info@fransenlucia.nl
Alle rechten voorbehouden.
Oversteek Maleisië naar Cocos Keeling: 05 - 23 april 2014
 

Zondag 6 april 2014

12:00 LTC; positie 00.52N 105.12E

afgelegd 114 mijl, nog te gaan 1125 mijl

Dag 1

De kop is er af. We vertrekken vroeg in de ochtend, kwart voor zeven varen we met windstil weer puteri haven uit. We zijn nog niet op de rivier, of de lucht trekt dicht. Flinke buien en onweerswolken pakken boven ons samen. Het regent enorm, de nieuwe zeilpakken komen goed van pas. Het zicht is slecht, maar de radar biedt uitkomst.

We varen in een druk gebied bij Singapore, overal liggen grote tankers voor anker, of varen aan bak- en stuurboord voorbij. En zij gaan wel iets sneller dan onze kleine lady.

In de loop van de middag wordt het droog, het zicht wordt beter en met een gerust hart kunnen we de straat van Singapore oversteken.

De wind is gunstig, en we kunnen zowaar zeilen. Het gaat langzaam, maar we komen vooruit. En het is nog een eind naar Cocos Keeling, dus we zuinig op onze brandstof. We verwachten in Indonesië nog flinke stukken op de motor te moeten varen.

Het wordt een rustige nacht, het is opkomende maan en tot elf uur licht de maan ons bij. Langzamerhand komen we in het ritme van wachtlopen. Alles is goed aan boord, de eerste dag zit erop.

 

Maandag 7 april 2014

12:00 LTC; positie 00.51S 106.12E

afgelegd 242 mijl, nog te gaan 1004 mijl

Dag 2

De zee lijkt wel een grote olievlak, zo rustig, zo glad. Er is bijna geen wind, we hebben de afgelopen 24 uur slechts 6 uur kunnen zeilen en daarna was de wind op. Helemaal op. Je kunt duidelijk merken dat we rondom de evenaar varen, rondom de evenaar is meestal weinig wind. We varen dus weer op het zuidelijk halfrond

Voor de rest is het een oase van rust. We hebben tijd voor een boek, muziek luisteren, en puzzelen. Buiten is het te heet, meestal gaan we naar binnen in de schaduw. Af en toe passeren wij een vissersboot, af en toe passeert een groot containerschip ons.

Alles is goed aan boord, de tweede nacht zit erop.

 

Dinsdag 8 april 2014

12:00 LTC; positie 02.22S 107.28E

afgelegd 364 mijl, nog te gaan 902 mijl

Dag 3

De hele dag is het prachtig weer, helaas weinig wind en veel zon. Dus erg heet. 's Middags besluiten we om het luie zweet van ons te spoelen en nemen we een douche in de kuip. Douchen is eigenlijk zitten op de bank met een bak gevuld met water naast je. Met een grote beker spoel je het water over je heen.  Na deze spoelbeurt voelen we ons in ieder geval weer fris.

's Avonds wordt het bewolkt, de maan kruipt weg achter de wolken en het is erg donker om ons heen.

Als Frans  de wacht over neemt, gaat de motor uit, we kunnen zeilen. Ik slaap lekker voor in het puntje, maar na een uur word ik wakker, de zeilen klapperen en we gaan behoorlijk te keer. We zitten midden in een onweersbui. De wind neemt toe, ik help Frans de zeilen te reven, en zo stuiven we erover. Van slapen komt niet veel, alles rammelt en trilt en maakt lawaai. Maar goed, dat halen we in de loop van de dag weer in. En inderdaad bij het ochtendgloren is de rust weer gekeerd en moet de motor weer aan.

We koersen naar het eiland Belitung, we willen diesel tanken, tenminste dat is het plan. Maar uiteindelijk besluiten we toch om Belitung niet aan te doen, we hebben de motor op 'zuinig' staan en verbruiken daardoor minder diesel. We zien wel of we nog ergens tussen Sumatra en Java gaan tanken of dat we toch in één keer door gaan naar Cocos Keeling. Voorlopig kunnen we nog even vooruit met 700 liter diesel aan boord.

