Zondag 6 april 2014
12:00 LTC; positie 00.52N 105.12E
afgelegd
114 mijl, nog te gaan 1125 mijl
Dag 1
De kop is er af. We vertrekken vroeg in de ochtend, kwart voor zeven varen we met windstil weer
puteri haven uit. We zijn nog niet op de rivier, of de lucht trekt dicht. Flinke buien en onweerswolken pakken boven ons samen. Het
regent enorm, de nieuwe zeilpakken komen goed van pas. Het zicht is slecht, maar de radar biedt uitkomst.
We varen in een druk gebied
bij Singapore, overal liggen grote tankers voor anker, of varen aan bak- en stuurboord voorbij. En zij gaan wel iets sneller dan onze
kleine lady.
In de loop van de middag wordt het droog, het zicht wordt beter en met een gerust hart kunnen we de straat van Singapore
oversteken.
De wind is gunstig, en we kunnen zowaar zeilen. Het gaat langzaam, maar we komen vooruit. En het is nog een eind naar Cocos
Keeling, dus we zuinig op onze brandstof. We verwachten in Indonesië nog flinke stukken op de motor te moeten varen.
Het wordt een
rustige nacht, het is opkomende maan en tot elf uur licht de maan ons bij. Langzamerhand komen we in het ritme van wachtlopen. Alles
is goed aan boord, de eerste dag zit erop.
Maandag 7 april 2014
12:00 LTC; positie 00.51S 106.12E
afgelegd 242 mijl, nog te gaan
1004 mijl
Dag 2
De zee lijkt wel een grote olievlak, zo rustig, zo glad. Er is bijna geen wind, we hebben de afgelopen 24 uur slechts
6 uur kunnen zeilen en daarna was de wind op. Helemaal op. Je kunt duidelijk merken dat we rondom de evenaar varen, rondom de evenaar
is meestal weinig wind. We varen dus weer op het zuidelijk halfrond
Voor de rest is het een oase van rust. We hebben tijd voor een
boek, muziek luisteren, en puzzelen. Buiten is het te heet, meestal gaan we naar binnen in de schaduw. Af en toe passeren wij een
vissersboot, af en toe passeert een groot containerschip ons.
Alles is goed aan boord, de tweede nacht zit erop.
Dinsdag 8 april
2014
12:00 LTC; positie 02.22S 107.28E
afgelegd 364 mijl, nog te gaan 902 mijl
Dag 3
De hele dag is het prachtig weer, helaas weinig wind
en veel zon. Dus erg heet. 's Middags besluiten we om het luie zweet van ons te spoelen en nemen we een douche in de kuip. Douchen
is eigenlijk zitten op de bank met een bak gevuld met water naast je. Met een grote beker spoel je het water over je heen. Na
deze spoelbeurt voelen we ons in ieder geval weer fris.
's Avonds wordt het bewolkt, de maan kruipt weg achter de wolken en het is
erg donker om ons heen.
Als Frans de wacht over neemt, gaat de motor uit, we kunnen zeilen. Ik slaap lekker voor in het puntje,
maar na een uur word ik wakker, de zeilen klapperen en we gaan behoorlijk te keer. We zitten midden in een onweersbui. De wind neemt
toe, ik help Frans de zeilen te reven, en zo stuiven we erover. Van slapen komt niet veel, alles rammelt en trilt en maakt lawaai.
Maar goed, dat halen we in de loop van de dag weer in. En inderdaad bij het ochtendgloren is de rust weer gekeerd en moet de motor
weer aan.
We koersen naar het eiland Belitung, we willen diesel tanken, tenminste dat is het plan. Maar uiteindelijk besluiten we toch
om Belitung niet aan te doen, we hebben de motor op 'zuinig' staan en verbruiken daardoor minder diesel. We zien wel of we nog ergens
tussen Sumatra en Java gaan tanken of dat we toch in één keer door gaan naar Cocos Keeling. Voorlopig kunnen we nog even vooruit met
700 liter diesel aan boord.
