(Klik op de foto´s om het fotoalbum van de maand mei te openen)

 

Zondag 1 mei 2016: Puerto de Vita, Cuba

Nog één keer naar de bakker, een korte wandeling om vijf uur. Vrijdag heb ik nog gevraagd aan de bakker of er elke dag brood gebakken wordt. Ja hoor, is het antwoord. Nou vandaag niet. De bakkerij is dicht, er staat een vrachtwagen voor de deur en deze brengt grote zakken meel. Morgen is er weer brood. Maar ja daar ben ik niet mee geholpen.

Een dame ziet het geheel aan, en wenkt mij haar te volgen naar huis. Ik ga mee naar binnen. Van haar krijg ik haar laatste bolletjes. Lief! Het laatste cubaanse geld dat ik heb geef ik aan haar, zowel het lokale pesos als de convertibles. En ik heb een oude lijn mee dat voor ons niet meer bruikbaar is, maar zij kan er wel wat mee. Veel te veel voor de bolletjes, vind ze. En ze wil me nog van alles meegeven, een stuk pompoen, een zakje bonen, aardappelen. Ik glimlach vriendelijk, maar nee bedankt. We hebben genoeg, en zij kan het beter gebruiken.

 

Dinsdag 2 mei 2016 – woensdag 11 mei 2016

Puerto de Vita, Cuba - St. George, Bermuda (pos 32.22.69N 64.40.30W)

Afgelegd 990 mijl

Totaal 41.799 mijl

Vertrek en snuffelhonden. Het is maandag ochtend negen uur en we hebben afgesproken met de formaliteiten. Ze komen met 4 man en twee snuffelhonden aan boord. Jakkes, heb ik net alles schoon en gedweild, komen er twee cocker spaniels aan boord. Overal honden haren. Alles wordt grondig gecontroleerd. Alle kast en laden gaan open. Zelfs ingepakte souvenirs worden opengemaakt. Onder de luiken, in het motorruim, wordt ook gesnuffeld. Erg secuur. Alle papieren worden heel netjes en zorgvuldig ingevuld. En na een uur is het dan zover, geen verdachte middelen aan boord, we mogen vertrekken. De douane blijft aan boord zitten totdat we echt vertrekken. Nou dat hebben we gauw gezien, zonnetent eraf, de mannen van boord en de lijnen los. We gaan.
Er staat een noord oosten wind, windkracht 4 tot 5. We zeilen zo hoog mogelijk aan de wind. Maar omdat we door de Bahama's moeten hebben we geen vrije ruimte. De passage gaan we zo niet halen. We besluiten een paar uur op de motor te varen met het grootzeil bij als steun. De zee is knobbelig en onstuimig, we maken flinke klappen af en toe. Nee het is niet comfortabel op dit moment. Pas tegen de vroege ochtend, zo rond drie uur, kunnen we weer op koers gaan liggen. Motor uit, en zeilen bij. Ziezo dat ligt een flink stuk rustiger. De eerste nacht zit erop.

 

 

                         

 

Woensdag 11 mei 2016: St. George, Bermuda

Om even na zes uur laten we ons anker vallen voor het stadje St. George in Bermuda. Een gedenkwaardige oversteek is het geweest. We hebben een depressie voor onze neus langs zien komen, gelukkig hadden we de keuze om zeil en dus vaart te minderen om zo de depressie te ontwijken, en daarna is de wind op. De laatste drie dagen varen we op de motor. Wij zijn blij dat we er zijn.

En zoals altijd vieren we onze aankomst met bubbels. Wij liggen naast de La Luna, en even later stappen Etienne en Denise bij ons aan boord en vieren onze aankomst gezellig met ons mee. Proost.

