrachtscheepje afgemeerd. Elke tweede dag komt hier een schip met spullen. Vandaag wordt er grint en grond en ijzeren staven geleverd. Met scooters worden de ijzeren staven verwoerd. Grint en grond gaat gewoon met mankracht en kruiwagens. Er wordt een communicatie toren gebouwd, zodat Mesanak eindelijk ook internet heeft, radio en televisie.

We raken aan de praat met Herman over de vele vissershutten op palen in het water. Herman nodigt ons uit om 's avonds één te bezoeken en dat is niet tegen dovemansoren gezegd.

's Avonds om zes uur gaan we weer in de bijboot, dit keer naar de vissershut. Al we dichtbij komen zien we pas hoe hoog de palen zijn. En hier is geen trapje. Dus dat wordt klauteren, maar met behulp van de sterke armen van Herman en kornuiten komen zelfs Ans en ik 'aan boord'. Het hutje is nog groot vind ik, het staat dus op palen, en ernaast is ook een palen constructie met wat losse planken. Doodeng om daarover heen te lopen. Er onder hangt een net. En dat laten ze in het water zakken, een felle sterke lamp erop, en de vissen kunnen komen. Na een paar uur wordt het net opgehaald. De vangst bestaat voornamelijk uit sprot, maar ik vind het maar een magere vangst. De vissen worden vervolgens een paar minuten gekookt, zodat ze langer houdbaar zijn tot de verkoop. En dit hele proces haalt zich ongeveer drie keer op een nacht.

Na de eerste vangst krijgen we een lekkere vismaaltijd, de net gevangen vis wordt gekookt en voor onze neus neergezet. We voelend ons een beetje beschaamd, de vangst is mager en nou moeten wij er ook nog van eten. Weigeren is onbeleefd, dus we eten een lekker hapje mee maar we houden het bescheiden.

En dat moeten we weer terug, het is ondertussen laag water geworden. Dus afdalen is een nog moeilijke klimpartij, maar we komen gelukkig in het bijbootje terecht en niet ernaast. Herman dank je wel voor deze mooie ervaring.

 

Donderdag 8 november 2012:  Pulau Mesanak - Pulau Mantang, afgelegd 24,8 mijl (pos 0.45.63N 104.33.15E)

Het is tijd om verder te trekken richting Maleisië. Vandaag hebben we geen sleep, en dat is toch wel erg prettig. We gaan naar het eiland Bintan, er ligt een klein eilandje ten zuiden van, Mantang, en daar laten we ons anker vallen. We zijn nog bezig met ankeren, of daar komen de autoriteiten al aanscheuren. De papieren moeten gecontroleerd worden. Op onze cruising permit staat niet de naam van Mantang genoemd. "A big problem", volgens de havenmeester. We kunnen hier niet blijven. Rupia's, bier, whiskey, er moet iets over de brug komen. We staan de havenmeester vriendelijk te woord, maar wij vinden het eigenlijk geen big problem. Na wat heen en weer gepraat, en we geven niet toe aan rupia's, bier of whiskey, mogen we een nachtje blijven liggen, maar morgenvroeg wel direct vertrekken. Natuurlijk beloven we dat.

 

Vrijdag 9 november 2012: Pulau Mantang - Tanjung Pinang, afgelegd 19,5 mijl (pos 0.56.12N 104.26.45E)

We willen graag naar Tanjung Pinang, maar de gidsen zijn niet echt positief. Het is druk, smerig en er is weinig diepgang in het water. Kunnen we er wel komen? Tanjung Pinang is de grootste stad op Bintan, en schijnt best leuk te zijn. Wat gaan we doen? De Spirit ziet het niet zitten.

Sam, onze goede oude vriend biedt uitkomst. Het belt toevallig op en blijkt in Tanjung Pinang te zijn. We krijgen recente informatie van hem. We besluiten om er naar toe te varen. We nemen voor een paar dagen afscheid van de Spirit.

Even na de middag komen we aan in Tanjung Pinang, het een drukke havenstad, veel vrachtboten en veel veerboten. En daartussen laten wij ons anker vallen. We liggen prima tussen alle bedrijvigheid en het water is hier niet smeriger dan we al ergens anders in Indonesië gezien hebben.

Even later stopt er een watertaxi langszij, Sam stapt aan boord. Gezellig, we praten bij. Omdat we de boot zo de eerste dag niet alleen willen laten, en eventjes willen kijken en afwachten hoe alles gaat spreken we af voor de volgende morgen op de kade om elkaar weer te ontmoeten.