 

Woensdag 9 april 2014

12:00 LTC; positie 03.52S 107.07E

afgelegd 458 mijl, nog te gaan 800 mijl

Dag 4

We kunnen bijna de hele dag en nacht zeilen, soms schiet het lekker op, soms gaat het heel langzaam. Geduld hebben dus. Maar we komen vooruit, ruim 1/3 van de totale afstand zit erop. We zitten nog steeds in Indonesië tussen de eilanden. Op dit moment zitten we op een plek waar heel weinig gebeurt, het is voornamelijk water, water en nog eens water. Af en toe een vissersschip. In de nacht passeren we de shipping lane, en passeren veel grotere schepen ons. Sommige gaan 20 knots en deze gaan snel. Heel snel. Sommige gaan naar Australië, anderen weer naar Jakarta en weer anderen naar Singapore. Grappig wat een nieuwe wereld er voor ons open gaat sinds we de AIS hebben.

Het is een prachtige nacht, de gehele dag is het prachtig weer, maar ook de nacht laat zich van zijn mooiste kant zien. Een prachtige sterrenhemel flonkert boven onze hoofden. We zien de Grote Beer, het Zuiderkruis en Orion duidelijk aan de hemel. En zo varen we steeds verder richting het zuiden. Uiteindelijk moeten we naar 12.05S en 96.52E, want daar ligt Cocos Keeling.

Donderdag 10 april 2014

12:00 LTC; positie 05.14S 106.38E

afgelegd 546 mijl, nog te gaan 714 mijl

Dag 5

We hebben vandaag een huisdier. Wanneer ik groente-afval over boord kieper, zie ik uit mijn ooghoeken een vis op de afval koersen. Bliksemsnel, en net zo snel keert-ie zich weer om. We kijken nog eens goed, het is een 'pilot-vis', het heeft een beetje een haai-achtige vorm, en is grijs met vlekjes. En hij zwemt mee langs de huid van onze boot. Uren achter elkaar.  We zien eigenlijk niets in zee, geen dolfijnen, geen vissen, helemaal leeg lijkt het wel. Maar schijn bedriegt dus.

Het is overdag prachtig weer, en we lijken een zelfde mooie nacht tegemoet te gaan als gisteren. Maar halverwege de nacht vormt zich een schitterend schouwspel, het lijkt wel vuurwerk. Felle bliksemschichten verlichten de hemel. En dan kan het natuurlijk niet uitblijven, donkere wolken pakken zich samen, en om twee uur barst het schouwspel los. Dit keer zit er niet zo veel wind in, maar wel een heleboel regen. Het stort uit de hemel op ons neer, we zitten midden tussen de onweersbuien. En dat duurt maar voort, pas 's ochtends tegen een uur of negen houdt het op met regenen. De wereld is dan nog wel grauw en grijs, maar ook dat duurt niet lang meer of de koperen ploert heeft de wereld weer zonnig gekleurd.

Onze wereld is klein, het beperkt zich tot de vierkante meters van de boot, en het aftellen van de mijlen. En ondertussen draait de motor overuren, want er is nog steeds geen wind.

 

Vrijdag 11 april 2014

12:00 LTC; positie 05.56S 106.06E

afgelegd 620 mijl, nog te gaan 669 mijl

Dag 6

Vandaag is het de wereld van de olieraffinaderijen. We varen midden tussen een grote hoeveelheid grotere en kleinere olieplatforms. Het lijkt lekker druk, kleinere schepen varen af en aan, en we zijn flinke vlammen schijnen op de platforms. Affakkelen.

Er ontstaat wind, in de loop van de avond gaan de zeilen op. Grootzeil, kluiver en fok. De motor kan eindelijk uit. Wat een rust. Het is weer een prachtige nacht, in de verte is er onweer, maar dat blijft gelukkig in de verte. De wind komt uit het zuiden, en dat is precies de kant die we op moeten. Alsof de afstand nog niet lang genoeg is, maken we de totale afstand nog iets langer. We gaan laveren. Gelukkig verandert de wind halverwege de nacht ten gunste, en kunnen we meer in een directer lijn varen.

We besluiten om naar de kust te gaan, naar Java. Eens kijken of we ergens diesel kunnen bemachtigen. We laten ons anker vallen vlakbij Nyamuk, in het westen van Java maar nog wel aan de chinese zee zijde. Het is een groot industrie gebied. Sleepboten varen af en aan, grote containerschepen liggen voor anker (en sommige al heel erg lang zo te zien).

En natuurlijk ontbreken de kleinere lokale vissersboten niet. We maken een praatje met zo'n kleine vissersboot. Of we vis willen? Er worden heel kleine visjes getoond door een tiental lachende jonge mannen. Grote hilariteit die rare Nederlanders, maar echt communiceren gaat moeilijk. We geven aan dat we diesel willen. Dat verkopen ze niet, er wordt gewezen naar ergens in de verte aan de kust.