 

Donderdag 12 mei 2016: St. George, Bermuda

We slapen heerlijk, één lange nacht; niets wakker gemaakt worden na drie uur slaap en dan de wacht overnemen.  Dus lekker uitgerust staan we op. Eerst maar eens de klok een uurtje vooruit zetten om over te schakelen op de lokale tijd. En dan worden we actief. De hele boot is zout, dus we pakken onze waterslang, en een emmertje sop en maken de boot schoon.

's Middags zetten we onze eerste voetstappen in St. George. Ooit de hoofdstad van Bermuda. Een leuke fotogeniek en pittoresk stadje. Alles ademt de sfeer van good-old England. Engelse huizen, muurtjes, het verkeer rijdt links, een rode telefooncel, en de mensen zijn zo vriendelijk. Iedereen heeft nog de tijd om een praatje te maken. Leuk, hier gaan we ons wel vermaken.

En Bermuda,

 

Vrijdag 13 mei 2016: St. George, Bermuda

We gaan toeren. Samen met Denise en Etienne pakken we de bus naar de hoofdstad Hamilton. Eerst even muntjes halen bij het postkantoor, en dan lopen we naar de bushalte. De bus komt er net aanrijden. Het is slechts een kilometer of 15 naar Hamilton, maar de bus heeft een toeristische langzame route. De maximale snelheid op het hele eiland is slechts 35 km per uur. En we stoppen bij elke boom, dus we doen er een uur over om in Hamilton te komen. Helemaal niet erg, we genieten van de mooie omgeving. Bermuda lijkt rijk en welvarend. Alles schoon en verzorgd, en de winkels liggen vol met allerlei producten. Groter kan het verschil niet zijn dan met Cuba, waar we net vandaan komen. Ik moet echt even wennen aan de “nieuwe” wereld. Denk je aan Bermuda dan zeg je de Bermuda driehoek. De driehoek waar zoveel schepen spontaan verdwenen zijn. Gelukkig hebben we daar niets van gemerkt, maar weet je dat in de vlag van Bermuda een schip staat dat verdwijnt in de golven? En nog iets anders, bermuda is ook een soort korte broek. Het lijkt hier wel het nationale tenue. Je ziet keurige nette zakenmannen op straat wandelen in een overhemd met stropdas, colbert aan, en daaronder de bermuda met lange kniekousen en keurig gepoetste glimmende schoenen. Hoe kleurrijker, hoe mooier. Een combinatie van gifgroene bermuda en een knal roze overhemd is heel gewoon!

 

Zaterdag 14 mei 2016: St. George, Bermuda

Leuke weetjes over Bermuda:

De Bermuda driehoek is de driehoek tussen Bermuda,Miami (Florida) en SanJuan (Puerto Rico), precies het stuk waar wij doorheen gevaren zijn. Er wordt gezegd dat de Bermuda driehoek verantwoordelijk is voor mysterieuze verdwijningen van vliegtuigen en schepen.

Koningin Elizabeth II is ook het staatshoofd van bermuda.

Bermuda werd een Engelse kroonkolonie in 1684 en is de oudste Britse kolonie.

Bermuda ontleent zijn naam aan de Spaanse ontdekkingsreiziger Juan de Bermudez,die Bermuda ontdekte in 1503.

Bermuda bestaat uit zeven grotere eilanden en meer dan 180 kleine eilandjes en rotspunten en kent een bevolking van ongeveer 70000 inwoners. Veel te vol vinden wij.

De bermuda shorts (korte broek) kent zijn oorspong in het leger. Begin 1900 waren er britse troepen gestationeerd op het eiland. De hitte en hoge vochtigheid speelden de soldaten parten. De kleding was te warm. De oplossing was simpel, de broekspijpen werden afgeknipt ende bermuda was ontstaan. Engels traditie schrijft voor dat bermuda tot twee inches boven de knie moet zijn, en dat je daaronder knielange kniekousen moet dragen in de kleur donkerblauw.

