Oversteek Jost van Dyke (Britse Maagden Eilanden) naar Puerto de Vita (Cuba): 30 maart -  4 april 2016

 

Maandag 4 april 2016

12:45 LTC; positie 21.04.30 N 75.57.46W

afgelegd  668 mijl

 

Dag 5: Gearriveerd in Cuba

Na 118 uur en 668 mijl komen we maandag aan het begin van de middag aan in Cuba. Gedurende de nacht hebben af en toe nog kunnen zeilen, maar tegen de ochtend moest de motor aan en dat bleef zo totdat we aankwamen in Puerto de Vita. In het noord oosten van Cuba.

Dit is HET strand van Cuba, langs de kust zien we allerlei grote luxe resorts, en allerlei vormen van watersport. Dagtrips met catamarans, zeilen op een hoby cat met instructeurs, stranden vol met zonaanbidders, ....niet echt wat we verwachten te zien. De kleine zeilbootjes zeilen speciaal naar ons toe, een brede glimlach en een vrolijke zwaai. "Welcome in paradise", roept iemand.

Even later verschijnt de baai waar we naar binnen moeten varen. De geul is goed aangegeven met rode en groene boeien. Ik probeer al een tijdje de kustwacht of de marina via de marifoon te pakken te krijgen. Maar als de andere kant merkt dat de conversatie in het Engels moet, wordt het al gauw erg stil. Maar goed, op eigen kracht, vinden we de ingang en voorzichtig varen we naar binnen. En dan houdt de geul op, wat nu? Nogmaals contact leggen met de marina, op elke vraag is het antwoord yes. Dat helpt dus ook niet. Maar dan komen we bij de douane steiger, en daar staan mannen naar ons te kijken. Wanneer ik zeg marina, wordt er driftig gewezen welke kant we op moeten.

En ja hoor, even later varen we de marina in. Het is niet meer dan een betonnen steiger en daaraan liggen een tiental boten. Een kleine marina dus. Je pikt een mooring op, maakt de voorkant vast en meert de kont af naar de steiger.

Dat zijn we van plan, maar dat komt er iemand aan, waarschijnlijk de havenmeester. We moeten nog even terug in de lagoon en achter ons anker gaan liggen. De autoriteiten moeten eerst aan boord komen en ons toestemming geven om af te mogen meren in de marina.

Frans keert de boot, en even later laten we het anker vallen in vette klei. Een uurtje later krijgen we de dokter aan boord. We beantwoorden keurig alle vragen of mogelijke ziekten, koorts, diarree...etc. De dokter kijkt ons diep in de ogen en neemt de temperatuur op. We worden gezond verklaard en mogen de marina in.

Dus anker op, en daar gaat het voor de tweede keer naar de marina. Om drie uur liggen we keurig afgemeerd aan de steiger.

Nu komt de rest van de autoriteiten. En dat gaat allemaal erg voorspoedig. Er moeten een hoop formulieren ingevuld worden, maar de havenmeester is tevens ook immigratie beambte en douanier. Lekker makkelijk. Tot slot wordt de binnenkant van de boot nog even aan een inspectie onderworpen, en tussendoor komt de drugshond langs om te snuffelen.

Half vijf, klaar met papierwerk, de stempels zijn gezet, we hebben toestemming om 30 dagen in Cuba te verblijven.

En dan is het eindelijk tijd voor onze traditie.....de fles met bubbels gaat open. Welkom in Cuba!

 

Zondag 3 april 2016

15:00 LTC; positie 20.51 N 74.01W

afgelegd  558 mijl, nog te gaan 114 mijl

 

Dag 4: Geen wind dan sturen we met het handje

De weerkaarten krijgen gelijk, tot een uur of drie 's nachts kunnen we zeilen maar dan is de wind op. We halen de zeilen in en starten de motor. Alleen......we hebben al een tijd problemen met het flux kompas. Dit lijkt het niet te doen, en nu heeft de stuurautomaat dit kompas nodig om te sturen. Op Sint Maarten, hebben we het kompas al vervangen en dachten we even dat het probleem opgelost was, maar dat lijkt niet het geval. Dus geen derde bemanningslid, en dus wordt dat met het handje sturen.

In de loop van de ochtend pikt de wind weer op en kunnen we weer een paar uur zeilen, maar tegen de middag is het weer gebeurt met de wind. En weer de motor aan, en weer sturen we op de hand. Vermoeiend hoor. Valt het 's nachts nog mee, nu staan we in de brandende zon, er is nog namelijk geen wolkje aan de lucht, een strakke blauwe lucht en een vlakke zee. En ruim 35 graden. Flink smeren met zonnebrand creme en veel water drinken. Elke drie uur wisselen we elkaar af.

