(Klik op de foto´s om het fotoalbum van de maand januari te openen)

 

Dinsdag 1 januari 2013: Thaton, Thailand

                                                                   Half acht, we staan alweer op. We willen vandaag weer een stukje verder reizen. Met de tuk-tuk laten

                                                                   we ons brengen naar het busstation, daar nemen we de bus naar Thaton. Thaton is vier uur verder

                                                                   reizen en ligt vlak aan de grens met Burma. We blijven daar maar een dagje, want daar stappen we op

                                                                   een longtail boot en gaan via de mekong rivier naar Chiang Rai. Maar goed eerst nog vier uur rijden in

                                                                   de lokale bus.

                                                                   We kopen een kaartje, vier in de bus voor nog geen 3 euro. Het reizen hier is erg goedkoop. Bij het

                                                                   loket wordt iets op het kaartje gekrabbeld. Dat blijkt onze zitplaats te zijn. De bijrijden wijst ons onze

                                                                   plek. We zien drie nummers achterop de bank, de banken zijn erg smal. Het zla toch niet de bedoeling

                                                                   zijn dat hier drie mensen op een bank gaan zitten. Onze angstige vermoedens worden waar.  Alles

                                                                   wordt vol gestouwd, het is lekker vol in de bus. We kruipen dicht tegen elkaar aan, ook bij ons op de

                                                                   bank komt een Thai aanschuiven. Alleen wij zijn niet zo smalletjes als de Thaise mensen. De derde

                                                                   persoon op onze bank heeft slechts plaats voor één bil. 

                                                                   Na vier uur door een prachtig bergachtige landschap komen we aan in Thaton, we vinden een leuke

                                                                   guesthouse aan het water. We boeken de lokale boot voor morgen, en dan zien we wel weer wat de 

                                                                   dag van morgen ons zal brengen.

 

Woensdag 2 januari 2013: Chiang Rai, Thailand

We melden ons rond 12 uur bij de steiger, we nemen vandaag de longthail boot naar Chiang Rai, ongeveer 3 uur varen over de rivier Kok. Er kunnen 12 personen mee met de public boot. We vragen nog hoe dat gaat met de bagage, "no problem" is het antwoord. Nou dat gaat toch echt niet, er is teveel bagage, de boot dreigt te zinken. Dus de bagage gaat in een truck en wordt via de weg gebracht naar Chiang Rai.

Wij stappen in de boot, een spitse ranke kano, met een enorme auto motor achterop. Er is een lange as aan gemonteerd, daarop de schroef, de uitlaat steekt en de lucht, en hup daar gaan we.

Het is een prachtige tocht, de omgeving is prachtig, bergen, kleine dorpen, vissers in het water, spelende kinderen in het water, en af en toe een flinke stroomversnelling. De stuurman moet al zijn kunsten gebruiken. Af en toe komt er een flink slok water naar binnen, maar het is mooi weer dus alles droogt snel. Na een prachtige tocht van ruim drie uur meren we af in Chiang Rai, we gaan in een truck en deze brengt ons naar het centrum. En zet ons keurig af voor een guesthouse. Het ziet er voldoende uit, we huren een kamer. Morgen zien we wel weer.

 

Donderdag 3 januari 2013: Chiang Rai, Thailand

Ik heb een paar dagen geleden flinke keelpijn gehad, en nu is Frans aan de beurt. Hij is er behoorlijk ziek van, en houdt een dagje rust. We blijven  dan ook nog een dagje in Chiang Rai, ik drentel in mijn eentje een beetje rond door de steegjes, over de markt en ga van wat naar wat. Maar ik moet zeggen alleen is het veel minder leuk.

 

Vrijdag 4 januari 2013: Mae Salong, Thailand

Gelukkig is Frans weer opgeknapt, we gaan een paar dagen rondreizen met een auto door het noorden van Thailand. Je kunt hier overal een auto huren, ook bij ons guesthouse om de hoek. Maar de verhuurder spreekt geen woord Engels, de buurman komt er aan te pas om antwoord te geven op onze vragen. We huren een grote bak, een grijze isuzu pick-up. We kopen ergens een wegenkaart, de kaart kunnen we wel lezen, maar de aanwijzingen langs de kant van de weg, de verkeersboden zijn vaak in de lokale taal. Niet te lezen dus. Nou ja, we zien wel. We hebben altijd nog onze handen en voeten om de weg te vragen.

