Woensdag 1 januari 2014: Ao Patong

De day-after. We doen het vandaag rustig aan, het is een uittocht van boten, maar we blijven nog een dag liggen. We lagen pas laat in ons nestje, dus vandaag magen we relaxen en bijkomen.

Donderdag 2 januari 2014: Nai Harn, afgelegd 8 mijl (pos 07.46.33N 98.18.20E)

We willen naar de kant. Er moet een nieuwe startaccu komen voor de generator en dat schijn je hier in Patong goed te kunnen kopen. Maar als we opstaan waait het hard. Te hard om naar de kant te gaan, er staat weer een behoorlijke deining in de baai. We hebben genoeg van het schommelen en hobbelen achter ons anker. We besluiten een rustiger plekje op te zoeken. Het anker gaat op, maar dat valt nog niet mee met zoveel wind. We hebben 50 meter ketting uit, en daardoor bleven we rustig liggen, maar zodra Frans 20 meter ketting heeft binnengehaald begint de boot te krabben. Met de motor bij, ankerlier lukt het ons het anker op te krijgen. Maar dan zien we dat er een groot zwaar palmboomtak aanhangt, met een vierkant stuk piepschuim als drijver. Alles komt mee omhoog, voorzichtig manoeuvrerend, pikhaak er bij, steekt Frans de rommel los.

Half tien, we varen de baai uit, oostenwind windkracht 6.  Alleen op de fok varen we naar het zuiden, en af en toe gaat het snel, erg snel. Omdat hier veel hoge bergen zijn, krijgen we na elke baai een ´kaap effect´. De wind rolt over de bergtop naar beneden de baai in, en stort zich vol overgave op zee. Heel vlagerig dus. Soms weinig wind, som heel veel wind.

We koersen naar Nai Harn, dat schijnt het mooiste zandstrand hier op Phuket te zijn. Rond twaalf uur varen we de baai binnen. Het is hier prachtig beschut, wel windvlagen geen golven. Heerlijk rustig deinen we achter onze anker.

Het strand ligt ook hier vol met parasols en toeristen, we raken er ondertussen aan gewend. Voordeel is dan wel dat er van alles mogelijk is. We huren een scooter, en tuffen over de weg terug naar Patong op zoek naar de startaccu. En dat lukt, we doen gelijk boodschappen, eten een hapje en rond tienen zijn we weer terug aan boord. Morgen maar eens de nieuwe startaccu plaatsen.

Vrijdag 3 januari 2014: Nai Harn

Ziezo, dit is eens een klusje dat heel snel gaat. De accu is gauw vervangen, en de generator snort weer als vanouds. Voor de rest doen we niet zo heel veel, we luieren vandaag. En als beloning trakteren we ons op een heerlijke massage. Lekker, zouden we eigenlijk veel vaker moeten doen. Maar ja…..

Zaterdag 4 januari 2014: Nai Harn

Vandaag willen we verder, we willen de baai Phangna gaan verkennen. Maar ik weet niet wat het is, als ik op sta ben ik zwak, ziek en misselijk. Het eten van gisteren komt er weer uit, en niets blijft binnen. Kortom de plannen worden behoorlijk in de war geschopt, we blijven nog maar een dag liggen in Nai Harn. Niet dat ik daar veel van zie, ik lig meer in bed…

Zondag 5 januari 2014: Nai Harn – Ko Yao Yai, afgelegd 33,3 mijl (pos 07.58.59N 98.33.66E)

Vandaag lukt het dan toch echt. Het anker gaat op, er staat een lekkere bries, grootzeil op, kluiver uitgerold, fok uitgerold, we koersen richting het NE, tegen de wind in.

Helaas kakt de wind in, en vlak na de middag is de wind helemaal op, de motor moet aan. We leggen het laatste stuk af op de motor, en halverwege de middag laten we ons anker vallen in de Blue Bay. Het ligt op Ko (dit is thais voor eiland) Yao Yai, en dit is een heerlijk rustig eiland. Geen grote resorts, geen stranden vol met toeristen. Nee het is aangenaam rustig.

Maandag 6 januari 2014: Ko Yao Yai – Ko Na Khae, afgelegd 17,6 mijl (pos  08.13.97N 98.30.04E)

                                                                         Na Ko Yao Yai koersen we verder naar het noorden, de eilanden en rotsen worden steeds

                                                                         wonderlijker qua vorm. Het is een prachtig zeilgebied, de eilanden bestaan uit kalksteen, en door

                                                                         wind en water zijn er allerlei grotten ontstaan. Sommige eilanden hebben een heel tunnelsysteem.

                                                                         De wanden steigen loodrecht omhoog uit zee, je denkt dat dit onder water net zo loodrecht

                                                                         doorgaat. Maar niets is minder waar. Het is hier niet zo diep, soms maar een paar meter, en

                                                                         sommige stukken vallen droog of zijn zo ondiep dat we er niet kunnen varen.