 

Zondag 15 mei 2016: St. George, Bermuda

Een regenachtige en winderige dag vandaag, we hebben geen zin om nat te worden. Er staan best aardige golven in de baai en aangezien wij een niet zo snelle bijboot hebben, worden we altijd lekker nat. Dus een extra reden om gewoon lekker aan boord blijven.

 

Maandag 16 mei 2016: St. George, Bermuda

Op King´s Square staat de Ducking stool, een instrument om vrouwen, die logen en roddelden, te straffen.  Met een bord om je nek, waar je misdaad op stond, wordt de dame in kwestie begeleid naar de ducking stool, natuurlijk uitgejoeld door het publiek. En met een paar plonzen in het water, wordt de dame afgestraft. Of ook leugenachtige heren dit moesten ondergaan, vertelt de historie niet.

En nog elke dag vindt dit spektakel hier plaats.

 

Dinsdag 17 mei 2016: St. George, Bermuda

We zijn vroeg op. Het beloofd rustig weer te worden. En dat komt goed uit. De voorstag staat weer op de kluslijst. In Cuba hebben we de (rol)profielen ook al gerepareerd. En toen dachten we dat zit goed en stevig, maar tijdens het zeilen zagen we toch weer wat parkers los zitten. Het is met name één verbinding die lastig doet. Dus om zeven uur gaat de kluiver al naar beneden, ik hijs Frans omhoog, en een uurtje later is de klus geklaard. Hopelijk blijft het nu beter zitten. Even later zitten we aan de koffie bij de La Luna. Het blijkt dat zij hetzelfde euvel hebben met de voorstag. En wij maar denken dat we de enige zijn die klusjes hebben.  Maar niets blijkt minder waar. Er ligt hier een boot met een halve giek (gebroken dus), een boot waarvan de zeilen gescheurd zijn zodanig dat er nieuwe moeten komen, een boot waarvan een hoek met het bevestigingsoog eruit gescheurd is bij één van de voorzeilen, een boot die platgeslagen is, een boot waarvan de vetpomp is afgebroken,….kortom iedereen heeft wel iets te doen.

 

Woensdag 18 mei 2016: St. George, Bermuda

Vandaag hebben we een leuke trip. Het lijkt erop dat het de komende dagen veel zal regenen dus vandaag is een goede dag om een uitstapje te maken. Om kart over acht gaat de veerboot naar Dockyard. Het ligt aan de noordzijde van Bermuda. Het is ongeveer 45 minuten met de veerboot. Het is bewolkt maar droog. De airconditioning staat op zo koud binnen, dat we naar buiten vluchten. Daar is het een stuk aangenamer. Dockyard is gebouwd in 1783 toen de America’s om hun onafhankelijkheid van Engeland vochten. Bermuda lag op een strategische lokaties, en de Engelsen wilden hier een veilige plek voor hun marine. Dus kwam er het fort met alle bijbehorende gebouwenen verdedigingswerken. Resultaat Royal Naval Dockyard.  Een leuke bestemming. Wanneer we om negen uur afmeren, is het nog vroeg de meeste winkels zijn nog dicht. Het is even zoeken naar koffie, maar uiteindelijk vinden we toch iets. In de art gallery, een dure naam voor de vlijtige handenarbeid van de plattelandsvrouwen, kunnen we koffie kopen.

En dan gaan we het fort in. Het is een leuk fort, ze zijn nog druk met herstelwerkzaamheden want in oktober 2014 zijn er twee orkanen over Bermuda geraasd, dus niet alles is open. Maar we maken ons prima, en musea dat is echt iets waar de Engelsen heel goed in zijn.

Op een heuvel staat de Commisioner’s House, huis van de gouverneur van Bermuda. Nu is het een museum. En één van de leukste dingen in het museum is een supergrote wandschildering. Eén kamer is één grote muurschildering. De 400 jaar historie van Bermuda wordt hier afgebeeld. De  schilder is gestart met het werk eind 2005 en 7000 werkuren later, in maart 2009 was de muurschilderij af. Het resultaat is indrukwekkend.

