Oversteek Sint Helena naar Ascension: 14 mei - 21 mei 2015
Donderdag 21 mei 2015
17:00 LTC; positie 07.55.20S
14.24.79W
afgelegd 775 mijl
Dag 7 en 3 uur: Welkom op Ascension
Aan het eind van de middag, het loopt tegen vijf uur, laten we
ons anker zakken. We zijn op Ascension. De beide Franse boten, Yovo en Alibi, liggen er al. En we zien ook de Nederlandse driemaster,
de Europa, die we eerder gezien hebben op Sint Helena. We zijn er. We melden ons op de marifoon bij de autoriteiten. We worden gevraagd
of we het goed vinden aan boord te moeten blijven en dat morgenochtend de havenmeester ons oppikt voor de administratie en het inklaren.
We vinden het prima. Dat geeft ons tijd voor onze traditie, een glas bubbels met onze toost "welkom op Ascension". We kijken terug
op een prima overtocht.
Woensdag 20 mei 2015
12:00 LTC; positie 10.10S 13.26W
afgelegd 623 mijl, nog te gaan 148 mijl
Dag
6: Nog een dag te gaan
Het weer blijft goed, overdag schijnt de zon, met lichte bewolking. Zuid oosten wind, windkracht 4 tot 5 Bft.
We merken dat we dichter bij de tropen komen. De temperatuur loopt op tot 30 graden. Warm dus. De nachten zijn donker, het is net
nieuwe maan. We merken dat we al weer een stuk westelijker zijn, de zon gaat nu tegen zeven uur 's avonds onder in plaats van zes
uur. We moeten waarschijnlijk de klok een uur achteruit zetten als we in Ascension aankomen.
De zeilen staan over bakboord, zowel
grootzeil als kluiver en we maken zes knopen snelheid. Lekker tochtje dus tot nu toe.
Met deze snelheid kunnen we morgen net voordat
het donker wordt ons anker laten vallen. Het leven aan boord is zo slecht nog niet...
Dinsdag 19 mei 2015
12:00 LTC; positie
11.08S 11.30W
afgelegd 489 mijl, nog te gaan 261 mijl
Dag 5: We gaan prima
We lopen lekker! Continu horen we het zeewater stromen
langs de romp van de boot. In een etmaal hebben we nu 156 mijl afgelegd, het dubbele van wat we de eerste dagen maakten. Voor de rest
is er eigenlijk niets te melden. Uur na uur zeilen we zo door, we hoeven helemaal niets aan de zeilen te doen. Onze windvaan
neemt elke wind schifting mee, de zeilen staan nog precies zo als gisterochtend. Als de condities blijven zoals nu, hopen we heel
voorzichtig donderdag laat in de middag, vlak voor het donker, aan te komen.
Maandag 18 mei 2015
12:00 LTC; positie 11.56S 09.22W
afgelegd
333 mijl, nog te gaan 388 mijl
Dag 4: De wind is terug
De wind is terug! Heerlijk, we maken weer voortgang. Op dit moment zeilen
we zo rond de 6 knopen, de boot leeft en vibreert. Het gaat prima. Ondertussen is onze dagafstand weer opgelopen naar boven de 100
mijl.
We varen nog steeds melkmeisje, maar we hebben de zeilen gewisseld. Grootzeil nu over stuurboord, en kluiver over bakboord. Je
zou zeggen dat we hebben we al zo vaak gedaan, we kunnen het bijna met onze ogen dicht. Maar vanochtend ging het niet zo geweldig.
We halen de kluiver in, vergeten deze vast te zetten, en als we met de boom bezig zijn, rrrrrrrt daar rolt de kluiver uit. Jakkes.
Gauw terug naar de kuip, kluiver maar weer indraaien.
Dan de boom uitzetten. Maar met zoveel lijnen, we raken in de war. Het duurt
even voordat de lijnen weer goed lopen, dan kunnen we gijpen, en uiteindelijk kan de kluiver uit met de boom erin. We zijn dan drie
kwartier verder, hoezo even snel de zeilvoering aanpassen. Gelukkig kunnen we dezelfde zeilvoering meestal uren, soms zelfs dagen
achtereen zo laten staan.
De wind blijft uit het zuidoosten waaien, nu windkracht 3 tot 4. Het is licht bewolkt en overdag hebben we
de zon erbij. 's Nachts, het is vandaag nieuwe maan, geeft een prachtige sterrenhemel ons voldoende licht. En zo gaan we de volgende
dag in, we zijn alweer vier dagen onderweg.
Zondag 17 mei 2015
12:00 LTC; positie 13.19S 08.15W
afgelegd 223 mijl, nog te gaan
492 mijl
Dag 3: Schavielen
Op een zeilboot worden heel wat meters touw gebruikt. Zo ook op de Dalwhinnie. En waar lijnen lopen
daar kan schavielen plaatsvinden. We letten dan ook altijd erg goed op dat er geen lijnen schuren. Al heel lang proberen we alle mogelijkheden
uit om het schavielen van de kluiver schoten tegen te gaan als we uitgeboomd varen. En zo varen we nu, melkmeisje. Grootzeil staat
over bakboord en de kluiver staat uitgeboomd over stuurboord. Omdat onze kluiver erg hoog opgesneden is kunnen we niet bij de hoek
van de kluiver. Dat is gewoon te hoog. Dus de boom haken we in de schoot. En daar begint het probleem van schavielen. We hebben al
extra lijnen aan de boom vastgezet om deze te fixeren, maar dat is toch niet afdoende. En hoe minder wind, hoe meer we schommelen
en hoe meer de boom beweegt. En er staat weinig wind, op dit moment varen we al bijna twee dagen met deze zeilvoering.
Halverwege de
nacht is het zover. de stuurboord schoot is door gesleten. Pang! De schoot breekt en de kluiver wappert vrolijk als een vlag voor
op het schip. Natuurlijk lig ik net te slapen. Frans roept me wakker. Het lukt ons om de kluiver netjes op te rollen. We brengen de
bakboord schoot over naar stuurboord, hup de boom er weer in en een half uurtje later varen we weer verder als vanouds en kan ik weer
in mijn bedje.
Zodra het licht wordt, hijs ik Frans in de bootmansstoel langs de voorstag een paar meter omhoog. De zee is redelijk
kalm, maar toch slingert Frans als een gek heen en weer. Als een ware acrobaat lukt het Frans om een nieuwe schoot aan de kluiver
te bevestigen. Ziezo we hebben weer een betrouwbare bak- en stuurboord schoot aan de kluiver. Maar het probleem van schavielen is
nog niet opgelost. We moeten nog maar even door prakkizeren over een betere en afdoende oplossing. Voor nu is het elk uur de schoot
aan een schaviel-inspectie onderwerpen. Ondertussen is Ascension langzaam weer een stukje dichterbij gekomen.