info@fransenlucia.nl
Alle rechten voorbehouden.
world.gif
Frans Thiecke en Lucia Messchendorp
|
FOTOALBUM
HUIDIGE POSITIE
GASTENBOEK
OUDE WEBSITE
HOME
WIE ZIJN WIJ?
ONZE BOOT
ROUTE
TECHNIEK
OCEAAN LOGBOEK
CONTACT
FILMALBUM
ACTUEEL LOGBOEK
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Logboek 2008
Logboek 2009
Logboek 2010
Logboek 2011
Logboek 2012
Logboek 2013
Logboek 2014
Logboek 2015
Logboek 2016
LOGBOEK
Welkom op de website van Frans en Lucia
- lees mee met onze avonturen op de Dalwhinnie -
(Klik op de foto's om het fotoalbum van de maand juli te openen)
 
Vrijdag 1 juli 2016: Horta, Azoren
Fado is kenmerkende muziek voor Portugal. Fado betekent 'lot'. Elke vrijdagavond is bij het restaurant Genuino fado avond. Genuino is een restaurant van een Portugese solo zeiler, die tweemaal de wereld solo is rondgezeild. Zijn restaurant hangt vol met souvenirs van zijn zeiltochten. Samen met de Hunda (Dorothy en Duncan), Grace Richards (Mark, ook een solo zeiler) en Ann en Mervin (vrienden van de Hunda) eten we gezellig in dit restaurant. De fado zangers zijn goed, twee keer is er een optreden. De liederen staanbol van verlangen en verdriet. Helaas is ons Portugees ontoereikend om echt het verhaal te kunnen volgen. 
 
Zaterdag 2 juli 2016: Horta, Azoren
Ben je op de Azoren en ben je in Horta, dan kun je er eigenlijk niet omheen. Een muurschildering op de kade van de haven. Nou ja op de kade, overal waar een vrij plekje te vinden is, zijn muurschilderingen aangebracht door zeilers. Elk zichzelf respecterende zeiler laat zijn 'handtekening' achter. Tja en ook wij respecteren ons zelf. Dus vandaag is het zover, er wordt geschilderd.
Ik haal de verf en bedenk het ontwerp, en Frans is vande noeste arbeid. Je bent een middaje zoet, maar dan staat er een mooie prent op de muur. De Gronings-Friese vlag. Tevreden kijken we naar het eindresultaat.
 
                                                               
Zondag 3 juli 2016: Horta, Azoren
Al lange tijd staat de reparatie van de rolprofielen van de kluiver op ons programma. En vandaag is het rustig weer, bijna geen wind. Een prima dag dus om met de kluiver aan de slag te gaan.We draaien de kluiver uit en hopen dat het rolprofiel weer in elkaar schuift. Helaas, helaas...er zit niets anders op, de kluiver moet naar beneden. Zo gezegd, zo gedaan.
Daarna hijs ik Frans langs het profiel omhoog en Frans repareert de boel. Vervolgens opnieuw hijsen, maar nu moet Frans helemaal naar boven de mast in. We schuiven een stukje pijp om de verstaging en hopen dat de vrije ruimte tussen de rolprofielen en dem ast zodanig opgevuld is dat zelfs wanneer de profielen willen wijken er daarvoor geen ruimte meer is. Het is een gok, we zullen zien hoe het uitpakt tijdens de komende zeiletappes. Maar voorlopig is de klus geklaard.
 
Maandag 4 juli 2016 - dinsdag 5 juli 2016: Horta, Faial - Praia do Vitoria, Terceira (pos 38.43.75N 27.03.24W0
Afgelegd 84,2 mijl
Totaal 43.797 mijl
We zijn eigenlijk van plan om morgen te vertrekken naar het eiland Terceira, maar het weer vandaag is zo prima en morgen in del oop van de dag gaat het regenen, dat we besluiten om toch vandaag te vertrekken. Aan het eind van de middag gaat het anker op, het is een nacht doorzeilen naar Terceira, het is ruim 80 mijl varen, en dat is iets te lang voor een dagtocht. Dus we maken er een nacht tocht van. Bovendien blijft het lang licht, tot half tien 's avonds, dus de nachtelijke uren zijn kort. Helemaal voor mij, want Frans blijft de hele nacht wakker!
We zitten weer op de uitkijk naar walvissen, maar helaas geen geluk. Wel veel en vaak dolfijnen, soms dichtbij, soms verder weg. wanneer we vlak bij Praia do Vitoria komt een grote groep dolfijnen ons gezelschap houden.
We laten ons anker vallen in de baai, en het begint te regenen. Het wordt niet meer droog, de hele dag miezert het. Dus blijven we droog aan boord, morgen gaan we wel naar de kant.
 