We krijgen bezoek van de navy, ook zij willen onze papier zijn. Het kado is een flinke kras op ons glimmende lak. Ja hier in Indonesie doen ze niet voorzichtig, het is niet erg als boten elkaar raken, een deuk, scheur of kras meer of minder....maar wij balen flink.

Vlak voor het slapen gaan, krijgen we weer bezoek. "Hello mister", het is de havenpolitie. Ook zij komen even kijken of alles goed is. Wij zijn hier tenslotte de eerste zeilboot dit jaar, dus we trekken de aandacht wel.

 

Zaterdag 10 november 2012: Tanjung Pinang

Acht uur, we staan in het gangboord, eventjes zwaaien en de watertaxi komt eraan en pikt ons op. Vijf minuten later staan we op de kade. Sam staat er al. Sam is hier geboren en opgegroeid en kent de omgeving op zijn duimpje. Hij laat ons de leuke plekjes van de stad zien, waar je goed kunt koffie drinken, de vismarkt, de groentemarkt, etc. Na de rondleiding doen we de shopping. Onze groente- en fruitvoorraad aan boord is helemaal op. Dus dat kunnen we hier mooi aanvullen. 

We moeten ons hier ook melden bij de autoriteiten, maar Sam regelt dat het allemaal soepeltjes verloopt. Want natuurlijk staat Tanjung Pinang ook niet op de cruising permit. En dan is het tijd voor de lunch. We hebben in Indonesie nog geen nasi padang gehad, en volgens Sam kan dat echt niet. Het bekendste gerecht van Indonesie is nasi padang. Nou dat willen we dan wel even proeven. Het blijkt dat je tafel vol gezet wordt met allerlei schaaltjes met lekker hapjes en met rijst. Dat wat je eet, dat moet je betalen. Er staat allerlei lekkers op tafel, kip, omelet, gebakken vis, gefrituurde vis, rundvlees, vissekop in de kokossaus (die laten we maar staan, de ogen kijken ons te veel aan). We proberen van alles en het smaakt prima. Een goede keus deze nasi padang. Het gesprek komt op es campur, een lokaal zoet drankje, met zoete vruchtjes en kokosmelk. En een flinke brok ijs (gemaakt van lokaal water). Elke toko heeft zijn eigen recept. Volgens Sam kun je hier de beste es campur krijgen, bij Apollo. Voordat we het weten zitten in een lokale bus op weg naar Apollo en aan de es campur. En nu maar hopen dat morgen geen buikloop krijgen.

Sam heeft een huis hier op één van de eilandjes, op Pulau Ujan, in de buurt. Een kleine 4 mijl verderop. We stappen in een watertaxi en daar gaan we naar het eiland van Sam. Sam is er jaar lang niet geweest. Het is een prachtige plek, wel heel erg rustig, en een klein huis. Helaas, er moet wel wat onderhoud gebeuren, maar hier in Indonesië maken ze daar niet zo'n punt van. Sam wil wat klussen en schoonmaken, maar ik denk dat hij meer kletst met de buren en bekenden. Je kunt merken aan Sam dat dit huis vol herinneringen zit. Het wordt tijd om afscheid te nemen, we krijgen een zelfgemaakt (door Sam) lokale boot mee als aandenken en dan gaan we met de watertaxi weer terug naar onze eigen boot. We hebben een prima verstandhouding met Sam en hij heeft ons op een leuke manier laten kennismaken met Indonesie.

 

Zondag 11 november 2012: Tanjung Pinang

We besluiten om nog een dagje te blijven liggen in Tanjung Pinang. Een beetje luieren, een beetje relaxen. Morgen varen we naar Nongsa Marina op het eiland Batam, en daar zullen we uitklaren om over te steken naar Maleisie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maandag 12 november 2012: Tanjung Pinang - Nongsa Point, afgelegd 38,4 mijl (pos 01.11.80N 104.05.81E)

Vijf uur de wekker gaat af. We kijken naar buiten en vlak voor ons ligt een vissersboot voor anker. Ik kijk weifelend, gaat dat lukken anker op? "Geen probleem",  zegt Frans. En het is ook geen probleem. Om half zes varen we weg, met het eerste licht. We blijven keurig in de vaargeul, een half uurtje later varen we weer op breder en dieper water. We gaan naar Nongsa Point op het eiland Bintan. Daar gaan we uitklaren. Het is onze laatste dagtoch in Indonesië. Jammer, met weemoed in ons hart gaan we Indonesië verlaten. We hebben het hier erg naar onze zin gehad.