                                                                         Uiteindelijk laten we ons anker vallen bij Ko Na Khae, morgen maar eens de eilandjes om ons

                                                                         heen verkennen.

Dinsdag 7 januari 2014: Ko Na Khae

Maar het plan van vandaag gaat er toch iets anders uitzien.  Was ik een paar dagen geleden zwak, ziek en misselijk. Frans is nu aan de beurt. Ook bij Frans komt het eten er weer uit. We blijven vandaag lekker liggen waar we liggen, Frans probeert te ontspannen en weer een beetje bij te komen.

Onze grot expeditie stellen we gewoon een dagje uit.

Woensdag 8 januari 2014: Ko Na Khae – Ko Panyi, afgelegd 14 mijl (pos  08.20.18N 98.30.37E)

                                                                              Vandaag is het dan toch echt grot expeditie. Overdag komen hier bootladingen vol toeristen.

                                                                              En ’s middags na een uur of vier keert dan de rust terug. En hebben we de eilanden voor ons

                                                                              alleen. Vandaag gooien we ons in de drukte van de toeristen. We gaan met onze eigen boot en

                                                                              bijboot.

                                                                              Met de bijboot koersen we naar Ko Na Khae, dichtbij de rotswand, soms in een grot, soms een

                                                                              tunnel en er is een binnenmeertje. Het is een prachtige, wondermooie omgeving. En zo zijn hier

                                                                              tientallen eilandjes. Na een uurtje rondtoeren, gaat het anker op, we gaan een stukje verderop.

                                                                              Want daar ligt het James Bond eiland, dat moeten we natuurlijk van dichtbij zijn. De James

                                                                              Bond film The Man with the Golden Gun is hier in 1974 opgenomen.

                                                                              Na het James Bond eilanden, koersen we verder naar het noorden, naar Ko Panyi. Het is even

                                                                              opletten, we denken dat we ergens langs kunnen het is tenminste ruim na laag water, maar de

                                                                              diepte loopt toch terug tot 2 meter, en dat is nu precies de diepgang van onze boot. Het lukt

                                                                              dus niet, we moeten dezelfde weg terug als we gekomen zijn.

Uiteindelijk lukt het, en in de loop van de middag komen we aan bij Ko Panyi, een klein moslimdorp, de woningen zijn gebouwd op palen. Ook dit staat hoog op de top 10 toeristische attracties. Maar ook hier, na 4 uur is er geen toerist meer te bekennen, en dan wordt het pas leuk vinden wij. We blijven gewoon overnachten hier bij het dorp. Na vieren gaan we naar de kant, maar het dorp valt ons een beetje tegen. De grote straat is omgebouwd tot een lange marktstraat, met tientallen kraampjes, en elke kraampje verkoopt dezelfde souvenirs. Jammer. Van het echte leven zie je weinig.

We wandelen door de straatjes, over planken en palen. Aan het ene uiteinde wordt door de moslimgemeenschap gezamenlijk een nieuwe moskee gebouwd. De koepels zijn af, de minaretten nog niet, en de gebedsruimte is in gebruik, maar nog niet af. Aan de andere kant van het dorp, is de school. De schooldag is voorbij, maar op het schoolplein klikt de schooljeugd bij elkaar, er wordt gevoetbald, en gevolleybald. Af en toe crossen er kleine kinderen op fietsjes voorbij, maar waarom er fietsen zijn! In 15 minuten ben je van het hele dorp door….

Donderdag 9 januari 2014: Ko Panyi – Ao Labu, afgelegd 20,5 mijl (pos 08.01.67N 98.33.73E)

We hebben het meeste noordelijk punt van Phangna baai bereikt. We gaan we naar het zuiden. We denken nog even lekker te kunnen zeilen, en dat lukt voor een uur. Maar dan houdt de wind er mee op. De motor biedt gelukkig weer uitkomst. En op de motor tuffen we verder naar het zuiden. We houden weer stop bij het eiland Ko Yao Yai, maar dit keer in de baai Ao Labu. Het is heet vandaag, erg heet. Als we in de baai liggen, duurt het niet lang voordat we in het water plonzen om af te koelen. We liggen hier met een 5-tal andere boten, voor de rest is er niets dan natuur om ons heen. Het is een prachtige baai, waarschijnlijk blijven we hier nog een dagje liggen om te genieten van de mooie omgeving.

Vrijdag 10 januari 2014: Ao Labu

En we blijven hier inderdaad liggen, het is een prachtige baai.  En het wordt tijd om onze navigatie instrumenten eens aan een nauwkeurig onderzoek te ontwerpen. Ze doen het nog steeds niet, en het spul moet toch weer in orde voordat we de Indische Oceaan gaan oversteken. Frans meet alles door, en overal komt data en overal is spanning aanwezig. Het blijft onduidelijk waarom de instrumenten het laten afweten. Maar eens kijken op het internet of dat ons meer duidelijkheid brengt, uiteindelijk sturen we wat emails rond naar de experts.

