Vandaag is het een beetje rommelen aan boord, lekker lezen, zwemmen, en zo. De kluiver halen we naar beneden, we hebben gezien dat de inbusbouten van de rolinstallatie los gaan. Dus dat moet hersteld worden. Ik hijs Frans in de mast, via de rolinstalltie gaat het zo langzaam omhoog. Alle bouten worden gecontroleerd, en daar waar ze los zitten, vast gedraaid. Bovenin de mast kunnen we gelijk even een controle doen of alles in orde is. Gelukkig is dat zo. Als Frans weer beneden is, kunnen we de kluiver weer ophijsen. Al met al zijn we zo een tijdje zoet.

Zondag 2 februari 2014: Kuah – Fjords, Langkawi, afgelegd 10,1 mijl (pos 06.11.54N 99.47.18E)

                                                             Tien uur, het anker gaat op. Er zit een enorme hoeveelheid klei aan. Het dek wordt lekker vies. Er staat nog

                                                             altijd op ons wensenlijst een buitenkraan zodat we het anker en de ketting kunnen spoelen, maar ja dat zal

                                                             nog wel even op de wensenlijst blijven staan. Voorlopig is het noeste arbeid, emmers water gooit Frans over

                                                             het anker en de ketting om de ergste hoeveelheid klei er af te halen.

                                                             We varen naar ene klein eilandje iets ten zuiden van Langkawi.

                                                             Hier is een zoetwater meer, een binnenmeer, het verhaal gaat dat er wanneer een pasgetrouwd stel een

                                                             kinderwens heeft je naar dit zoetwater meer moet gaan en dat je wens in vervulling gaat. Nou deze wens

                                                             hebben we niet (we zijn tenslotte niet pasgetrouwd) maar we willen dat meer wel eens zien. Bovendien kun

                                                             je er heerlijk beschut ankeren in de Fjords.

                                                             Het is hier erg druk, met toeristen die een bootje huren en zich laten brengen naar dit meer. Wij wachten

                                                             de drukte een beetje af en gaan pas aan het eind van de middag. Het is een korte wandeling vanaf de

                                                             steiger naar het meer. Het meer valt ons eerlijk gezegd een beetje tegen, en na tien minuten houden we het

                                                             voor gezien. Terug in de bijboot, terug naar onze lady.

Maandag 3 februari 2014: Fjords – Kuah, Langkawi, afgelegd 10,2 mijl (pos 06.18.81N 99.50.68E)

Het anker gaat weer op, de motor aan, we gaan terug naar Kuah, er staat nog steeds weinig wind.

We willen weer terug naar ‘de stad’. Want de bodem van de bijboot staat nog steeds op de kluslijst om te repareren en daarvoor hebben we hout nodig. Een mooie taak voor morgen.

Dinsdag 4 februari 2014: Kuah, Langkawi

Om half negen gaan we al naar de kant. Er is een vroege vogel actie om een auto te huren voor een halve dag. We zijn iets te vroeg, de winkel is nog niets een open. Maar eens bellen, hoe laat ze open gaan, “om 9 uur is het antwoord”.  Nou dan hebben wij nog even tijd voor een kopje koffie.

Om negen uur melden we ons bij de winkel. En wat blijkt er staan twee auto, beide kapot, beide niet te huur. Nou een scooter dan, “sorry no have” is het antwoord.

Dat brengt ons dus niet verder.

We gaan terug naar Sherim. Sherim kent hier de adresjes. We kunnen van iemand persoonlijk zijn eigen scooter huren, maar die wil er een slaatje uitslaan. Nou dan maar niet.

We geven het op, we gaan wandelen het stadje in en het hout halen proberen we wel via de marina te regelen waar we morgen naar toe gaan. Als we wandelen komen we langs een reisbureau, toch nog maar even vragen. En ja hoor 15 minuten later rijden we in een autootje. Het is een heel oud karretje, maar het rijdt en brengt ons naar de houtzaak in Matsirat. We zoeken hout om daar een bodem voor onze bijboot te maken. 1.7 m X  0.8.m. Ter plekke wordt de bodem grof gezaagd, en nu moeten we het nog in de auto zien te krijgen. Stoelen plat, bank plat, ik kan er nog net bij achterin kruipen, Frans heeft nog net ruimte om te sturen, en zo gaat het terug.

’s Middags gaat Frans gelijk aan de slag, en aan het eind van de middag ligt er een keurige stevige bodem in de dinghy. Heerlijk, van het oppompen zijn we verlopig verlost.

Woensdag 5 februari 2014: Kuah – Rebak Marina, Langkawi, afgelegd 11,5 mijl (pos 06.17.65N 99.41.86E)

Half tien en het anker gaat weer op. Weer op de motor, er staat nog steeds weinig wind.

Rond het middaguur varen we de marina binnen. We worden verwacht, en op de steiger staan twee mannen klaar om de lijnen aan te pakken. Dit wordt onze voorlopige plek voor de komende weken. We laten onze lady hier achter terwijl wij naar Nederland gaan.

We sluiten de walspanning aan. Hé dat is, vreemd de acculader doet het niet. En wat we ook proberen Frans krijgt het apparaat niet aan de praat. Vreemd hoe spullen zo maar opeens er mee ophouden. Twee weken geleden in Phuket nog niets aan de hand en nu…..Het gaat in ieder geval niet meer lukken om dit voor ons vertrek te repareren. Dus dat moet bij terugkomst. Een kleine tegenvaller.

Rebak Marina is een resort met een havenfaciliteit. En natuurlijk alle luxe die bij een resort hoort. Dus ook een zwembad, je begrijpt aan het eind van de middag liggen wij lekker in het koele water.

Donderdag 6 februari 2014: Rebak Marina, Langkawi

Vandaag krijgt de boot een sop beurt. Ze zit onder de zoutkorsten, en die moeten er af. We maken alles gereed voor ons vertrek, het dek wordt opgeruimd, binnen wordt opgeruimd, en aan het eind van de middag liggen wij weer lekker in het zwembad. Nog één nacht hier, en morgen vertrekken we dan echt naar Nederland.

Ondanks dat dit een eiland is, zitten we midden in de natuur. Grote leguanen (de grootste die ik gezien heb was 1.5 m) zien we hier en de neushoornvogels vliegen over onze boot . Er leven hier twee stelletjes, neushoornvogels zijn namelijk een stel voor het leven. Het is een mooie omgeving, we hebben nog geen tijd gehad om de wandelpaden hier te verkennen, maar dat gaan we zeker nog doen.