Vlak na de middag varen we de marina in. De crew wacht ons al op, en helpt keurig bij het afmeren.  De Spirit ligt er al.

We nemen gauw even een duik in het zwembad, nadat we de papierwinkel ingeleverd hebben bij de marina. Zij zorgen voor het uitklaren. Lekker gemakkelijk. 's Avonds kunnen we de nieuwe papieren alweer ophalen.

We worden verrast op een etentje door Ans en Gerjan, ons galgenmaal in Indonesië. Bye, bye, Indonesie, wie weet tot ziens.

 

Dinsdag 13 november 2012: Nongsa Point, Indonesië -  Tanjung Piai, Maleisië, afgelegd 40,1 mijl (pos 01.16.17.N 103.32.11E)

Wederom loopt de wekker om vijf uur af. We raken er al aan gewend. We maken los en varen de haven uit. Op weg naar Indonesië. We moeten de straat van Singapore oversteken. We hebben allerlei verhalen gehoord over hoe druk het zal zijn met de grote scheepvaart. Natuurlijk is het ook druk, maar het valt ons mee. We moeten goed opletten, maar bereiken keurig de andere kant van de straat. Langs Singapore gaan we naar Maleisië. Op de plekken waar de grote containerschepen mogen ankeren is het behoorlijk druk. We tellen ruim 200 schepen die voor anker liggen, sommige containerschepen liggen gezusterlijk naast elkaar, een kleinere en een grotere, op één anker. Scheelt ankergeld.

En tot onze grote verbazing, als we de straat oversteken zien we de kleine open kano's van vissersmannen, midden op de singapore straat om te vissen. Zou dit nou echt de beste visgrond zijn?

We hebben helaas de stroom tegen, en behoorlijk tegen. We besluiten om een goede ankerplek uit te zoeken aan de Maleisische zijde. En morgen leggen we dan wel het laatste stuk af met de stroom mee. Net voordat de onweersbui losbarst laten we ons anker vallen.

 

Woensdag 14 november 2012:Tanjung Piai - Puteri Harbour, afgelegd 13,1 mijl (pos 01.25.07N 103.39.50E)

Vandaag mogen we uitslapen, het is zeven uur als we vertrekken. Een dikke twee uur laten varen we de Puteri Harbour binnen. Een nieuwe haven, gebouwd in 2009. En als we later op hun maquette zien we dat er nog heel veel plannen zijn om uit te breiden. Het is een mooie marina, en de boot ligt hier goed, veilig en beschut. Hier kunnen we met een gerust hart de lady achterlaten als wij Azië gaan verkennen.

Maar dit is niet het echte Maleisië, veel luxe van Singapore straalt hier af op dit deel van Maleisië, en rondom de haven is allemaal nieuwbouw. We moeten later nog maar eens echt snuiven aan Maleisië.

 

Donderdag 15 november 2012: Puteri, Maleisië

Vandaag gaan we eens een kijkje nemen bij Danga Bay marina, een paar mijl verderop. Een goede en goedkope marina volgens zeggen. Nadat we gekeken hebben blijkt de marina erg goedkoop, maar er is erg veel achterstallig onderhoud. Stroom wordt regelmatig onderbroken er is slechts één douche voor de dames, één douche voor de heren en niet zo schoon. En er is geen beveiliging. Kortom, we besluiten om te blijven liggen in Puteri. Wel wat verder weg van alles, maar goed dat nemen we voor lief.

Volgende halte is de mall. We kijken onze ogen uit, dat zijn we niet meer gewend naar Indonesië. Wat een winkels, en in de supermarkt is werkelijk weer alles te koop. We vinden zelfs heerlijk brood, meergranen brood. Lekker, dus voorlopig hoef ik zelf geen brood meer te bakken. En de bus van de marina brengt ons naar de winkels en haalt ons weer op. Gemakkelijker kan het niet.

 

Vrijdag 16 november 2012: Puteri, Maleisië

Tjongejonge, wat is het heet. Overdag loopt de temperatuur op tot een graad of 37,'s nacht komt de temperatuur ook niet onder de 30 graden. En het is vochtig. Elke middag wordt de lucht zwart en trekt er een stevige onweersbui over ons heen. En dat brengt ook tegelijkertijd een beetje verkoeling.

