Zondag 3 augustus 2014

12:00 LTC; positie 20.33S 54.03E

afgelegd 94 mijl, nog te gaan 329 mijl

Dag 1

We zijn weer en route, dit keer onderweg van Réunion naar Madagaskar, een afstand van 425 mijl. Het vertrek is als vanouds, met een regelmatig bezoek aan het toilet. Ik ben nerveus. We liggen met drie Nederlandse boten in de marina van Saint Pierre, en elke dag is er overleg of we vertrekken. Gaan we vandaag wel of niet? Soms is het weer gunstig, maar dan staat er een te hoge deinig voor de haven ingang. En kunnen we dus niet weg. Dat gepraat elke dag maakt mij in ieder geval niet rustiger.

Wij besluiten om zaterdagmiddag met hoog water te vertrekken. De andere twee wachten nog een paar dagen. Ik ben bezorgd over de havenuitgang. Frans stuurt er ons er kundig door heen, het water is wel woelig (zodat de dieptemeter soms geen reflectie meer heeft) maar het gaat prima. Pfff, ik ben blij dat we eenmaal buiten zijn. De spanning valt weg, en nu kunnen we ons richten op het zeilen.

Het is prachtig weer. Stralend blauwe lucht en een zwakke wind uit het zuid oosten, windkracht 3. In het begin staat de motor nog bij, maar als de avond valt kan de motor ook uit, en zeilen we op gereefd grootzeil en de kluiver. We hebben een heldere nacht, een prachtige sterrenhemel. Regelmatig zien we vallende sterren.

Tegen de ochtend gaat ook het reef uit en varen we op volledig grootzeil en kluiver.

Op dit moment is het paar seizoen van de walvissen, van juli tot en met september is de grootste kans dat we ze gaan zien in de wateren van Madagaskar. We houden onze ogen (en oren) goed open, maar tot nu toe hebben we ze nog niet gezien. Verder is alles prima aan boord, Réunion is uit zicht, en langzaam komt Madagaskar dichterbij.

Maandag 4 augustus 2014

12:00 LTC; positie 19.01S 52.26E

afgelegd 241 mijl, nog te gaan 200 mijl

Dag 2

Het is een drukke dag. Nadat we de weerberichten binnenhalen zien we dat er in de nacht een front met veel regen en behoorlijk wat wind over ons heen trekt. We besluiten de zeilvoering aan te passen voor het vallen van de avond. We varen melkmeisje, we willen met dubbel gereefd grootzeil en de fok de nacht in. Dus de boom moet eruit. Dat gaat nog goed, maar dan door het slingeren van de boot verandert de kluiver in een zandloper. Deels ingerold, deels weer uitgerold en ergens in het midden zitten de schoten er behoorlijk vast omheen gedraaid. Motor aan, rondjes draaien met het schip, kluiver verder proberen uit te rollen. Het lukt niet. In de verte komt een donkere lucht aan. De kluiver moet weg. We snijden een schoot door, misschien dat dat helpt. Nog niet. Na een uur proberen, lukt het en is de zandloper eruit. Wat een gedoe. Gauw de kluiver helemaal uit, en dan rollen we deze weer netjes in.

Ondertussen hadden we het grootzeil al helemaal ingedraaid, en die halen we nu weer een stukje te voorschijn. Dubbel gereefd, zo gaan we de nacht in. De weervoorspellingen komen uit, regen en zuidoosten wind 25 - 30 knopen. Windkracht 6 tot 7. De zee bouwt op. Het wordt er niet comfortabeler op aan boord.

En dan halverwege de nacht, dreigt een klapgijp. Gelukkig voorkomt de bulletalie dit. De bulletalie is een lange lijn van het einde van de giek tot helemaal naar de voorpunt van de boot. We besluiten maar buiten te gaan zitten. Dan kunnen we tijdiger ingrijpen. We krijgen nog twee keer het gevaar van een klapgijp, maar beide keren voorkomt de bulletalie dit.

Bij het licht worden zien we dat de tandwielen van de windvaan niet goed in elkaar grijpen, en dat daardoor de windvaan niet goed stuurt. Als we dit euvel verholpen helpen, stuurt Gerrit, onze windvaan, weer vertrouwt.

Het weer klaart op, de zon komt er bij, het blijft nog wel bewolkt, maar de wereld ziet er iets vriendelijker uit. Als de wind dan ook nog afneemt in de loop van de ochtend zijn we helemaal tevreden. Alles gaat goed aan boord.

Dinsdag 5 augustus 2014

12:00LTC; positie 17.56S 50.44E

afgelegd 357 mijl, nog te gaan 83 mijl

Dag 3

De rust is terug aan boord. De wind komt uit het zuid oosten, windkracht 4 -5 en de golven zijn nog wel 3 meter hoog. We varen op het grootzeil, eerst nog dubbel gereefd, dan een enkel reef en tenslotte is het grootzeil helemaal uit. We genieten van een kalme nacht, een mooie sterrenhemel en de maan schijnt lang. We kunnen onze verloren slaap weer inhalen.

Als het licht wordt laten we de zeilvoering zoals die is, we kunnen wel de fok of de kluiver bijzetten, maar we gaan snel genoeg. Bovendien lukt het niet om voordat het donker wordt Madagaskar te halen, we moeten nog een nacht doorbrengen op zee, dus sneller dan 5 mijl per uur willen we niet.

Omdat we alleen op het grootzeil varen, rollen we wel heel erg veel. Van bakboord naar stuurboord, en weer terug. En dat gaat uren achter elkaar. Best wel vermoeiend.

Maar ondanks dat, gaat alles prima aan boord. Waarschijnlijk laten we morgenochtend zodra het licht wordt ons anker vallen bij Ile Sainte Marie.

Woensdag 6 augustus 2014

positie 17.00S 49.50E

afgelegd 449 mijl

Dag 3 en 17 uur

We kabbelen door met alleen het grootzeil uit. De zee is rommelig, de golven blijven 3 meter hoog, en we blijven slingeren.

Tegen de ochtend komen we in de buurt, en wordt de zee ook iets rustiger. Vrij snel wordt de zee ondieper, van meer dan 1000 meter diep loopt het terug naar 30 meter diepte. De dieptemeter geeft weer een waarde aan. En dit is het gebied waar de bult rug walvissen zijn. Het is hun paartijd. Spannend hoor. We horen ze geluiden maken. Het geluid weerkaatst tegen de romp van ons schip. Buiten is het donker en zien we niets.

En dan opeens vlak naast onze boot duikt een bult rug walvis op, Frans ziet nog net zijn glimmende rug. We varen heel rustig, en langzamerhand wordt het licht. Het is een prachtige omgeving, heel vaak zien we walvissen spuiten. En met grote regelmatig zien we of hun vinnen slaan op het water, of ze springen soms zelfs helemaal boven water. Helaas allemaal te ver weg voor de foto, of we zijn te laat. Maar we blijven nog wel even in dit gebied, misschien hebben we later geluk voor de goede foto.

Om acht uur lokale tijd, we zijn weer een uurtje dichterbij Nederland, laten we ons anker vallen voor het  plaatsje Ambodifotatra. De bubbels komen tevoorschijn, een oude traditie. Welkom in Madagaskar.