Woensdag 6 juli 2016:  Praia do Vitoria - Angra do Heroismo, Terceira (pos 38.39.16N 27.13.05W)
Afgelegd 14,7 mijl
Totaal 33.812 mijl
We hebben contact met de La Luna, zij liggen in Angro do Heroismo en vertrekken morgen. Ze gaan dan richting Nederland, dus onzel aatste kans om elkaar nog even te zien. het gaat ankerop. Er staat weinig wind, dusde korte tocht naar Angra do Heroismo gaat op de motor. Een klein stukje, iets meer dan 2 uur varen is het. Angra do Heroismo is een leuk plaatsje, de omgeving ziet er gezelliger uit dan Praia do Vitoria. De marina hier is alleen erg onderhevig aan binnenkomende deining vanaf zee. En de marina is erg klein. wanneer we liggen in onze box, rukt de lady behoorlijk aan de lijnen. Niet echt prettig. Maar even afwachten hoe lang we hier blijven liggen.
Het weerzin met Denise en Etienne is als vanouds, gezellig dus. 's Middags slenteren we door het gezellige stadje en 's avonds samen met Joris en Nicole (van de Cedo Nulli) een afscheidsborrel.
 
Donderdag 7 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
's Ochtends vroeg zwaaien we de La Luna uit. En daarna gaan we de historische stad Angra do Heroismo verder verkennen. Het is een mooie stad, en in 1983 op de werelderfgoed lijst geplaatst. Niet ten onrechte. Het stadje is schoon, en de gebouwen zijn goed onderhouden. Aan de lantaarnpalen en de balkons hangen overal fleurige hangbakken vol met bloeiende bloemen.
Angrodo Heroismo was drie eeuwen lang een tussenstop op de zeeroutes tussen Europa, Amerika en Afrika. De broer van Vasco de Gama is hier begraven en in het begin van de 17de eeuw schitterden Spaanse vloten in de haven, beladen met schatten op de terugweg uit Amerika. Maria II gaf de stad haar naam, vanwegede betoonde moed (heroismo) gedurende de strijd voor het liberalisme in het begin van de 19de eeuw. De oudesfeer proefje nog steeds wanneer je door het stadje wandelt.
 
Vrijdag 8 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
Naast Angra do Heroismo ligt Monte Brasil, een vulkanische krate. Niet zo hoog, en een prima wandeling. Vanaf deze bult heb je een prachtig uitzicht over de stad. Het eiland is omgeving door een muur als onderdeel van het fort Castelo de Sao Joao, de verdedigingswerken vandestad. Het is nog steeds in militair gebruik. Wanneer we aankomen wandelen en een afwijkend pad willen nemen worden keurg terecht gewezen door een militair op wacht. Het is mooi weer vandaag, dus we worden beloond met een prachtig uitzicht over zee, over de haven en over de stad.
 
Zaterdag 9 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
Terceira, dit is Portguees voor derde, is zogenoemd om dat het het derde eiland  was dat in 1427 werd ontdekt. Terceira staat bekend om zijn stierenrennen, oftwel tourada a corda. Elke dag vind er wel een tourada plaats ergens op het eiland, en vandaag in Agra do Heroismo, twee straten van de marina vandaan. Lekker dichtbij dus. Een stier wordt opgehitst, strak aan een touw vastgehouden door een ploeg mannen. De meeste mannen, jonge kerels, zijn heldhaftig op afstand. Zodra de stier er aan komt, rennen en vluchten de mannen alle kanten op. Volksvermaak dus.
Het begint om half zeven, we zijn er een half uur van te voren. Het volksvermaak gebeurt in de straten, je moet wel een veilig plek vinden. De meeste bewoners (van de huizen langs de straat) stellen hun huis open voor het publiek. Erg gastvrij en er staat meestal een uitgebreid gedekte tafel met allerlei lekkers hapjes klaar.  Op straat lopende venters met snacks en drankjes.
Vandaag zijn er vier stieren die door de straten opgejaagd worden. het is niet echt een wedstrijd, en dus ook geen sprake van winnaars of verliezers. Het eerste schot klinkt, het betekent dat de stier wordt losgelaten en dat de straat onveilig wordt. Totdat er twee schoten klink, dat is het sein veilig. We staat bij het uiteinde van het parcours. Halverwege de toourada besluiten we een stuk van het parcours te verkennen (natuurlijk wanneer het veilig is). We komen terecht bij de plek waar de stieren worden vrijgelaten, de bewoners tegenover de plek zijn zo vriendelijk om ons binnen te laten. We staan eerste klus! Eén verdieping hoog, dus veilig, en met een prachtig uitzicht! Tourada a corda, het blijft een bijzonder volksvermaak.
                                                                    