Daarna wandelen we wat rond, het is hier verder erg toeristisch, want de grote cruise schepen meren af in Dockyard. Vandaag liggen er ook weer twee aan de kade. En de derde, de Veendam (van de holland amerika lijn) ligt aan de kade in de hoofdstad Hamilton. Er is een glasblazerij, een pottenbakkerij,de bermuda rum cake factory en meer van het goed bedoelde toeristische vermaak. Dat hebben we gauw gezien. We pakken de bus terug naar St.George, de bus route brengt ons langs het oostelijke deel van Bermuda en zo krijgen we het hele eiland te zien op de twee uur durende busrit naar St. George.

 

Donderdag 19 mei 2016: St. George, Bermuda

Vandaag komen we niet van boord, het regent de hele dag. Pijpenstelen. Het weer in Bermuda is erg wisselend de laatste paar dagen. Komen we aan met prachtig weer, dat is nu gebeurd. Het is een paar dagen droog, en wisselend bewolkt. En dan trekt er weer een front over , met veel wind en heel veel regen. En vandaag is zo’n dag met heel veel regen.

 

Vrijdag 20 mei 2016: St. George, Bermuda

Het front is nog niet voorbij, nog steeds heel veel regen. En dus blijven we nog lekker een dag aan boord. We vinden het koud hier op Bermuda, de tropen temperatuur zit nog in ons bloed. Maar wanneer we kijken op de temperatuur meter geeft die toch nog steeds 25 graden aan. ´s Avonds koelt het toch wel aardig af, en dan moet de lange broek aan en iets met lange mouwen. Ook is slapen ons een lakentje te koud geworden, we slapen nu onder een deken. We zijn benieuwd hoe het wordt met de temperatuur wanneer we richting de Azoren varen.

 

Zaterdag 21 mei 2016: St. George, Bermuda

Het weer klaart op. We liggen hier al ruim een week, maar St.George hebben we nog niet echt verkend. Het was ooit de hoofdstad van Bermuda. En het vvv-kantoor heeft een leuke wandeling uitgegeven. Tijd om deze wandeling eens te gaan doen. St. George, hier begon de bevolking van Bermuda. Het schip Sea Venture spoelde hier aan in 1609 na een onaangename kennismaking met een orkaan. Overleveraars van de Sea Venture hebben hier een nederzetting gesticht, en zo is St. George ontstaan. Het is een prachtig dorpje, doet erg Engels aan. Alles is schoon, netjes en de huisjes zitten keurig in de verf. Het centrum van het dorp is King’s Square met de Town Hall. En daarom heen allerlei leuke kleine smalle steegjes.

De huizen kennen hier allemaal daken van steen (limestone), zijn trapsgewijs gebouwd en allemaal wit. Het verhaal gaat dat de daken zo gebouwd zijn om het regenwater op te vangen, elk huis heeft zijn eigen watertank waarin het regenwater wordt opgeslagen.

Aan het eind van de middag komt de regen weer terug, tijd om weer aan boord te gaan. En net voor de eerste regendruppels vallen klimmen we aan boord.

 

Zondag 22 mei 20166: St. George, Bermuda

We nemen afscheid van de La Luna, van Denise en Etienne. Ze vertrekken vandaag naar de Azoren, bijna 1700 mijl naar het oosten. Over ruim of week of zo zullen wij ze volgen.

Elke dag vertrekken er wel een paar zeilboten richting de Azoren, het wordt leger op de ankerplek, denken we. Maar toch met regelmaat arriveren er ook weer nieuwe (en soms voor ons bekende) zeilboten.  De route naar de Azoren, het moet er toch wel erg druk zijn.

 

Maandag 23 mei 2016: St. George, Bermuda

En weer komt er een regenfrontje over. We blijven lekker knus aan boord. We vermaken ons prima met een film. Maar wanneer het ’s middags opklaart gaan we toch even de benen strekken. Tijd voor ommetje en wat kleine boodschappen.