Eerste stop is de Wat Kong Khun. Een wat maar dan in moderne stijl. In1996 is de artiest begonnen met zijn kunstwerk, en telkens wordt er iets bij aangebouwd.De gebouwen zijn spierwit, en voorzien van allemaal versieringen, bling-bling en spiegeltjes. Naast boedhha, zie je op de muurschilderingen de aanslag op de twintowers, bush en osama bin laden op een raket, michael jackson en elvis zijn ook verwerkt in de muurschilderen. En het toiletgebouw is echt een juweeltje, het is van goud. Daar moet ik natuurlijk mijn plasje achterlaten.

We gaan beginnen met onze rondrit "de gouden driehoek", ongeveer 200 km. Gelukkig hebben we een paar dagen de tijd.

We gaan rijden door een prachtig landschap, hoge bergen, diepe dalen, en hele kleine dorpjes. Veel landbouw. Dit was het land van de opium, en van de bergvolken, maar daar zien we niets meer van. De bergvolken komen we nog wel tegen, soms in mooie prachtige kleurrijke kleren.

Het telen van opium is verboden, en via allerlei projecten hebben ze de bergvolken omgeschoold tot boeren. Maar de opium handel bloeit hier toch nog wel.

Aan het eind van de middag komen we aan in Mae Salong. Gesticht in 1962 door het chinese leger. Soldaten waren op de vlucht voor Mae Zedong, voor het communisme. Ze kregen onderdak in Thailand, onder de voorwaarde dat ze zouden helpen het communisme te bestrijden. Thailand was bang dat het communisme zou opbloeien onder de bergvolken. In ruil kreeg het Chinese leger de controle over de plaatselijke opiumhandel.

Mae Salong doet dan ook erg chinees aan, overal lampionnen te zien, een chinese tempel en heel veel thee. En het valt ons op dat het hier gelijk zoveel vuiler is dan in de rest van Thailand. Net of men minder aan onderhoud en hygiene doet. Ons slaapkamer valt bijna van ellende uit elkaar. De geyser hangt nog met één spijker aan de muur, wanneer we een douche nemen zijn we bang dat de geyser naar beneden komt. En om de schakelaar van het lichtknopje aan te doen, gebruiken we een stukje papier om de schakelaar vast te zetten. Nou ja, voor een nachtje is het allemaal prima te doen.

 

Zaterdag 5 januari 2013: Mae Sai

De ochtend brengen we door in Mae Salong. Een leuk klein bergdorpje. We maken een wandeling door het dorp, de markt is heel klein, het dorp is voornamelijk gebouwd langs de weg met haarspelbochten, regelmatig zien we vrouwen van de omringende bergvolken lopen. Met name de vrouwen van de Akha stam zien er prachtig uit, hun hoofddeksel is kleurrijk en vol met belletjes. Die moet ik natuurlijk op de foto hebben.  Omdat er in de omgeving veel thee, maar ook veel koffie verbouwd wordt, kun je hier lekkere koffie krijgen. We trakteren onszelf op een lekker bak koffie met een heerlijk stuk taart! Dan is het tijd om weer verder te gaan. We rijden nog even terug naar de andere kant van het dorp, want daar is het chinese museum en mausoleum. Een herinnering aan de tijd door chinese soldaten hier onderdak vonden in hun strijd tegen Mao Zedong en het communisme.

En dan gaan we weer verder en-route. Via de kronkelige weg dalen we langzaam af, door een prachtig bergachtig landschap. We komen weer terecht op de grote weg, van Chiang Mai naar Mai Sai. Uiteindelijk slaan we weer af, weer terug de bergen in, op weg naar Doi Tung, waar de koning-moeder een paleis heeft laten bouwen. Zij heeft een groot deel van haar leven in Zwitserland gebouwd, en haar koninklijk paleis lijkt dan ook veel op een zwitsers chalet. Het is nog steeds in gebruik door de koninklijke familie, maar als ze er niets zijn dan mogen toeristen het bezoeken. Wij dus ook. Onze schoenen moeten uit, we zijn in korte broek dus krijgen we een wijd geval aangereikt, ook deze moet aan. Ik heb een t-shirt aan, maar dat is toch gewaagd, dus ook daarover moet ik een wijd blauw geval aantrekken. Ik lijk wel een aap in een gevangenis pakkie. Het ziet er niet uit, en we vinden het ook wel een beetje overdreven. Maar ja, je moet wat als je het paleis wilt zien. Tijdens de rondleiding merken we dat de verering van de koning-moeder, en de gehele koninklijke familie, mythische en goddelijke proporties aanneemt. Op belediging van de koninklijke familie staan zware straffen, de koning staat afgebeeld op het geld, zowel papier als munt geld, dus met je voeten op het geld staan is een zware belediging. Niet doen dus.