Zondag 10 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
Vandaag is de finale van het EK voetbal. Het EK voetbal leeft enorm, natuurlijk omdat Portugal in de finale staat. Op het plein hier in Angra, staat een groot scherm, en daar vindt het feest plaats. Dus wij gaan daar ook naar toe. Om zeven uur lokale tijd begint de uitzending. Half zeven, wij zijn present. Het plein loopt al aardig vol. Stoelen worden uit het gemeentehuis geplaats, een deel van de toeschouwers kan nog zitten, de rest moet staan. Alleen de bedenkers van de opstelling waren niet zo slim. De laagstaande zon schijnt precies op het scherm, niets te zien dus. Ernaast is een televisie geplaatst, dus met honderden fans turen we naar een kleiner televisie scherm in de verte. Dat mag de pret niet drukker , en hoe lager de zon komt te staan hoe meer we zien op het scherm. Het is spannend,.....erg spannend. Ronaldo verlaat geblesseerd het veld. rondom ons zorgelijke gezichten.
Maar uiteindelijk kunnen de Portugezen in luid gejuich losbarsten. Portugal is europees kampioen. Luidkeels klinkt het "os somos campion", het feest kan beginnen.
 
Maandag 11 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
Vandaag geen afspraken, geen feestjes, een lekkere luie dag aan boord. Alleen lui, niet echt. Ons probleemkind, de wc, laat weer van zich horen.(*&^%#$@
 
Dinsdag 12 juli 2016: Angra do  Heroismo, Terceira
Iemand vertelt ons dat er een mooie wandeling is in de buurt van Serreta. Dus wij naar het vvv-kantoor, en daar halen wij de route beschrijving op. Er zijn hier veel wandelingen op de Azoren. Varierend van gemakkelijk, tot moeilijk. De wandeling van vandaag is medium. Goed te doen dus volgens de papieren. Ongeveer 7 kilometer en twee en half uur lopen. De eerste vier kilometer is omhoog, de laatste drie kilomter is dalend. We stappen op de bus naar Serreta, de buschauffeur is zo vriendelijk ons op de juiste plek te laten uitstappen. Het is mooi weer vandaag, niet te warm en toch lekker zonnig. Vol goede moed, met een lunch pakket, gaan we op pad. Nou de papier hebben geen gelijk, het is een zware wandeling. Met name het laatste stuk naar het (krater) meer is zwaar. Het is meer klauteren dan lopen dat we de laatste 300 meter afleggen. We trekken ons aan de struiken en lage boompjes naar boven. Pffff. al hijgend en puffend, bereiken we de top. Tijd voor een pauze en tijd voor ons broodje. Maar lang zitten kunnen we niet, want om drie uur komt de bus weer terug, dus dan moeten we bij de bushalte zijn.
Dus naar beneden is het flink doorstappen. Uiteindelijk komen we om vijf voor drie bij de bushalte. Gelukkig we zijn op tijd, en even later stappen we erg vermoeid, maar voldaan, in de bus, op de terugweg naar Angra.
                                                               
Woensdag 13 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
Spierpijn, spierpijn, en nog eens spierpijn. Onze benen zijn een grote inspanning van gisteren niet meer gewend. Dus vandaag is het strompelen.
Ik ga naar de kapper, en de kapper weet te vertellen dat er vanavond weer een tourada is. Dus om zes uur gaan we aan de wandel, en even later komen we in de straat waar het stieren rennen gaat plaats vinden. We mogen weer bij een dame op het terras staan, goed beschermd tegen de stierenrennen. Het is drukker vanavond. Even later klinkt het startschot. Daar komt de eerste stier aan. Eén van de stoere kerels onderschat de stier en wordt even later op de hoorns genomen. De stier dendert over de man heen, gelukkig komt de vent met de schrik en een paar schrammen vrij. Tja wie stoer wil zijn.....
 
Donderdag 14 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
Tja je krijgt bezoek en dan moet de boot toch netjes zijn, niet waar? De wc wordt weer in elkaar gezet, een sopje  over de vloer, over de deuren en in de kastjes. en de achterkajuit, wat voor ons eigenlijk een soort bergruimte is moet opgeruimd worden. Maar ja waar laat je alle spullen? Na een hoop zweetdruppels krijgt alles toch weer een nieuwe plek.
 