 

Dinsdag 24 mei 201: St.. George, Bermuda

Vandaag is het Bermuda dag, de nationale feestdag van Bermuda. Een soort koningsdag zeg maar. Maar dan veel kleinschaliger. De festiviteiten vinden plaats in Hamilton, dus wij gaan met de bus naar Hamilton,  samen met Ron en Jocé (de Verleiding) en Barry en Ann (Canadezen van de boot Cat´s-Paw). Hoogtepunt van vandaag is de optocht die ´s middags om half twee start. Iedereen zit klaar langs de route, de eerste hebben zich de avond ervoor al genesteld. Op de trottoirband staat met tape de naam van de `eigenaar van de zitplaats` gemarkeerd. Stoeltjes, en zonnetent en grote koelboxen vol met eten worden naar de zitjes gebracht. En maar mensen kijken.

Nou we hebben het druk met mensen kijken, heel veel kleurrijke bijzondere mensen. Veel Africaanse invloeden. Het valt ons op dat hier zo veel dikke mensen zijn. Vaak nog jonge mensen of kinderen. Dik, dun, mooi of lelijk, iedereen trekt de kleding aan die je leuk vindt. Strakke kleding doet het heel goed. En of je dan op een ingepakte worst lijkt, het maakt niet uit.

Eindelijk is het half twee, en ondanks de `gereserveerde` plaatsen vinden we met gemakt een plek langs de route. Het is even wennen aan het tempo. Tussen de verschillende groepen, soms dansgroepen, soms een sport club, soms een auto met een bekende Bermudian erop, zit veel tijd. En ja dan duurt de optocht lekker lang. Na drie uur kijken, worden onze benen moe. Het is tijd voor een drankje, en dan gaan we door naar de bus. Net voor zessen rijden we St. George binnen. We willen een hapje halen bijde Chinees, maar die viert kennelijk ook Bermuda dag, want het bordje `closed` hangt achter de voordeur.

 

Woensdag 25 mei 2016: St.George, Bermuda

Het is een dag aan boord vandaag. Huishoudelijk klussen, kleine roestplekjes bijwerken, de ankerrol opvullen met epoxy (deze is wel erg klein geworden en raakt versleten door het vele ankeren) en we zien oude bekend, de Freyja en Kastel Helmí nog uit de tijd van onze oversteek over de Indische Oceaan, binnen varen.

 

Donderdag 26 mei 2016: St. George, Bermuda

Vandaag verkennen we de omgeving van St. George te  voet. Eerst willen we de spoorweg wandeling lopen. Ooit was hier een spoorlijn van oost naar west, hier en daar vind je nog resten en er zijn wandelingen uitgezet. Maar we besluiten om de forten-route te lopen. De Engelsen hebben hier veel forten gebouwd om zich te verdedigen tegen vijandelijke aanvallen. Die hier trouwens nooit geweest zijn. Bijna op elke eiland en strategische hoek vind je nog wel een fort of de restanten er van. Wij lopen van St. George naar Fort. St. Catherine en dan langs de kust naar de ingangsgeul waardoor je naar St. George kunt varen. Onderweg komen we nog drie restanten van forten tegen. Tjongejonge die Engels hebben hier wat afgeklust.

We eindigen de wandeling met een biertje en een glas wijn in de kuip bij de Verleiding. Gezellig.

 

Vrijdag 27 mei 2016: St. George, Bermuda

Langzamerhand komt de datum van vertrek dichterbij. Vandaag gaan we diesel tanken. Onze tank zit nokkie vol, de portemonnee is leeg, want de diesel kost hier 1,68 dollar per liter. Alles is hier sowieso erg duur, een broodje 5 dollar! Drie strengen prei, 9 dollar!