Zaterdag 11 januari 2014: Ao Labu

De experts reageren vlug, we krijgen wat tips om de instrumenten door te meten, laten we dat morgen maar eens gaan proberen. Vandaag gaan we naar de kant. De bijboot, de bodem is weer eens geplakt, wordt gereed gemaakt en we gaan naar de kant. We volgen een kleine geul, we passeren een plek waar de lokale vissersboten afmeren. Het ziet er erg armoedig uit, we zijn een man en een vrouw rondscharrelen op een open boot, er is een klein afdakje gemaakt op de boot, waarschijnlijk is de boot hun thuis. Verder hebben ze niets!

We gaan een stukje verder, in de verwachting op een dorp te stuiten, maar niets is minder waar. Uiteindelijk loopt de kreek dood in de mangrove bossen. We keren om, en gaan het strand van de baai eens onderzoeken. Hier staat een hutje, er loopt een weg het eiland op of loopt dood op het strand, het is maar hoe je het bekijkt. Jongeren hangen wat bij elkaar en hier en daar loopt een verdwaalde toerist op het strand. Nee dit deel van het eiland biedt weinig. We gaan weer terug naar onze eigen huisje.

Zondag 12 januari 2014: Ao Labu

Frans koppelt één voor één de navigatie instrumenten los, en wat blijkt onze windgever is de boosdoener. Nou is de windgever als kapot sinds we Nederland verlaten hebben. De windsterkte werd wel doorgegeven, maar niet de juiste hoek. We hebben de windgever al een keer eerder laten repareren, dus nu dachten we laat maar zitten.

Maar de windgever zorgt er nu voor dat het hele systeem ‘plat’ ligt. En dat kan natuurlijk niet, dus we koppelen de windgever los van het netwerk, en ja hoor de rest van de instrumenten functioneert weer als vanouds. Ziezo één probleem minder. De vraag is wat nu gaan doen, ons seatalk netwerk is al erg oud, en wordt sinds 13 jaar niet meer geproduceerd en kan niet meer gerepareerd worden. Dus hoe gaan we verder? Vervangen of….

Op Phuket eiland is een dealer van dit systeem, we besluiten om daar maar eens contact mee op te nemen.

Maandag 13 januari 2014: Ao Labu -  Nai Harn, afgelegd 26,2 mijl (pos 07.46.46N 98.18.04E)

Het anker gaat op, we hebben een paar dagen behoorlijke wind gehad, maar nu wij een stuk verder willen is de wind op, echt helemaal op. Het is een stralende dag, de zon schijnt volop, blauwe lucht en geen wind. Dus we varen op de motor. Omdat ons seatalk netwerk het weer doet kunnen we gewoon de stuurautomaat weer gebruiken, en zo’n derde handje aan boord is toch wel erg handig.

Halverwege de middag laten we het anker vallen in Nai Harn, een voor ons bekende baai.

Dinsdag 14 januari 2014: Nai Harn

We huren een scooter vandaag, we gaan naar de raymarine dealer, en deze zit in phuket boat lagoon, een marina iets ten noorden van phuket-stad. Ongeveer 25 kilometer van onze ankerplek.

Als we bij de marina aankomen is het zoeken. We worden van het kastje naar de muur gestuurd, maar uiteindelijke vinden we de zaak. Natuurlijk is het net lunchtijd, de zaak is gesloten. Dus ook tijd voor ons om te lunchen.

Na de lunch maken we kennis met Michael Kely, en met hem nemen we ons netwerk door. Michael geeft ons de verschillende mogelijkheden en bijbehorende consequenties.

We stappen weer op de scooter en gaan terug naar onze lady. Er moet een ei gelegd worden.

Maar eerst laten we ons lekker verwennen met een heerlijke massage.

Woensdag 15 januari 2014: Nai Harn

Het ei is gelegd, we besluiten om ons seatalk netwerk in fasen te gaan vervangen. Eerst stap wordt de windgever en windmeter. We laten het Michael doen, want ook de bekabeling in de mast moet vervangen worden, een lastig klusje. Nu nog een plek in de marina regelen. Dat lukt, zondag gaan we naar de Royal Phuket Marina, dat klinkt luxe en dat is het ook. En maandag kan Michael met zijn mannen aan de slag.

Donderdag 16 januari 2014: Nai Harn

Onze klussen zijn zowaar onder controle, de generator loopt als een zonnetje, de motor is in orde, de watermaker is gereed om te gebruiken, we hebben tijd voor de leuke dingen. Omdat we hier de omgeving al verkend hebben, zijn we lekker lui. We blijven aan boord, doen wat dingetjes, lezen, zwemmen, enzo. Ontspannen en relaxen is de klus voor vandaag. Het leven aan boord is prima.