Vrijdag 15 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
Om acht uur staan we present bij het auto verhuur bedrijf. We hebben de komende drie dagen een auto, een mitsubishi. Een grappig klein grijs wagen. Het eerste doel is het vliegveld. We halen Ton en Bineke op, de vlucht was heel voorspoedig, de bagage snel, en aangezien de Azoren net als Nederland onderdeel van Schengen zijn, is de douane geen probleem. Dus Ton en Bineke zijn er 'eerder' dan wij.
Het weerzien is gezellig en hartelijk. Eerst maar eens een kop koffie, en onder het genot van een kopje is het lekker bijkletsen. Ton en Bineke installeren zich en wij gebruiken het grijze wagentje om boodschappen te halen.
 
Zaterdag 16 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
Prachtig zonnig weer, is het vandaag. Tijd om het binnenland van Terceira te ontdekken. Het eiland is als derde ontdekt door de ontdekkingsreizigers vandaar de naam Terceira. En net als de andere eilanden is het vulkanisch.
Als eerste gaan naar het Fernos do Enxofre, hier komt uit de grond zwaveldampen. Daarna gaat het door naar ruta do Natal, een onderwater grot. Deze is alleen 's middags te bezoeken, dus we hebben tijd over. Er is een mooie wandeling in dit gebied, door de bossen, over lava stenen. Soms is het klimmen en klauteren, maar de omgeving is prachtig. dan is het tijd om de grot te bezoeken, het is eigenlijk een lavatunnel. Maar eigenlijk valt het tegen. We rijden verder, nu gaat het richting Gruta do algar do Carvao en dit is werkelijk prachtig. Een indrukwekkend gat, ontstaan door een vulkanische explosie, dik begroeid met druipnat mos en een enorme ondrgrondse grot. Terceira heeft zich vandaag van zijn mooiste kant laten zien.
we sluiten de dag af bij restaurant Beira do Mar, en eten heerlijke visgerechten.
 
Zondag 17 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
Helaas is het vandaag gedaan met het prachtige weer van gisteren. maar uiteindelijk klaar het toch op. we verkennen nu het oostelijk deel van het eiland, en komen terecht in parque do Merendas de sao Brás. Eerst is het picknicken aan de picknick tafel, en dan is het tijd om de benen te strekken door het mooie natuurgebied. Ooit was dit allemaal landbouw, maar ondertussen is de landbouwgrond overwoekerd door bomen. Na twee uur keren we terug bij de auto, via een toeristische route, en met een fraai uitzicht vanaf Serra do Cume over de lappendekens gaat het terug naar de boot. 
 
Maandag 18 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira
Onze laatste dag op Terceira, ik lever 's ochtends de auto in. Na de koffie splitsen onze wegen. Ton en Frans gaan op zoek naar een nieuwe lager voor het toilet, het toilet is een beetje schor en heeft een nieuwe lager nodig. De havenmeester biedt uitkomst en weet de juiste adressen.
Bineke en ik gaan op zoek naar keramiek. Ik heb ergens een keramiek winkel gezien, met honderden verschillende kannen en kruiken. Gelukkig weet ik deze nog te vinden. We vragen aan de eigenaar of we binnen mogen komen. Maar dat mag helaas niet, het is een privé verzameling van 1600 stuks, de deur staat open en zo kun je de 'tentoonstelling' bekijken. Bijzonder, het zijn allemaal gebruikte voorwerpen en verzameld hier op het eiland Terceira.
's Middags besluiten Ton, Bineke en Frans om het rondje rondom Monte Brasil te wandelen, ik blijf aan boord en heb eventjes genoeg gewandeld. Rommeltjes opruimen, website bijwerken, foto's bijwerken, prima zo.
We klaren alvast uit bij de havenmeester,zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken.
's Avonds genieten we van het lokale voedsel, we vinden een prima eettentje met fraai utizicht over het water. Eigenlijk wil ik het gerecht Alcatra proberen, dat is een lokaal gerecht dat alleen hier op Terceira gemaakt wordt. Maar helaas dit restaurant heeft dat niet op de menu kaart stan. Een reden om de Terceira nog een keer te bezoeken?
 