Woensdag 9 april 2014
12:00 LTC; positie 03.52S 107.07E
afgelegd 458 mijl, nog te gaan 800 mijl
Dag
4
We kunnen bijna de hele dag en nacht zeilen, soms schiet het lekker op, soms gaat het heel langzaam. Geduld hebben dus. Maar we komen
vooruit, ruim 1/3 van de totale afstand zit erop. We zitten nog steeds in Indonesië tussen de eilanden. Op dit moment zitten we op
een plek waar heel weinig gebeurt, het is voornamelijk water, water en nog eens water. Af en toe een vissersschip. In de nacht passeren
we de shipping lane, en passeren veel grotere schepen ons. Sommige gaan 20 knots en deze gaan snel. Heel snel. Sommige gaan naar Australië,
anderen weer naar Jakarta en weer anderen naar Singapore. Grappig wat een nieuwe wereld er voor ons open gaat sinds we de AIS hebben.
Het
is een prachtige nacht, de gehele dag is het prachtig weer, maar ook de nacht laat zich van zijn mooiste kant zien. Een prachtige
sterrenhemel flonkert boven onze hoofden. We zien de Grote Beer, het Zuiderkruis en Orion duidelijk aan de hemel. En zo varen we steeds
verder richting het zuiden. Uiteindelijk moeten we naar 12.05S en 96.52E, want daar ligt Cocos Keeling.
Donderdag 10 april 2014
12:00
LTC; positie 05.14S 106.38E
afgelegd 546 mijl, nog te gaan 714 mijl
Dag 5
We hebben vandaag een huisdier. Wanneer ik groente-afval over
boord kieper, zie ik uit mijn ooghoeken een vis op de afval koersen. Bliksemsnel, en net zo snel keert-ie zich weer om. We kijken
nog eens goed, het is een 'pilot-vis', het heeft een beetje een haai-achtige vorm, en is grijs met vlekjes. En hij zwemt mee langs
de huid van onze boot. Uren achter elkaar. We zien eigenlijk niets in zee, geen dolfijnen, geen vissen, helemaal leeg lijkt
het wel. Maar schijn bedriegt dus.
Het is overdag prachtig weer, en we lijken een zelfde mooie nacht tegemoet te gaan als gisteren.
Maar halverwege de nacht vormt zich een schitterend schouwspel, het lijkt wel vuurwerk. Felle bliksemschichten verlichten de hemel.
En dan kan het natuurlijk niet uitblijven, donkere wolken pakken zich samen, en om twee uur barst het schouwspel los. Dit keer zit
er niet zo veel wind in, maar wel een heleboel regen. Het stort uit de hemel op ons neer, we zitten midden tussen de onweersbuien.
En dat duurt maar voort, pas 's ochtends tegen een uur of negen houdt het op met regenen. De wereld is dan nog wel grauw en grijs,
maar ook dat duurt niet lang meer of de koperen ploert heeft de wereld weer zonnig gekleurd.
Onze wereld is klein, het beperkt zich
tot de vierkante meters van de boot, en het aftellen van de mijlen. En ondertussen draait de motor overuren, want er is nog steeds
geen wind.
Vrijdag 11 april 2014
12:00 LTC; positie 05.56S 106.06E
afgelegd 620 mijl, nog te gaan 669 mijl
Dag 6
Vandaag is het de
wereld van de olieraffinaderijen. We varen midden tussen een grote hoeveelheid grotere en kleinere olieplatforms. Het lijkt lekker
druk, kleinere schepen varen af en aan, en we zijn flinke vlammen schijnen op de platforms. Affakkelen.
Er ontstaat wind, in de loop
van de avond gaan de zeilen op. Grootzeil, kluiver en fok. De motor kan eindelijk uit. Wat een rust. Het is weer een prachtige nacht,
in de verte is er onweer, maar dat blijft gelukkig in de verte. De wind komt uit het zuiden, en dat is precies de kant die we op moeten.
Alsof de afstand nog niet lang genoeg is, maken we de totale afstand nog iets langer. We gaan laveren. Gelukkig verandert de wind
halverwege de nacht ten gunste, en kunnen we meer in een directer lijn varen.
We besluiten om naar de kust te gaan, naar Java. Eens
kijken of we ergens diesel kunnen bemachtigen. We laten ons anker vallen vlakbij Nyamuk, in het westen van Java maar nog wel aan de
chinese zee zijde. Het is een groot industrie gebied. Sleepboten varen af en aan, grote containerschepen liggen voor anker (en sommige
al heel erg lang zo te zien).
En natuurlijk ontbreken de kleinere lokale vissersboten niet. We maken een praatje met zo'n kleine vissersboot.