We gaan verder en eindigen vandaag onze rit in Mae Sai, de noordelijkste stad van Thailand. Het is een gezellige drukte, we nemen een kijkje bij de grensovergeng. En werpen onze eerste blikken op Myanmar, oftwel Birma.

Tegen de avond wordt de straat weer één grote markt, het is even zoeken maar uiteindelijk schuiven we aan bij één van de vele tafeltjes en eten ons lievelings gerecht Pad Thai, gebakken noodles met garnales, nootjes, en lente-uitjes.

 

Zondag 6 januari 2013: Chiang Saen

De derde dag alweer met onze auto. De auto rijdt prettig, prima wagen dus. Vandaag blijven we in het uiterste noorden, op weg naar de gouden driehoek. Het punt waar de drie landen, Thailand, Birma en Laos bijeen komen. De gouden driehoek was ooit een gebied veel groter dan nu, het was een gebied waar opium werd geproduceerd. Nu is de opium productie verboden. Nu wordt met de gouden driehoek eigenlijk het plaatsje Sop Ruak bedoelt, daar waar de drie landen bijeen komen.

Vlak voordat je Sop Ruak binnen rijdt, komen we langs de Hall of Opium, een nog vrij nieuw museum, waar de geschiedenis van de opium wordt verteld. En daar gaan we naar binnen. Het ruim en groots opgezet. En indrukwekkend, met name de verhalen van verslaafden zijn indrukwekkend. Helaas staat de airco erg koud, en na twee uur in het museum vinden we het welletjes. We zoeken de warmte weer op, gauw naar buiten. En dan door naar Sop Ruak. 

Suop Ruak is een grote commerciele attractie geworden. Natuurlijk heb je er de wat en de grote boeddha beelden, maar ook alle kraampjes vol met souvenirs ontbreken niet. Zodra je de auto uitstapt wordt je aangesproken, of je zin hebt in een boottochtje naar de overkant, naar Laos. Ze willen je ook naar het casino in Birma brengen, met de boot. In Thailand is gokken verboden, dus zijn er geen casino's in Thailand. Wij houden het bij een wandeling langs de machtige mekong rivier en kijken naar de overkant naar Laos aan de ene kant en Birma aan de andere kant. De mekong is een grote rivier, van de zijkant komt de rivier Sae aanstromen, en je ziet de grens tussen beide wateren. Een mooi gezicht.

We rijden verder langs de Mekong rivier, en komen aan in Chiang Saen. Het is één van de oudste steden van Thailand, we vinden een prachtige plek om te slapen en van onze balkon kijken we uit over de rivier. De straat voor ons verandert 's avonds in een grote markt met alleen maar eetstalletjes. Zoals iemand ons eerder vertelde "de ene helft van Thailand kookt voor de andere helft van Thailand" en dat blijkt ook weer hier. Overal eetstalletjes, en op het troittoir zijn lage tafeltjes gezet waaraan je kunt zitten. En daar nemen wij ook plaats. We hebben zin in vis, al een paar dagen zien we vis liggen op houtskool, vis in een grote laag zeezout. We vragen de kok maar eens naar de vis. Het blijkt tilapia te zien. Als we aan hem vragen wat we er het beste bij kunnen eten, houdt het op met zijn Engelse woordenschat. Nou ja dan zoeken we zelf iets uit. En het smaakt zoals altijd prima! 

 

Maandag 7 januari 2013: Chiang Rai, Thailand

De vierde en laatste dag alweer van onze rondrit door noord thailand. Vandaag rijden we van Chiang Saen, naar Chiang Khong en dan terug naar Chiang Rai. Het is een prachtige tocht langs de mekong rivier. De weg is bochtrijk, en we gaan flink omhoog om even later weer af te dalen. Onderweg in Thailand hebben we al veel roadblocks gezien, politie controle posten langs de weg. Wij hebben daar geen last van omdat we altijd met het lokale vervoer reizen, maar nu rijden we zelf in een auto. Een paar dagen terug passeerden we ook zo'n checkpost, maar de agenten zagen toen op tijd dat er wiite lui in de auto zaten, dus mochten we doorrijden. Deze agenten hebben dat niet op tijd in de gaten, we moeten stoppen. We draaien het raampje naar beneden, en groeten beleefd in het Engels. Je ziet de agenten een blik krijgen "o jee Engels praten, nee dat lukt ons echt niet", ze glimlachen vriendelijke naar ons en we mogen gauw doorrijden. Tja soms heeft het toch voordelen buitenlander te zijn.