Even later doen we een nieuwe poging bij een andere boot. Bennie heet de booteigenaar. Hij spreekt ook geen Engels, maar begrijpt ons wel. Even later liggen we achter ons anker en Bennie ligt langszij met zijn boot. Bennie komt aan boord, gebaren, pen en papier en het woord money maken alles duidelijk. Bennie gaat met 75 euro (voor hem een kapitaal) op zak naar de kant om diesel te regelen.  Twee uur later komt Bennie weer aantuffen, met 125 liter diesel. Wat heerlijk dat je hier nog gewoon de mensen kunt vertrouwen.

Met een zwaai en een lach neemt Bennie afscheid van ons, vandaag is een goede dag voor hem. En wij,....wij blijven hier nog een dag liggen.

 

Zaterdag 12 april 2014

12:00 LTC; positie 05.51S 106.01E

afgelegd 627 mijl, nog te gaan 660 mijl

Dag 7

We blijven een dag liggen bij Nyamuk, we hebben tijd zat. Dus we nemen het ervan. We zijn lui en hebben weinig energie. Om ons heen is allerlei bedrijvigheid, sleepboten varen af en aan, en op de kant is het laden en lossen. In de grote sleepbakken zit zand, en dat moet er met graafmachines uitgehaald worden. De vrachtwagens rijden af en aan. En er wordt continue doorgewerkt.

's Avonds krijgen we weer een spetterend onweer over ons heen, maar dit keer liggen we achter ons anker.  Sommige flitsen en knallen zijn erg dichtbij. Gelukkig geen blikseminslag, waar ik altijd toch een beetje bang voor ben. Maar alles gaat prima.

De volgende ochtend staat we relaxed op en na ons ontbijt gaat het anker op. Het is tien uur en we varen verder, richting Cocos Keeling. Het is nog 660 mijl.

 

Zondag 13 april 2014

14:00 LTC; positie 06.44S 105.15E

afgelegd 732 mijl, nog te gaan 595 mijl

Dag 8

Nou we willen wind en dat krijgen we ook. We hebben alleen vergeten te melden dat de wind ook uit de goede richting moet komen. En dat komt-ie dus niet. We moeten naar het zuidwesten, en de wind komt uit het zuidwesten. Als we onze ankerplek verlaten is het nog prachtig weer, maar al gauw neemt de bewolking toe. De zeilen worden gehesen, dubbel gereefd grootzeil en de fok staat bij. Het waait te hard om de kluiver bij te zetten. De motor kan uit.  Het waait hard, in de buien neemt de wind toe tot tegen de 30 knopen (dat is windkracht 7), en daar moeten we tegen in boksen.

De route door de Sunda straat (het water tussen Java en Sumatra) is er één, waar we moeten knokken voor elke zeemijl. Met grote regelmaat komen er buien, met bijbehorende wind en regen over. Gestaag ploeteren we voort.

We hebben een route uitgezet naar Pulau Pecang, dat is onderdeel van het nationaal park waar de Javaanse neushoorn nog leeft. Slechts tientallen leven er hier nog, dus de kans dat we die echt zien is zeer klein. Deze route naar Pulau Pecang is 81 mijl lang, maar omdat we moeten laveren tegen de wind in leggen we uiteindelijk 114 mijl af.

Om twee uur laten we ons anker vallen bij Pulau Pecang, geen deining, geen wind. Het is een oase van rust. Onze lijven zijn er nog niet aan gewend, zelf voelt het alsof we nog schommelen. We kunnen ons bijna niet voorstellen dat het 'buiten' zoveel slechter weer is. We blijven hier in ieder geval een dag liggen, de buien afwachten en wij weet zien we een neushoorn?

 

Maandag 14 april 2014

12:00 LTC; positie 06.44S 105.15E

afgelegd 732 mijl, nog te gaan 595 mijl

Dag 9

We liggen nog in Pulau Pecang, heerlijk beschut achter ons anker. Met regelmaat komen er regenbuien over ons heen. Maar gelukkig is het binnen in onze boot gezellig en droog. We lagen hier nog maar net en hebben al een keur aan beesten gezien! Grote varanen op het strand, ijsvogels, vliegende honden (heel veel), makaken op het strand (een apen soort), en een krokodil. Frans denkt er nog over in het water te gaan zwemmen en onze dieptemeter schoon te maken. Er zit waarschijnlijk aangroei op de dieptemeter en daardoor meet-ie niet altijd meer. Maar ik heb het toch maar ten sterkste afgeraden om te gaan zwemmen. Ik zie het al voor me, ik zit met de verrekijker op krokodillen wacht en Frans in het water duikt onder de boot en...... Nee toch maar niet.