Of we vis willen? Er worden heel kleine visjes getoond door een tiental lachende jonge mannen. Grote hilariteit die rare Nederlanders,
maar echt communiceren gaat moeilijk. We geven aan dat we diesel willen. Dat verkopen ze niet, er wordt gewezen naar ergens in de
verte aan de kust.
Even later doen we een nieuwe poging bij een andere boot. Bennie heet de booteigenaar. Hij spreekt ook geen Engels,
maar begrijpt ons wel. Even later liggen we achter ons anker en Bennie ligt langszij met zijn boot. Bennie komt aan boord, gebaren,
pen en papier en het woord money maken alles duidelijk. Bennie gaat met 75 euro (voor hem een kapitaal) op zak naar de kant om diesel
te regelen. Twee uur later komt Bennie weer aantuffen, met 125 liter diesel. Wat heerlijk dat je hier nog gewoon de mensen kunt
vertrouwen.
Met een zwaai en een lach neemt Bennie afscheid van ons, vandaag is een goede dag voor hem. En wij,....wij blijven hier
nog een dag liggen.
Zaterdag 12 april 2014
12:00 LTC; positie 05.51S 106.01E
afgelegd 627 mijl, nog te gaan 660 mijl
Dag 7
We blijven
een dag liggen bij Nyamuk, we hebben tijd zat. Dus we nemen het ervan. We zijn lui en hebben weinig energie. Om ons heen is allerlei
bedrijvigheid, sleepboten varen af en aan, en op de kant is het laden en lossen. In de grote sleepbakken zit zand, en dat moet er
met graafmachines uitgehaald worden. De vrachtwagens rijden af en aan. En er wordt continue doorgewerkt.
's Avonds krijgen we weer
een spetterend onweer over ons heen, maar dit keer liggen we achter ons anker. Sommige flitsen en knallen zijn erg dichtbij.
Gelukkig geen blikseminslag, waar ik altijd toch een beetje bang voor ben. Maar alles gaat prima.
De volgende ochtend staat we relaxed
op en na ons ontbijt gaat het anker op. Het is tien uur en we varen verder, richting Cocos Keeling. Het is nog 660 mijl.
Zondag
13 april 2014
14:00 LTC; positie 06.44S 105.15E
afgelegd 732 mijl, nog te gaan 595 mijl
Dag 8
Nou we willen wind en dat krijgen we ook.
We hebben alleen vergeten te melden dat de wind ook uit de goede richting moet komen. En dat komt-ie dus niet. We moeten naar het
zuidwesten, en de wind komt uit het zuidwesten. Als we onze ankerplek verlaten is het nog prachtig weer, maar al gauw neemt de bewolking
toe. De zeilen worden gehesen, dubbel gereefd grootzeil en de fok staat bij. Het waait te hard om de kluiver bij te zetten. De motor
kan uit. Het waait hard, in de buien neemt de wind toe tot tegen de 30 knopen (dat is windkracht 7), en daar moeten we tegen
in boksen.
De route door de Sunda straat (het water tussen Java en Sumatra) is er één, waar we moeten knokken voor elke zeemijl. Met grote regelmaat komen er buien, met bijbehorende wind en regen over. Gestaag ploeteren we voort.
We hebben een route uitgezet naar
Pulau Pecang, dat is onderdeel van het nationaal park waar de Javaanse neushoorn nog leeft. Slechts tientallen leven er hier nog,
dus de kans dat we die echt zien is zeer klein. Deze route naar Pulau Pecang is 81 mijl lang, maar omdat we moeten laveren tegen de
wind in leggen we uiteindelijk 114 mijl af.
Om twee uur laten we ons anker vallen bij Pulau Pecang, geen deining, geen wind. Het is
een oase van rust. Onze lijven zijn er nog niet aan gewend, zelf voelt het alsof we nog schommelen. We kunnen ons bijna niet voorstellen
dat het 'buiten' zoveel slechter weer is. We blijven hier in ieder geval een dag liggen, de buien afwachten en wij weet zien we een
neushoorn?
Maandag 14 april 2014
12:00 LTC; positie 06.44S 105.15E
afgelegd 732 mijl, nog te gaan 595 mijl
Dag 9
We liggen nog in
Pulau Pecang, heerlijk beschut achter ons anker. Met regelmaat komen er regenbuien over ons heen. Maar gelukkig is het binnen in onze
boot gezellig en droog. We lagen hier nog maar net en hebben al een keur aan beesten gezien! Grote varanen op het strand, ijsvogels,
vliegende honden (heel veel), makaken op het strand (een apen soort), en een krokodil. Frans denkt er nog over in het water te gaan
zwemmen en onze dieptemeter schoon te maken. Er zit waarschijnlijk aangroei op de dieptemeter en daardoor meet-ie niet altijd meer.