We stoppen in Chiang Khong. Een levendig stadje, aan de thaise kant van de mekong rivier. Aan de andere kant van de rivier ligt Laos. Er is hier druk verkeer tussen beide landen, en dus ook een levendig veerdienst. Zowel personen, als ook grote vrachtauto's. We gaan er eens rustig voor zitten, kopje koffie erbij, en kijken maar. Ik ben blij dat ik geen vrachtwagenchauffeur bent, tjonge,jonge, dat zijn ware circusartiesten. Het pad naar de veerboot ligt vol met kuilen en gaten, de veerboot ken net niet met de laadklep op het strandje komen, veel modder tussen laadklep en strand. En daar moeten grote vrachtwagen door, hun ladingen is brandbaar, de vrachtwagens die wij zien zo vol geladen met benzine.

Ziezo er staat er één half op, maar dan doen zijn remmen het niet meer. Dus die moeten eerst gerepareerd worden. Na een half uurtje is de klus geklaard, en kan de pont verder volgeladen worden. Er gaan vier vrachtwagens op, het gewicht moet goed verdeeld worden, maar het gaat goed.

De pont vertrekt, stroomopwaarts naar de andere kant. De volgende pont komt er al weer aan. Maar dit keer gaat het erg moeilijk. De eerste vrachtwagen blijft half hangen. De cabine staat al op de veerboot, maar de lading niet. En de vrachtwagen heeft geen kracht genoeg om de pont op te rijden. Hoe hij het ook probeert, de wielen slippen, en de wagen glijdt weer terug. Een tweede vrachtwagen komt aanslippen, misschien kan die hulpen bieden. Hij raakt de eerste net niet, maar kan ook geen hulp bieden.

Een derde vrachtwagen dan, alles schuift steeds dichter ineen. Steeds meer mensen gaan zich ermee bemoeien. De eerste wagen wordt een zo gemanoevreerd dat er ruimt ontstaat voor de derde. Deze neemt een aanloop, gas erop, en laat zich in een ruk zo op de veerboot rijden. Rakelings langs de eerste slippende vrachtwagen. Het gaat allemaal net goed. En doordat er nu wel een vrachtwagen op de veerboot staat, en die daardoor dieper ligt is dat net voldoende voor de eerste slippende vrachtwagen om zo toch op de veerboot te komen. En dan te bedenken dat alle vrachtwagens een gevaarlijke tankwagen vol met benzine vervoeren. Uiteindelijk komen er zo na een uurtje vijf van deze zware jongens op de veerboot te staan en gaat het hele zaakje richting de overkant.

We klimmen weer in onze auto en via een mooie route keren we terug naar Chiang Rai. Onze korte toer door noord Thailand zit erop.

 

Dinsdag 8 januari 2013: Pai, Thailand

We willen naar Pai, Pai ligt in het noordoosten van Thailand, het is een hippie stad. Een leuke stad in een prachtige bergachtige omgeving, en die willen wij bezoeken. Maar om van Chiang Rai naar Pai te komen, dat valt nog niet mee. We moeten eerst weer terug naar Chiang Mai, en daar overstappen op een andere bus naar Pai. Uiteindelijk zijn we de hele dag zoet met de busritten. 's Avonds rond vijf uur komen we aan, we nemen het eerste de beste guesthouse dat we vinden, direct tegen over het busstation. Ziezo, hier gaan we voorlopig niet meer weg.

 

Woensdag 9 januari 2013: Pai, Thailand

We doen het lekker rustig aan vandaag. We nemen de benenwagen. Het is erg koud, heel erg koud. We hebben twee dekens op ons bed, en die hebben we allebei ook hard nodig. Halverwege de ochtend wordt het pas lekker warm. Overdag is het dan ook heerlijk weer, maar 's avonds tegen zes uur begint het alweer af te koelen. Geen wonder dat iedereen hier 's avonds mutsen op heeft en handschoenen aan. Elke avond worden er een aantal straten afgesloten, dan begint de avond markt hier. Walking street noemen ze het. De straten staan vol met marktkramen, je kunt allerlei lekkere hapjes krijgen, maar ook heel veel souvenirs. Kortom we vermaken ons prima hier in de gezelligheid.

 

Donderdag 10 januari 2013: Pai, Thailand

Het wordt toch tijd om iets van de omgeving te zien. We besluiten om een scooter te huren voor twee dagen. Zo gezegd, zo gedaan. Er worden veel georganiseerde trips aangeboden, maar wij besluiten om ons eigen tripje te organiseren. Eerste stop is de temple hill, een mooie koffie stop met mooi uitzicht over het dal waarin Pai ligt. De bergen hier zijn toch zo'n 2000 meter hoog. De weg naar Pai slingert door de bergen, en telt meer dan 750 bochten. Een lange rit dus, over de ruim 100 km doen de busjes dan ook 3 uur.