En wat betreft de neushoorn, die hebben we nog niet gezien, maar ja je moet iets te wensen over houden.

Voor de rest is het heerlijk rustig, lekker relaxen en wachten op het vertrek om het laatste stuk af te leggen naar Cocos Keeling.

 

Dinsdag 15 april 2014

12:00 LTC; positie 06.44S 105.15E

afgelegd 732 mijl, nog te gaan 595 mijl

Dag 10

We zijn nog steeds in Pulau Pecang, in het dierenparadijs. Met grote regelmaat zien we dieren op het strand, dit keer ook herten en wilde zwijnen. En heel veel varanen. Maar helaas, de neushoorn heeft zich (nog) niet laten zien.

En verder kabbelt de dag rustig verder, de maaltijden worden klaargemaakt voor de komende dagen, de boot wordt nog een keurig nauwkeurig geinspecteerd. Alles is in orde. Het weerbericht halen we binnen, en zoals het er nu uitziet gaan we morgen beginnen aan de laatste etappe naar Cocos Keeling.

 

Woensdag 16 april 2014

12:00 LTC; positie 06.48S 105.08E

afgelegd 743 mijl, nog te gaan 585 mijl

Dag 11

Tegen de avond komt er een bootje aan, het is de parkwachter. We liggen namelijk in een nationaal park. En het kan natuurlijk niet uitblijven, als wij niet naar de kant komen, dan komt de parkwachter wel naar ons toe. Er moet tenslotte geld verdiend worden. Hij wil dat we een entree kaartje kopen. Frans raakt vriendelijk aan de praat en legt uit dat we niet naar de kant gaan, dat we wachten op een juist weergat voordat we vertrekken naar Cocos Keeling. De parkwachter begrijpt dat wel, maar wil toch graag dat we een entree kaartje kopen en liggeld voor de boot. Maar helaas voor hem. Frans is standvastig. Na een gezellige babbel vertrekt de parkwachter met lege handen terug naar het eiland.

De volgende ochtend, na ons ontbijt, gaat het anker op. We vertrekken naar Cocos Keeling. We hebben onze beschutte plek nog niet verlaten, of we krijgen de eerste regenbuien weer over ons heen. Op de weerkaarten hebben we gezien dat er hier een trein van regenbuien over ons heen trekt, dus daar moeten we gewoon doorheen. De regenpakken gaan aan. Ook de motor staat nog steeds aan, er is geen wind. En zo beginnen we aan het laatste stuk naar Cocos Keeling op de motor in de regen. Langzaam verdwijnt Indonesië achter de horizon.

 

Donderdag 17 april 2014

12:00 LTC; positie 08.06S 104.13E

afgelegd 844 mijl, nog te gaan 500 mijl

Dag 12

Indonesië is nu echt verdwenen, we hebben een mooie zonnige middag. En zo gaan we de avond in. Regelmatig zien we hier nog grote boeien, volgens ons zijn het boeien voor een tsunami waarschuwing. Maar we weten het eigenlijk niet.

Halverwege de nacht verandert het weer. Het wordt buiig. Rondom donkere wolken aan het zwerk. Voordeel is dat we dan af en toe een uurtje kunnen zeilen, als de buien weer verdwenen zijn, is de wind ook weer op. En zo gaan we de nacht in. Ook bij het ochtendgloren verandert er niets. Weinig wind, en heel veel bewolking. Nog steeds draait de motor erg veel. Te veel naar onze zin. Cocos Keeling is nog 500 mijl ver weg.

 

(Goede) Vrijdag 18 april 2014

12:00 LTC; positie 08.59S 103.04E

afgelegd 943 mijl, nog te gaan 421 mijl

Dag 13

Volgens ons is het vandaag goede vrijdag, en komend weekend is het Pasen. We merken er echter weinig van. Elke dag is momenteel voor ons het zelfde. Wachten lopen van drie uur, en de mijlen aftikken. Er staat weinig wind dus we gaan langzaam. Geduld, en nog eens is het geduld hebben. Best wel eens moeilijk. We hebben een heldere nacht gehad, vol met prachtige sterren en de maan was ons licht. Tegen de ochtend hebben we de motor uit gedaan, en nu zeilen we nog steeds. De wind komt uit het noorden, kracht 3. We varen naar het zuidwesten, en leggen ongeveer 3 mijl per uur af. Af en toe vliegen Jan van Genten om ons heen, en proberen een landingsplek te vinden op de boot. Als dat midden in de nacht gebeurt, schrik je toch even. Wat is dat voor geluid? Maar de giek klappert te veel, dus een landingsplek is niet gevonden.