Hopelijk komt de wind weer terug en anders is het nog een eindje sturen. Nog ietsje meer dan 100 mijl.....

 

Zaterdag 2 april 2016

15:00 LTC; positie 20.31 N 72.00W

afgelegd  438 mijl, nog te gaan 231 mijl

 

Dag 3: We maken goede voortgang

En weer hebben we een snelle dag achter de rug. In 24 uur hebben we weer 140 mijl afgelegd. We zijn tevreden. De boot houdt zich goed, de bemanning houdt zich goed en Cuba komt steeds dichterbij. Het is prachtig weer, zelfs de nacht was een prachtige heldere nacht met heel veel sterren. De maan komt laat op, het is bijna nieuwe maan. Heel af en toe komen we scheepvaart tegen, gisteren een zeilboot (die tegen de wind in moest boksen) en twee containerschepen. Voor de rest lijkt de zee hier groot en leeg. We zijn nue cht in ons ritme gekomen, drie uur op, drie uur af. De zee is iets rustiger geworden, we slingeren minder en en onze drie uur slaapjes zijn prima te doen. Heel voorzichtig lijkt het of we maandag aan het eind van de dag aankomen, maar de weerkaarten laten zien dat er weinig wind staat de komende dagen, dus misschien wordt het ook wel een aankomst op dinsdag ochtend, afwachten maar....

 

Vrijdag 1 april 2016

15:00 LTC; positie 19.55 N 69.31W

afgelegd  290 mijl, nog te gaan 374 mijl

 

Dag 2: Hoe zou de zeebodem er hier uit zien?

We gaan als een trein, de wind waait stevig, windkracht 5  uit het oosten. We hebben grootzeil en de kluiver iets gereefd, varen nog steeds melkmeisje en toch varen we meer dan 6 knopen per uur. Het gaat snel zo. De zee is onstuimig, er staan grote golven. De zeebodem is hier ook erg grillig, soms is het meer dan 8000 meter diep en een paar mijl verder is het onder de 100 meter. Grote verschillen dus. We proberen ons een voorstelling te maken van hoe de zeebodem er dan uit moet zien...het moeten wel enorme bergen onder water zijn.  We proberen de 'ondiepere' stukken een beetje te vermijden, om in niet te vreemde golf patronen terecht te komen.

Het water is in ieder geval helder blauw, af en toe zien we een vliegende vis en soms landt er één per ongeluk bij ons op het dek. Voor de rest is  het 'leeg' rondom ons.

De maan komt laat op, pas om twee uur 's nachts. Het is bewolkt, dus een donkere nacht.

Het wordt 's ochtends tegen een uur of zes licht, een half uurtje later komt de zon op. En dan hebben we een stralende zonnige dag. Alles is goed aan boord, Cuba is weer 145 mijl dichterbij.

 

Donderdag 31 maart 2016

15:00 LTC; positie 19.14 N 67.06W

afgelegd  145 mijl, nog te gaan 518 mijl

 

Dag 1: Onderweg naar Cuba

We zijn onderweg van de BVI's, of te wel de Britse Maagden Eilanden, naar Cuba. Een afstand van 660 mijl.

Het is ochtend, we liggen in Great Harbour, Jost van Dyke, genoemd naar de Nederlandse piraat Joost van Dyke. We klaren uit, bij Foxy's vinden we zowaar internet. We maken gebruik om de laatste weerkaarten te bekijken, en besluiten om dan al vanmiddag te vertrekken in plaats van morgenochtend wat eerst het plan was.

In de loop van volgende week komt er stevige wind uit het noorden, en voor die tijd willen we 'binnen' zijn.

Bij Foxy's eten we een warme lunch en dan gaan we terug naar de boot. Alles wordt opgeruimd, stevig vastgezet en om drie uur zijn we zover. We maken los van de mooring.

Het waait lekker, oosten wind windkracht 5 ongeveer. We bomen de kluiver uit over stuurboord en het grootzeil over bakboord. De Dalwhinnie maakt goede vaart. Af en toe komt er een bui over, dan draaien we de kluiver iets in. Wordt het wat rustiger dan gaat de kluiver weer helemaal uit.

De zee is best onrustig, of moeten we wennen. We hebben tenminste het idee dat we flinke zwiepers maken. Tegen de ochtend zijn we gewend aan de bewegingen van het schip en zijn we ingeslingerd.

Na 24 uur zijn we Puerto Rico gepasseerd, en varen we nu ter hoogte van de mona passage. De passage tussen Puerto Rico en de Dominicaanse Republiek.  Alles gaat goed aan boord.