Maar ik heb het toch maar ten sterkste afgeraden om te gaan zwemmen. Ik zie het al voor me, ik zit met de verrekijker op krokodillen
wacht en Frans in het water duikt onder de boot en...... Nee toch maar niet.
En wat betreft de neushoorn, die hebben we nog niet gezien,
maar ja je moet iets te wensen over houden.
Voor de rest is het heerlijk rustig, lekker relaxen en wachten op het vertrek om het laatste
stuk af te leggen naar Cocos Keeling.
Dinsdag 15 april 2014
12:00 LTC; positie 06.44S 105.15E
afgelegd 732 mijl, nog te gaan 595
mijl
Dag 10
We zijn nog steeds in Pulau Pecang, in het dierenparadijs. Met grote regelmaat zien we dieren op het strand, dit keer ook
herten en wilde zwijnen. En heel veel varanen. Maar helaas, de neushoorn heeft zich (nog) niet laten zien.
En verder kabbelt de dag
rustig verder, de maaltijden worden klaargemaakt voor de komende dagen, de boot wordt nog een keurig nauwkeurig geinspecteerd. Alles
is in orde. Het weerbericht halen we binnen, en zoals het er nu uitziet gaan we morgen beginnen aan de laatste etappe naar Cocos Keeling.
Woensdag 16 april 2014
12:00 LTC; positie 06.48S 105.08E
afgelegd 743 mijl, nog te gaan 585 mijl
Dag 11
Tegen de avond komt er een
bootje aan, het is de parkwachter. We liggen namelijk in een nationaal park. En het kan natuurlijk niet uitblijven, als wij niet naar
de kant komen, dan komt de parkwachter wel naar ons toe. Er moet tenslotte geld verdiend worden. Hij wil dat we een entree kaartje
kopen. Frans raakt vriendelijk aan de praat en legt uit dat we niet naar de kant gaan, dat we wachten op een juist weergat voordat
we vertrekken naar Cocos Keeling. De parkwachter begrijpt dat wel, maar wil toch graag dat we een entree kaartje kopen en liggeld
voor de boot. Maar helaas voor hem. Frans is standvastig. Na een gezellige babbel vertrekt de parkwachter met lege handen terug naar
het eiland.
De volgende ochtend, na ons ontbijt, gaat het anker op. We vertrekken naar Cocos Keeling. We hebben onze beschutte plek
nog niet verlaten, of we krijgen de eerste regenbuien weer over ons heen. Op de weerkaarten hebben we gezien dat er hier een trein
van regenbuien over ons heen trekt, dus daar moeten we gewoon doorheen. De regenpakken gaan aan. Ook de motor staat nog steeds aan,
er is geen wind. En zo beginnen we aan het laatste stuk naar Cocos Keeling op de motor in de regen. Langzaam verdwijnt Indonesië achter
de horizon.
Donderdag 17 april 2014
12:00 LTC; positie 08.06S 104.13E
afgelegd 844 mijl, nog te gaan 500 mijl
Dag 12
Indonesië is
nu echt verdwenen, we hebben een mooie zonnige middag. En zo gaan we de avond in. Regelmatig zien we hier nog grote boeien, volgens
ons zijn het boeien voor een tsunami waarschuwing. Maar we weten het eigenlijk niet.
Halverwege de nacht verandert het weer. Het wordt
buiig. Rondom donkere wolken aan het zwerk. Voordeel is dat we dan af en toe een uurtje kunnen zeilen, als de buien weer verdwenen
zijn, is de wind ook weer op. En zo gaan we de nacht in. Ook bij het ochtendgloren verandert er niets. Weinig wind, en heel veel bewolking.
Nog steeds draait de motor erg veel. Te veel naar onze zin. Cocos Keeling is nog 500 mijl ver weg.