Je doet niets, zit buiten en de zweetdruppels lopen over je lijf. Het is moeilijk voor ons Europeanen, maar we moeten ons werktempo toch echt naar beneden aanpassen. Maar toch kunnen we het klussen niet laten.  We hebben ons voorgenomen telkens een klein beetje te doen. En tussendoor gaan we gewoon een paar weken weg. Azië verkennen. We zijn ons nu aan het oriënteren op Thailand, begin december willen we naar Thailand vliegen en dan gaan we een week of zes door Thailand reizen. We hebben er erg veel zin in.

 

Zaterdag 17 november 2012: Puteri, Maleisië

Een lekkere klusdag vandaag, Frans gaat bezig met de machinerie en ik stort me op het lakwerk. Omdat we gezellig naast de Spirit liggen hebben we natuurlijk een lekkere lange koffie pauze. Eventjes kletsen, maar voordat je het weet is de halve ochtend voorbij. Natuurlijk ook niet erg.

We klussen daarna nog een beetje door, als na de middag de regen met bakken uit de hemel valt, is het gebeurt met het kluswerk. We kruipen lekker naar binnen en pakken er een boekje bij. Zo komen we de dag wel door.

 

Dinsdag 20 november 2012:  Puteri, Maleisë

Elk dinsdag gaat er een bus van de marina naar de night market in Gelan Patah. We melden ons aan, deze markt willen we ook wel eens zien. Om zes uur vertrekken we. Een half uurtje later stappen we uit in Gelan Patah. Natuurlijk hebben we een boodschappenlijstje bij ons, er zijn weer allerlei spulletjes aan te schaffen voor de boot natuurlijk. Ducktape, valg van maleisië, lak, kit, polish.....In Indonesië zeiden we tegen elkaar als we in Maleisië zijn dan kopen we dit en dit....Maar dat valt toch vies tegen. Het is heel erg zoeken, en vaak niet te vinden. De lak en kit is na lang zoeken nog steeds niet gelukt. Maar goed een aantal dingen lukt wel. Het meeste dat je tegen komt zij nvan de lokale chinese hardware winkels. De winkel staat van de vloer tot aan de nok barstensvol. Wij kunnen er niets vinden, maar als je vraagt aan de eigenaar dan weet hij precies waar-ie de spullen moet zoeken. Ongelooflijk.

En dan is het de beurt aan de markt, hier wordt niet afgedongen. Je pakt een boodschappen mandje en zoekt je spulletjes uit. Bij groente en fruit staan overal bordjes, zoveel stuks voor de prijs van....Het is weer even wennen, anders dan in Indonesië. Maar we raken al gauw ingeburgerd. En je kunt er ook heerlijk eten kopen, saté in allerlei soorten, andere lekkere hapjes, ...maar omdat we al gegeten hebben bewaren we dat voor een volgend bezoek aan de night markt.

 

Woensdag 20 november 2012: Puteri, Maleisië

We zijn bezweken, we hebben een airco gekocht. Het is erg vochtig aan boord, en als we niet oppassen gaat er schimmel komen, op de kleding, op de kussens, op de wanden, enzo. En dus zetten we de airco af en toe aan via een tijdklok. We laten de boot hier namelijk een tijdje liggen en gebruiken deze haven als uitvalsbasis om Azië te verkennen, eind volgende week vertrekken we naar Maleisië en Thailand.

We hebben de boot afgedekt met dekzeilen, zo blijft het binnen iets koeler, alle ramen zijn afgedekt en de airco. Dat moet hopelijk voldoende zijn.

 

Vrijdag 23 november 2012: Puteri, Maleisië

Tjongejonge wat zijn we druk. En dat met deze temperaturen in de tropen. Ik hou mee bezig met de grote schoonmaakactie. De buitenboel, eerst ontkalken, overal zitten zoutresten en die moeten eraf, dan lekker soppen en vervolgens in de polish. Het is slechts één regel om te schrijven, maar het houdt me een paar dagen zoet.

Frans stort zich op de binnenboel, het zorgenkindje de generator verdient weer aandacht. Ondanks dat de uitlaat dichtgelast was in Australië, lekt die opnieuw. En dit keer zo erg, dat de rook in de boot komt in plaats van er buiten. Het laswerk is prutswerk geweest en er is meer schade aangebracht dan dat het goed is gedaan. Gelukkig doen we hier wat contact op, en Frans vindt iemand die een nieuwe stevige en meer gedegen uitlaat kan namaken, van roestvast staal.