We proberen elke dag een weerkaart binnen te halen. En elke dag ziet het weer er anders uit. Op dit moment is er een laag druk gebied, boven de noordelijke Atlantische oceaan. Jakkes. Eigenlijk zou het bekende Azoren hoog zich moeten nestelen, maar dat laat voorlopig nog op zich wachten. Ik word er in ieder geval erg onrustig van.

 

Zaterdag 28 mei 2016: St. George, Bermuda

Gisteren komt de Kind of Blue binnen. Lang geleden dat wij die gezien hebben. Dus het wordt hoog tijd om gezellig onder het genot van een hapje en een drankje bij te kletsen. Samen met Ron en Jocé (de Verleiding) en met Dick en Anita borrelen we bij ons aan boord. Halverwege de borrel tuffen Frans en Dick naar de afhaalchinees. Het is gezellig en het wordt een latertje.

 

Zondag 29 mei 2016: St. George, Bermuda

We blijven vandaag aan boord. Ik werk de laatste roestplekjes bij, en Frans checkt de kachel maar eens. Het is nu nog lekker warm, maar ja langzamerhand wordt het toch kouder. En warempel, we hebben de kachel acht jaar niet gebruikt, maar hij start in één keer.

Elke dag om vijf uur luisteren we naar de radio. Op dit moment zitten er behoorlijk wat kennissen en vrienden van ons op de Atlantische Oceaan, bezig met de oversteek. Dus we zijn erg nieuwsgierig naar hun ervaringen. De voorste boten krijgen hardere wind van de storm, en besluiten daarom zuidelijker te gaan varen om de hardste wind te vermijden. De achterste boten hebben al dagen weinig wind. Soms is het varen op de motor, soms kan er weer gezeild worden. Maar bij iedereen gaat het prima aan boord.

 

Maandag 30 mei 2016: St. George, Bermuda

Al een tijdje wilden we naar de vuurtoren, maar op één of andere manier kwam het er maar niet van. Gek eigenlijk, op onze eigen manier hebben we het druk. Maar nu gaat het dan toch echt gebeuren. We stappen in de bijboot, en tuffen langs verschillende kleinere eilandjes. Mooi is het hier! Het is 89 treden naar de top van de vuurtoren en dan hebben we een prachtig uitzicht over (een deel) van Bermuda. De zee is prachtig blauw, de lucht is strak blauw, er is geen wolkje aan de lucht.

Heel duidelijk kun je de riffen zien die om het eiland liggen. Bermuda, het eiland heeft onze hart gestolen.

Dinsdag 31 mei 2016: St. George, Bermuda

We hebben een borrel aan boord samen met de Kastel Helmi (Finnen) en de Freya (Duitsers).De Kastel Helmi vertrekt net als wij morgenochtend voor de oversteek naar de Azoren. En de Freya twijfelt nog, waarschijnlijk gaan ze niet. Het is gezellig. Gelukkig wordt het niet te laat, zodat we de laatste dingetjes nog kunnen doen voor ons vertrek.

 

Woensdag 1 juni 2016 - woensdag 15 juni 2016: St.George, Bermuda – Lajes das Flores, Azoren (pos 39.22.75N 31.10.19W)

Afgelegd 1779 mijl

Totaal 43.579 mijl

Om een uur of negen klaren we uit. We zien de Kastel Helmi al vertrekken.   Nog gauw het laatste brood kopen, en dan terug naar de boot. DeTaipan is ook al vertrokken.  We sjorren de bijboot aan dek, naast ons haalt Hunda het anker op. Zij gaan ook vertrekken. En dan starten wij ook de motor…… maar niets. De motor wil niet starten. De start accu blijkt leeg te zijn. Frans koppelt de start accu aan onze verbruiksaccu’s en zo krijgen we de motor aan de praat. Een klus voor de kluslijst dus. Het anker gaat op, het is half twaalf en dan varen we ook de baai uit. We zijn onderweg naar de Azoren. Wil je weten hoe onze oversteek was, kijk dan op het oceaan logboek.