(Goede) Vrijdag 18 april 2014
12:00
LTC; positie 08.59S 103.04E
afgelegd 943 mijl, nog te gaan 421 mijl
Dag 13
Volgens ons is het vandaag goede vrijdag, en komend weekend
is het Pasen. We merken er echter weinig van. Elke dag is momenteel voor ons het zelfde. Wachten lopen van drie uur, en de mijlen
aftikken. Er staat weinig wind dus we gaan langzaam. Geduld, en nog eens is het geduld hebben. Best wel eens moeilijk. We hebben een
heldere nacht gehad, vol met prachtige sterren en de maan was ons licht. Tegen de ochtend hebben we de motor uit gedaan, en nu zeilen
we nog steeds. De wind komt uit het noorden, kracht 3. We varen naar het zuidwesten, en leggen ongeveer 3 mijl per uur af. Af en toe
vliegen Jan van Genten om ons heen, en proberen een landingsplek te vinden op de boot. Als dat midden in de nacht gebeurt, schrik
je toch even. Wat is dat voor geluid? Maar de giek klappert te veel, dus een landingsplek is niet gevonden.
Vandaag is het stralend
weer, veel zon en lekker warm. Wij krijgen in ieder geval een warm en waarschijnlijk zonnig Pasen, en jullie?
Zaterdag 19 april
2014
12:00 LTC; positie 09.29S 101.43E
afgelegd 1047 mijl, nog te gaan 328 mijl
Dag 14
Wat is dat? Het lijkt of ons driekleuren toplicht
in eens veel meer licht geeft. Nog eens goed kijken, en ja de Jan-van-Gent heeft een plek gevonden boven op de mast. Het is het meest
wiebelende punt van onze boot. De mast gaat van stuur- naar bakboord en zwiept weer terug op de golven. Maar de Jan-van-Gent is het
gewend en met schijnbaar moeiteloos gemak blijft-ie balancerend boven in de mast zitten. En dat duurt zo de hele nacht. Als er in
de vroege ochtend een fikse regenbui over ons heen komt, blijft de vogel nog steeds zitten. Maar als een uurtje later een andere vrouwtje
(of mannetje) voorbij komt vliegen, worden de vleugels moeiteloos gestrekt en daar vliegt het paar weg.
Als we nu naar boven kijken
is het ‘leeg’ en het lijkt of het mechanische windgever iets moeizamer draait. Als we in Cocos Keeling, maar eens boven in de mast
kijken.
Elke dag doet Frans een inspectieronde, en tot nu toe is alles in orde. De motor heeft weer vele uurtjes gedraaid dus ook
de motorkamer wordt meegenomen in de inspectieronde. Ondertussen staan de zeilen weer op en kunnen we alweer een tijdje zeilen. Als
we om twaalf uur plotten blijkt dat we bijna 100 mijl afgelegd hebben de afgelopen 24 uur, en dat valt toch weer mee als je rekent
op een daggemiddelde van 70 mijl. Kortom, alles is goed aan boord en langzaam tikken de mijlen onder ons door.
Zondag 20 april
2014
12:00 LTC; positie 10.15S 100.29E
afgelegd 1134 mijl, nog te gaan 240 mijl
Dag 15
De ene Jan-van-Gent is ondertussen bijna een kolonie
geworden. Er zit er één op de radar mast, en zes op de boegspriet. Het wordt zo druk op de boegspriet dat ze vechten om een plekje
en elkaar af en toe verjagen. En maar druk de veren oppoetsen. Het is een leuk tijdverdrijf voor ons.
Voor de rest is er weinig nieuws
te melden, de dagen rijgen zich aaneen. De wind is vallen en opstaan. En zo is het ook met zeilen. Soms kunnen we stukken zeilen,
soms moet de motor aan. Ondertussen is het nog 240 mijl naar Cocos Keeling. Een voorzichtige schatting van onze kant is dat we waarschijnlijk
woensdag aan zullen komen.
Maandag 21 april 2014
12:00 LTC; positie 10.49S 099.11E
afgelegd 1224 mijl, nog te gaan 156 mijl
Dag
16
De dagen dat het eten klaar en voorbereid is, zijn voorbij. Alle van te voren gemaakte maaltijden zijn op, er moet weer gekookt
worden tijdens het zeilen, en er moet weer brood gebakken worden tijdens het zeilen. Dat is even omschakelen, maar het lukt prima
tijdens het slingeren. Na zoveel dagen op zee zijn we al behoorlijk “ingeslingerd”. Vandaag staat chili con carne op het menu. Natuurlijk
maak ik gelijk een behoorlijke grote pot, heb ik het morgen nog gemakkelijk.