Vandaag is het stralend weer, veel zon en lekker warm. Wij krijgen in ieder geval een warm en waarschijnlijk zonnig Pasen, en jullie?

 

Zaterdag 19 april 2014

12:00 LTC; positie 09.29S 101.43E

afgelegd 1047 mijl, nog te gaan 328 mijl

Dag 14

Wat is dat? Het lijkt of ons driekleuren toplicht in eens veel meer licht geeft. Nog eens goed kijken, en ja de Jan-van-Gent heeft een plek gevonden boven op de mast. Het is het meest wiebelende punt van onze boot. De mast gaat van stuur- naar bakboord en zwiept weer terug op de golven. Maar de Jan-van-Gent is het gewend en met schijnbaar moeiteloos gemak blijft-ie balancerend boven in de mast zitten. En dat duurt zo de hele nacht. Als er in de vroege ochtend een fikse regenbui over ons heen komt, blijft de vogel nog steeds zitten. Maar als een uurtje later een andere vrouwtje (of mannetje) voorbij komt vliegen, worden de vleugels moeiteloos gestrekt en daar vliegt het paar weg.

Als we nu naar boven kijken is het ‘leeg’ en het lijkt of het mechanische windgever iets moeizamer draait. Als we in Cocos Keeling, maar eens boven in de mast kijken.

Elke dag doet Frans een inspectieronde, en tot nu toe is alles in orde. De motor heeft weer vele uurtjes gedraaid dus ook de motorkamer wordt meegenomen in de inspectieronde. Ondertussen staan de zeilen weer op en kunnen we alweer een tijdje zeilen. Als we om twaalf uur plotten blijkt dat we bijna 100 mijl afgelegd hebben de afgelopen 24 uur, en dat valt toch weer mee als je rekent op een daggemiddelde van 70 mijl. Kortom, alles is goed aan boord en langzaam tikken de mijlen onder ons door.

 

Zondag 20 april 2014

12:00 LTC; positie 10.15S 100.29E

afgelegd 1134 mijl, nog te gaan 240 mijl

Dag 15

De ene Jan-van-Gent is ondertussen bijna een kolonie geworden. Er zit er één op de radar mast, en zes op de boegspriet. Het wordt zo druk op de boegspriet dat ze vechten om een plekje en elkaar af en toe verjagen. En maar druk de veren oppoetsen. Het is een leuk tijdverdrijf voor ons.

Voor de rest is er weinig nieuws te melden, de dagen rijgen zich aaneen. De wind is vallen en opstaan. En zo is het ook met zeilen. Soms kunnen we stukken zeilen, soms moet de motor aan. Ondertussen is het nog 240 mijl naar Cocos Keeling. Een voorzichtige schatting van onze kant is dat we waarschijnlijk woensdag aan zullen komen.

 

Maandag 21 april 2014

12:00 LTC; positie 10.49S 099.11E

afgelegd 1224 mijl, nog te gaan 156 mijl

Dag 16

De dagen dat het eten klaar en voorbereid is, zijn voorbij. Alle van te voren gemaakte maaltijden zijn op, er moet weer gekookt worden tijdens het zeilen, en er moet weer brood gebakken worden tijdens het zeilen. Dat is even omschakelen, maar het lukt prima tijdens het slingeren. Na zoveel dagen op zee zijn we al behoorlijk “ingeslingerd”. Vandaag staat chili con carne op het menu. Natuurlijk maak ik gelijk een behoorlijke grote pot, heb ik het morgen nog gemakkelijk.

De nacht is relaxed, weinig wind, dus varen we op de motor. Tegen de ochtend lijken we de wind op te pakken en zeilen we de verdere dag. Geen buien, dan staat het gereefd grootzeil op met de kluiver, is er een bui in aantocht dan draaien we de kluiver weg en gaat de kleinere fok op. En zo gaat er weer een dag voorbij, dag 16 in dit geval.