We zijn onze geliefde olifanten weer, dus ook hier moeten we even voor stoppen. Dan gaan we naar de geisers, en net als we eerder zagen, wordt het warme water ook hier gebruikt om eieren in te koken. Na de geisers is het de beurt, aan de Pai Canyon, een diepe kloof in het landschap. Steile afgronden, dus oppassen waar je voeten zet. Natuurlijk kan ook een chinese nederzetting niet ontbreken, met de overbekende souvenirs. Toch is het er erg gezellig. We sluiten de dag met een mooie rondrit door de landerijen rondom Pai, en 's avonds vermaken we ons prima op de avondmarkt.

 

Vrijdag 11 januari 2013: Pai, Thailand

Onze tweede scooterdag vanadaag. Vandaag is het iets verder rijden. Ongeveer 50 km ten noordwesten van Pai ligt ee ngebied van 900 km2 vol met limestone grotten. Door de grotten stromen rivieren, en soms vind je er ondergrondse watervallen. Heel lang geleden leefden er al mensen in dit gebied, er zijn doodskisten gevonden van meer dan 2000 jaar oud.

Tham Lot is één van de bekendste en meeste toegankelijke grotten. En dat is ons doel vandaag. Het is bijna anderhalf uur op de scooter, en het is behoorlijk koud. We hebben alle truien die we mee hadden genomen aan, en daarover een regenjack tegen de wind. En dan is het prima te doen.

De grot is prachtig, helaas niet verlicht. Je huurt een gids met gaslamp, en daardoor kun je iets zien. Maar helaas komt de grot niet volledig tot zijn recht. Onze gids spreekt geen woord Engels dus dat helpt ook al niet. Dan maar lezen in onze eigen reisgids.

En dan is het weer anderhalf uur terug op de scooter. Het eerste deel bergop, en dan zoef gaat het naar beneden.

 

Zaterdag 12 januari 2013: Chiang Mai, Thailand

We nemen de minibus terug naar Chiang Mai. Drie uur in de minibus, gelukkig wordt er onderweg de zo noodzakelijke toiletstop gemaakt. Op het busstation in Chiang Mai eten we heerlijke pad thai, het is ons lievelingsgerecht geworden in Thailand. En dan met de tuk tuk naar een guesthouse.

 

Zondag 13 januari 2013: Chiang Mai, Thailand

Frans en ik wisselen elkaar een beetje af. Was ik in Pai verkouden en futloos, Frans legt nu het bijltje erbij neer. Het ontbijt halen we nog, maar dan gaat het lampje uit. Tijd om terug te gaan naar ons guesthouse, Frans zoekt het bed op. Lekker slapen.

En ik, ik heb Chiang Mai voor mij alleen, een kaart heb ik niet meer nodig. Het is zondag vandaag, en er is, zoals overal in Thailand, ook hier een avondmarkt. De zondag markt begint om vier uur 's middags en gaat door tot laat in de avond. Het is gezellig druk op straat, overal kun je eten kopen, en overal zien volop souvenirs te krijgen.

 

Maandag 14 januari 2013: Chiang Mai, Thailand

Onze laatste dag in Chiang Mai, onze laatste dag in Thailand. Morgen vliegen we naar Kuala Lumpur en daarvandaan gaat het verder met de bus naar onze boot. Frans houdt vandaag nog het bed, en ik ga nog één keer mijn hart ophalen in Chiang Mai.

 

Dinsdag 15 januari 2013: Maleisië, Puteri Harbour

We staan vroeg op, onze vlucht vertrekt om 9 uur, dus we nemen een lokale taxi en laten ons naar het vliegveld brengen. Het is een klein vliegveld, lekker overzichtelijk, en alles gaat lekker vlot. Om 9 uur zitten we aan boord en het vliegtuig vertrekt op tijd. Wat een verschil met de heenreis, toen hebben we er weken overgedaan om naar het noorden te reizen en nu zijn we in drie uur terug van Chiang Mai naar Kuala Lumpur. In KL zoals ze hier zeggen, de Maleisiërs zijn gek op afkortingen, nemen we een bus naar Johor Bahru. En dan nog een klein stukje met de taxi, en we zien onze lady weer. Ze ligt er keurig bij, wel een beetje vies, maar dat gaat helemaal in orde komen. Welkom thuis!

 

 

 

ACTUEEL LOGBOEK