Vrijdag 17 juni 2016: Lajes das Flores, Azoren
Vandaag
willen we met de bus. Onze Zwitserse buren hebben uitgelegd dat dat kan. Dus even zoeken op het internet naar de bustijden. Ik kom
er niet helemaal uit, en ben niet echt zeker van de bustijden.
We gaan eerst maar eens naar het vvv-kantoor. De dame spreekt Engels.
EN het klopt ik kwam er niet uit. De bus gaat ’s vertrekt ochtends om 9 uur, en de volgende bus vertrekt om vier uur ’s middags. Terug
is dan niet meer mogelijk. Tja het busvervoer hier op dit eiland, met slechts 3500 mensen, is niet zo geweldig. Dus dat wordt een
wandeling door Lajes das Flores. En aangezien er slechts een paar honderd mensen wonen in dit dorp, is de wandeling kort.
Zaterdag
18 juni 2016: Lajes das Flores, Azoren
We hebben een trip vandaag. Dorothy (van de Hunda) heeft via Silvio een dagtocht georganiseerd.
Om negen uur stappen we de mini-bus. We zijn met z’n zevenen. Silvio heeft in zijn jeugd een paar jaar in Amerika gewoond en spreekt
prima Engels. Hij laat ons het mooie Flores zien. We volgen de oostkust van zuid naar noord. We hebben mooi weer en dat levert prachtige
vergezichten. Het waait stevig wanneer we bij de vuurtoren aan komen op het noordelijke puntje van het eiland.
Het “binnenland” is bijna 1000 meter hoog. De maanden mei en juni kenmerken zich door mist en laaghangende bewolking, dus helaas wanneer we de bergen inrijden om de meren te bewonderen, is de wereld opgegaan in een dichte mist. Wanneer we aan de westkant weer naar de kust rijden, komt daar de zon weer tevoorschijn. Wanneer we aan het eind van de middag terug aan boord gaan, heeft Flores, het bloemeneiland, een prachtige indruk achtergelaten.
Zondag 19 juni 2016: Lajes das Flores,
Azoren
Eigenlijk staat er vandaag een wandeling langs de kust op ons programma. Silvio brengt ons naar het vertrekpunt. Maar onze toilet
gooit roet in het eten. De toiletpot loopt over, en dan hebben we ook nog de klus met de startaccu, dus we besluiten om aan boord
te blijven. Jammer, geen wandeling vandaag. We zijn de hele dag zoet, maar uiteindelijk zijn de klusjes opgelost. En zijn we gereed
om morgen verder te zeilen. Wat dat is wat we willen, morgen gaan we naar Horta, een nacht doorzeilen.
Maandag 20 juni 2016:
Lajes das Flores, Azoren
We staan op, kijken uit het raam en besluiten om nog een dag te blijven. Het is slecht weer, grauw, mistig
en regen. We hebben geen zin om met dit weer te vertrekken naar Faial, we stellen ons vertrek een dag uit.
Dinsdag 21 juni 2016
– woensdag 22 juni 2016: Lajes das FLores - Horta, Azoren
(pos 38.31.85N 28.37.43W)
Afgelegd 134 mijl
Totaal 43.713 mijl
Half negen, het
is mooi weer, er staat een lekker windje uit het noorden en het zonnetje schijnt. Een ideale dag dus om te vertrekken. We blijken
niet de enigen te zijn, die er zo over denken. De twee andere Nederlandse boten (De Verleiding en de Njord) vertrekken ook, en de
Taipan (onze Australische buren) vertrekken ook. Allemaal op weg naar Horta op het eiland Faial. Het is een nachtje doorzeilen, maar
in deze omstandigheden is dat geen straf.
We kijken uren over de zee, zoeken, en zoeken… speuren naar walvissen. Geen geluk dit keer,
wel worden we regelmatig bezocht door dolfijnen. Die heel kort bij onze boot blijven, een paar rondjes zwemmen en dan weer vertrekken.
Al van verre zien we Faial liggen, het is donker maar helder en de lichtjes van de verschillende dorpen zijn goed te zien.
Wanneer
we bij het eiland komen, komen we in de luwte. De wind valt weg, en de laatste 5 mijlen moet de motor aan. En zo tuffen we de haven
binnen. Het is druk in de marina, alles is vol, langs de kade liggen de boten drie rijen dik. Daar hebben we geen zin in, we laten
ons anker vallen en liggen prima zo.