De nacht is relaxed, weinig wind, dus varen we op de
motor. Tegen de ochtend lijken we de wind op te pakken en zeilen we de verdere dag. Geen buien, dan staat het gereefd grootzeil op
met de kluiver, is er een bui in aantocht dan draaien we de kluiver weg en gaat de kleinere fok op. En zo gaat er weer een dag voorbij,
dag 16 in dit geval.
Dinsdag 22 april 2014
12:00 LTC; positie 11.43S 97.54E
afgelegd 1317 mijl, nog te gaan 64 mijl
Dag 17
We zeilen!
We hebben echt de wind te pakken, met een reef in het grootzeil en de fok is het hoog aan de wind en we gaan lekker snel. Zo snel
dat het er op lijkt dat we dinsdagavond vlak voor het donker aankomen. Maar halverwege de nacht wordt duidelijk dat we dat niet gaan
halen. Op onbekend terrein hebben we de stelregel om bij daglicht aan te komen, dus we blijven nog een nacht extra op zee. We draaien
het grootzeil helemaal weg en gaan alleen op de fok verder. De snelheid moet eruit. Maar we zijn gelijk steun kwijt, en onze boot
wordt een behoorlijke speelbal van de golven. We hebben een lastige vermoeiende nacht. Tegen de ochtend doen we toch maar weer een
klein stukje grootzeil bij en zo liggen we gelijk een stuk rustiger.
Ik heb het nog niet geschreven (in het logboek van dag 16), koken
en inslingeren, of pats de glazen bakplaat van de oven valt op de grond, natuurlijk in honderden stukjes. De glazen bakplaak glijdt
van de tafel af en daar kan-ie niet tegen. Schoenen aan, veger erbij en met het stampen van het schip op de achtergrond zo goed mogelijk
alle glassplinters opvegen en overboord gooien. Zeggen ze niet dat scherven geluk brengen
Woensdag 23 april 2014
9:00 LTC; positie
12.05S 96.52E
afgelegd 1387 mijl
Dag 18
Als de zon op komt, zien we Cocos Keeling liggen. Het blijft verbazingwekkend, in the middle
of nowhere (in de grote indische oceaan), zie je een paar kleine eilandjes vol met palmbomen voor je opdoemen. De zee is hier ruim
6000 meter diep, en dan ontstaat er een enorme berg onder water en binnen een paar mijl heb je een paar eilandjes. De zeebodem loopt
erg steil omhoog. En bovendien na zo lang varen, alleen maar water en nog eens water, en je komt precies daar waar je wilt zijn. Het
is heel goed te begrijpen dat in vroegere tijden de navigatie heel wat meer problemen had en dat er gewoon eilanden voorbij gevaren
werden zonder ze op te merken. Maar goed wij missen Cocos Keeling niet en varen en rechtstreeks naar toe.
We roepen de kustwacht op
en melden onze aankomst. Het laatste stuk hebben we gevaren op de motor tegen de wind in. Gelukkig was er weinig wind en de golven
waren behoorlijk afgenomen dus het was goed te doen. Het is even puzzelen hoe waar naar de ankerplek moeten navigeren, maar alles
gaat prima. We melden ons weer bij de kustwacht, dat we gearriveerd zijn en het anker hebben laten vallen.
En heel andere wereld hier,
het water is kristalhelder blauw, we kunnen goed zien waar het koraal is en waar de zandbodem. Precies op de zandbodem laten we ons
anker vallen. Nog maar eens goed kijken, en ja hoor de eerste black tipped haaien zijn gesignaleerd. Er zwemmen er zes rondom onze
boot! Nou het water ga ik hier niet in. Dat staat was. Frans heeft natuurlijk ondertussen al gezwommen. Stoere held! (en ik sta op
haaien uitkijk)
Een uurtje later komt customs aan boord, we worden ingeklaard. Gelukkig zijn de regels over verse voedsel niet zo streng
en mogen we alles behouden dat we aan boord hebben. We zijn de eerste zeilboot in dit seizoen.
Het plan is om hier een dag of veertien
te blijven liggen, voordat de volgende etappe naar Rodriques van start gaat. 2000 mijl westwaarts. Dus hou het logboek maar goed in
de gaten! Nu drinken we een glaasje bubbels op onze behouden aankomst.
Samenvattend hebben we een goede tocht gehad, meestal te weinig
wind, soms te veel en uit de verkeerde richting en met ruige golven maar alles is heel gebleven. De lady heeft zich prima gehouden.