 

Dinsdag 22 april 2014

12:00 LTC; positie 11.43S 97.54E

afgelegd 1317 mijl, nog te gaan 64 mijl

Dag 17

We zeilen! We hebben echt de wind te pakken, met een reef in het grootzeil en de fok is het hoog aan de wind en we gaan lekker snel. Zo snel dat het er op lijkt dat we dinsdagavond vlak voor het donker aankomen. Maar halverwege de nacht wordt duidelijk dat we dat niet gaan halen. Op onbekend terrein hebben we de stelregel om bij daglicht aan te komen, dus we blijven nog een nacht extra op zee. We draaien het grootzeil helemaal weg en gaan alleen op de fok verder. De snelheid moet eruit. Maar we zijn gelijk steun kwijt, en onze boot wordt een behoorlijke speelbal van de golven. We hebben een lastige vermoeiende nacht. Tegen de ochtend doen we toch maar weer een klein stukje grootzeil bij en zo liggen we gelijk een stuk rustiger.

Ik heb het nog niet geschreven (in het logboek van dag 16), koken en inslingeren, of pats de glazen bakplaat van de oven valt op de grond, natuurlijk in honderden stukjes. De glazen bakplaak glijdt van de tafel af en daar kan-ie niet tegen. Schoenen aan, veger erbij en met het stampen van het schip op de achtergrond zo goed mogelijk alle glassplinters opvegen en overboord gooien. Zeggen ze niet dat scherven geluk brengen

 

Woensdag 23 april 2014

9:00 LTC; positie 12.05S 96.52E

afgelegd 1387 mijl

Dag 18

Als de zon op komt, zien we Cocos Keeling liggen. Het blijft verbazingwekkend, in the middle of nowhere (in de grote indische oceaan), zie je een paar kleine eilandjes vol met palmbomen voor je opdoemen. De zee is hier ruim 6000 meter diep, en dan ontstaat er een enorme berg onder water en binnen een paar mijl heb je een paar eilandjes. De zeebodem loopt erg steil omhoog. En bovendien na zo lang varen, alleen maar water en nog eens water, en je komt precies daar waar je wilt zijn. Het is heel goed te begrijpen dat in vroegere tijden de navigatie heel wat meer problemen had en dat er gewoon eilanden voorbij gevaren werden zonder ze op te merken. Maar goed wij missen Cocos Keeling niet en varen en rechtstreeks naar toe.

We roepen de kustwacht op en melden onze aankomst. Het laatste stuk hebben we gevaren op de motor tegen de wind in. Gelukkig was er weinig wind en de golven waren behoorlijk afgenomen dus het was goed te doen. Het is even puzzelen hoe waar naar de ankerplek moeten navigeren, maar alles gaat prima. We melden ons weer bij de kustwacht, dat we gearriveerd zijn en het anker hebben laten vallen.

En heel andere wereld hier, het water is kristalhelder blauw, we kunnen goed zien waar het koraal is en waar de zandbodem. Precies op de zandbodem laten we ons anker vallen. Nog maar eens goed kijken, en ja hoor de eerste black tipped haaien zijn gesignaleerd. Er zwemmen er zes rondom onze boot! Nou het water ga ik hier niet in. Dat staat was. Frans heeft natuurlijk ondertussen al gezwommen. Stoere held! (en ik sta op haaien uitkijk)

Een uurtje later komt customs aan boord, we worden ingeklaard. Gelukkig zijn de regels over verse voedsel niet zo streng en mogen we alles behouden dat we aan boord hebben. We zijn de eerste zeilboot in dit seizoen.

Het plan is om hier een dag of veertien te blijven liggen, voordat de volgende etappe naar Rodriques van start gaat. 2000 mijl westwaarts. Dus hou het logboek maar goed in de gaten! Nu drinken we een glaasje bubbels op onze behouden aankomst.

Samenvattend hebben we een goede tocht gehad, meestal te weinig wind, soms te veel en uit de verkeerde richting en met ruige golven maar alles is heel gebleven. De lady heeft zich prima gehouden.

world.gif
Welkom op de website van Frans en Lucia
- lees mee met onze avonturen op de Dalwhinnie -
Frans Thiecke en Lucia Messchendorp
|
FOTOALBUM
HUIDIGE POSITIE
GASTENBOEK
OUDE WEBSITE
HOME
WIE ZIJN WIJ?
ONZE BOOT
ROUTE
TECHNIEK
OCEAAN LOGBOEK
CONTACT
FILMALBUM
ACTUEEL LOGBOEK
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Logboek 2008
Logboek 2009
Logboek 2010
Logboek 2011
Logboek 2012
Logboek 2013
Logboek 2014
Logboek 2015
LOGBOEK