Etienne en Denise (La Luna) liggen hier nog, morgen vertrekken ze. Dus samen aan de koffie,
even gezellig bijkletsen.
En ´s avond gaan we met z´n allen naar het beroemde Peter´s sportcafé een biertje drinken, Peter´s sport
café is een begrip onder de zeilers.
Donderdag
23 juni 2016: Horta, Azoren
Er is een scheepswinkel MAYS, Duncan is de eigenaar. We hebben al een paar keer contact gehad met
Duncan voor een nieuwe start accu. Helaas blijkt de door ons gewenste accu niet op voorraad te zijn, ook niet in Lissabon. Dus
we gaan op zoek naar een alternatief. Het merk accu maakt ons niet zoveel uit, als het maar onderhoudsvrij is. En de accu moet passen
in het ijzeren frame, zodat de accu stevig vast gebonden staat tijdens het zeilen.
Uiteindelijk vinden we een startaccu met dezelfde
afmetingen en voldoende capaciteit bij de benzine pomp. Eventjes vragen aan de pompbediende, onderhoudsvrij, wat zijn de afmetingen?
De pomp bediende kijkt met een groot vraagteken, `don´t know` is het enige Engels wat hij kan produceren. Internet en google translate
brengt uitkomst.
Goed en nu nog de vraag, hoe krijgen we de accu aan boord. De pomp bediende begrijpt dat wij willen dat de accu geleverd
wordt in de marina. `No problem`, zegt hij. Tussen vijf en zes brengt zijn baas de accu met de auto en of we dan de oude accu willen
inleveren.
We zijn nog niet terug aan boord, of daar gaat de telefoon. Het is vier uur, de baas staat in de marina met de accu. Dat
is snel. We moeten de oude nog ontmantelen. Het is even sjorren, hijgen en puffen. Want 35 kilo aan accu heb je niet zomaar in de
bijboot. Maar het lukt, en een uur later zit de nieuwe accu aan boord, en kunnen we de motor gewoon weer op de normale manier starten.
Vrijdag
24 juni 2016: Horta, Azoren
De wc blijft problemen geven. Herrie, lekkerij en soms loopt-ie over. Tijd dus om de wc-klus weer op te
pakken. Al met al zit de klus tegen, een bout breekt af, pakking past niet, #”!#$&_&%
Na twee dagen zwoegen en ploeteren lukt
het Frans uiteindelijk, en danken we de puts voor vertrouwde diensten, maar nu kunnen we gewoon de wc weer gebruiken.
Zaterdag
25 juni 2016: Horta, Azoren
Een stukje historie over de Azoren, dat ruim 1300 km van het Portugese vasteland ligt. De Azoren zijn vulkanisch, hebben een weelderige vegetatie en een vredige levensstijl. Ze bestaan uit 9 eilanden. Santa Maria was het eerste eiland
dat de Portugezen in 1427 ontdekten . Santa Maria is het meest oostelijk gelegen eiland, Flores het meest westelijk. De eilanden liggen
verspreid over 650 km. Op het eiland Pico ligt de hoogste berg van Portugal, en die is 2350 m hoog. Helaas ligt de top van de vulkaan
meestal in de wolken. Corvo is het kleinste eiland, met slechts 400 inwoners, São Miguel het grootste eiland met de hoofdstad Ponte
Delgada.
De Azoren zijn vernoemd naar de overvliegende buizerds, die de ontdekkingsreizigers aanzagen voor haviken (açores).
Vanaf de 15de eeuw raakten de eilanden bewoond door de kolonisten uit Portugal en Vlaanderen, die vee, maïs en wijnstokken meebrachten.
En de wijn en de verschillende kaasjes die wij al hebben geproefd smaken heerlijk.
Door de strategische ligging van de Azoren werden
de eilanden in de 19de eeuw een aanloophaven voor de Amerikaanse walvisvaarders. Nu zijn de Azoren voornamelijk gericht op melkvee
of de visserij. En is het een mooie exotische uithoek van Europa. Kortom een prima plek vinden we.
Zondag 26 juni 2016: Horta,
Azoren
Iedere zomer is er veel zeeleven rond de Azoren. De walvissen bezoeken de eilanden. Er zijn er veel verschillende soorten, maar
de meeste voorkomende hier zijn de potvissen. Ze duiken tot op grote diepte (3000m) naar inktvis. Deze enorme beesten zijn indrukwekkend,
en ze socialiseren door zich tegen elkaar aan te wrijven. Leuk, maar liever niet tegen de boot. Dus we zien ze graag, maar liever
niet te dichtbij.
We horen nu regelmatig dat een zeilboot een ongelukkige aanvaring heeft gehad met een potvis, van geen schade, tot
deuken in de romp. Het blijft spannend potvissen spotten.
Maandag 27 juni 2016: Horta, Azoren
Het is hier razend druk met zeilboten.
En heel veel Nederlandse boten. Het merendeel van de Nederlandse vloot kennen we niet. Maar ik denk dat er zoal 50 Nederlandse
zeilboten hier gepasseerd zijn, tijdens de periode dat we hier liggen. Ook de Nederlandse bark Europa komt hier aan de kade te liggen.
Ondertussen
is ook de Nederlandse Kind of Blue (Dick en Anita) aangekomen op Horta. Ze zijn bijna twee weken na ons vertrokken uit Bermuda. De
ons bekende club is weer compleet, en dat gaan we (de Verleiding, Kind of Blue en wij) vieren met een gezellig tapas avond.
Dinsdag
28 juni 2016: Horta, Azoren
Een watermaker-dag vandaag. Een watermaker is fantastisch aan boord, geen zorgen of je voldoende water
hebt, geen gesjouw met jerrycans. En we kunnen royaal aan boord zijn met het zoete water. Maar ja de watermaker moet af en toe wel
onderhouden worden. Als de watermaker begint te piepen en te kreunen is het een teken dat-ie om aandacht gaat vragen. En vandaag is
de onderhoudsbeurt aan de watermaker. Dus de gehele watermaker wordt ontmanteld, nagekeken, gesmeerd, o-ringen vervangen en weer in
elkaar gezet. Voorlopig is dit weer even voldoende aandacht voor de watermaker.
Woensdag 29 juni 2016: Horta, Azoren
Na alle geklus
aan boord moeten we er toch eens op uit. We hebben eigenlijk nog niets gezien van de omgeving. We verkennen het kleine knusse stadje
Horta en gaan te voet naar Porto Pim,de baai aan de andere kant van Monte da Guia. Porto Pim was ooit de baai waar de (dode) walvissen
naar toe werden gesleept en verwerkt in de fabriek. De familie Dabney, ooit één van de belangrijkste families hier, had hier een fabriek
geplaatst, een zomerhuis en een wijnkelder. Wanneer we wandelen over het (zwarte) strand moet ik zeggen dat de familie Dabney wel
gelijk had, het is een prachtige beschutte plek, met een fantastische uitzicht over zee en strand.
Donderdag 30 juni 2016: Horta,
Azoren
We hebben een uitstapje vandaag. Het wordt hoog tijd om Faial eens te verkennen. We huren een scooter, een gaan op stap. Helaas
hebben we niet de meeste mooie dag uitgezocht. De bewolking hangt laag, en de krater is helemaal niet te zien. Als we aan de krater
rand staan, zien we helemaal …… niets! Jammer. We rijden een rondje rondom Faial, soms is het droog, en klaart het een beetje op,
en soms regent het wat en is het uitzicht beperkt. Jammer. Regelmatig lassen we een koffie stop in. De eerste stop ´s ochtends is
in het plaatsje Flamengos, niet vernoemd naar de mooie vogels, maar vernoemd naar onze Vlaamse zuiderburen. De Vlamingen waren namelijk
de eerste bewoners hier op Faial.
Op het uiterste westen van Faial staat de Vulcão dos Capelinhos. In 1957 en 1958 is er een vulkaan
uitbarsting geweest gestart onderwater. De uitbarsting start met een bubbelende zee, de spotter naar walvissen dacht eerst een walvis
gesport te hebben. Maar toen de bubbels aan hielden en er uiteindelijke brokken lava en steen uit zee gespuwd werden, was duidelijk
dat het iets anders was. De uitbarsting heeft 14 maanden geduurd. Het `walvis dorp` is geheel onder de as verdwenen, en de vuurtoren
is deels onder de as bedolven. In de vuurtoren is nu een leuk museum gevestigd over deze vulkaan uitbarsting.
We proberen, tegen beter
weten in, toch nog de krater Caldeira do Cabeço Gordo te bezoeken, maar helaas het blijft bewolkt.