Dinsdag 19 juli 2016: Angra do Heroismo, Terceira - Vila das Velas, Sao Jorge (pos 38.40.82N 28.12.15W)
Afgelegd 56 mijl
Totaal 43.868 mijl
We liggen hier bijna 14 dagen. Het wordt tijd om weer verder te gaan. Zeven uur gaat de wekker, en nu met de extra handjes is de vertrektijd gehalveerd.  Het is even wennen naar een nieuwe routine. Om kwart voor acht gaat het de haven uit. Eerst lijkt het of er geen wind staat, maar dat is schijn. Wanneer we eenmaal buiten de invloed van het eiland zijn hebben we een mooie zeilwind. De wind is wel vlagerig. Frans en Ton zijn aan het racen en wedstrijd varen met de omliggende zeilboten. Alleen weten die niet dat ze in de wedstrijd zitten?!
Eenmaal om het hoekje van Sao Jorge, al varend tussen de twee eilanden Pico en Sao Jorge, verdwijnt de wind eerst en komt dan terug pal op de neus. De laatste 20 mijl leggen we af op de motor.  Vila das Velas heeft een nieuwe piepkleine marina, maar de havenmeester José Dias is heel vriendelijk en vindt voor iedereen wel een plekje in de marina. Op het moment dat wij aankomen is het heel erg rustig, de meeste boten zijn net vertrokken en we krijgen een eigen box toegewezen. We liggen heerlijke rustige marina, geen deining die naar binnen rolt, en geen geruk aan de lijnen.
 
Woensdag 20 juli 2016: Vila das Velas, Sao Jorge
Vandaag bekijken we het kleine stadje. Het is meer een dorpje. Sao Jorge is klein, lang en smal (56km bij 8 km), er wonen slechts 9000 mensen op de eiland. En er is prake van krimp, de jongeren trekken weg van het eiland. Sao Jorge wordt ook wel het eiland van de fajas genoemd, fajas zijn de horizontale uitlopers van de bergen in zee. En op elke faja is wel een klein gehucht gebouwd van een paar huizen. De hoofdstad is Vila das Velas. Een gehucht, een paar straten en een flinke wandeling en je hebt het gezien.
 
Donderdag 21 juli 2016: Vila das Velas, Sao Jorge
José Dias, de havenmeester, heeft een auto voor ons georaniseerd. Het leven is hier relaxed, geen stress. Dus wanneer we even moeten wachten op de dame van het verhuurbedrijf, ze zit eerst op het vliegveld, daarna bij de veerboot, maakt niemand daar een punt van.
Om tien uur stappen we in. Het weer wil vandaag helaas niet meewerken. Het regent, dat gaat over in dikke mist, maar in de middag komt de zon toch weer tevoorschijn. En dan kunnen we genieten van de fraaie vergezichten. Sao Jorge is een prachtig grond eiland, ontstaan door vulkaan uitbarstingen. De hoogste pieken zijn rond de 1000 meter hoog, en de kust komt bijna loodrecht omhoog uit zee. We rijden van het meest oostelijke puntje naar het meest westelijke puntje.
Op de faja das Almas drinken we een kop koffie. Dit dorpje is niet bereikbaar per auto. Op een parkeerplaats, op een paar honderd meter van het dorpje, laat je de auto achter en loop je te voet verder. Je moet er toch niet aan denken dat je iets vergeten bent bij het boodschappen doen!
Sao Jorge staat ook bekend om zijn lekkere kaas. Eigenlijk kent elk eiland hier zijn eigen lekkere kaas. Maar hier in Sao Jorge gaan we naar de kaasfabriek, vlak bij Topo, we krijgen een witte jas aan, een haarnetjes, en netjes om de schoenen en dan mogen we de fabriek in. Elke dag worden hier 300 kazen gemaakt, ongeveer 20 kilo per stuk. Natuurlijk mogen we de kazen proeven na de rondleiding, en als echte kaaskoppen kunnen we het niet laten en nemen we twee lekkere grote stukken kaas mee.
 
Vrijdag 22 juli 2016: Vila das Velas, Sao Jorge
Vandaag blijven we in Vila das Velas. Laat ontbijten, koffie drinken, een ommetje maken en de beide mannen gaan op zoek naar visgerei, want tijdens de volgende zeiletappe moet er toch echt een visje gevangen worden. Een relaxte dag dus is het vandaag.
Even hebben we nog het plan om met de veerboot over te steken naar Pico, maar uiteindelijk besluiten we om dat toch per boot te gaan doen. Mocht de haven slecht zijn, dan varen we door naar Horta en nemen we vandaar de veerboot naar Pico. We zien wel hoe het uitpakt.
 
Zaterdag 23 juli 2016: Vila das Velas, Sao Jorge - Madalena, Pico (pos 38.32.06N 21.31.90W)
Afgelegd 23 mijl
Totaal 43.891 mijl
Om elf uur zijn we zover, het ontbijt is op, we nemen afscheid van de vriendelijke haven meester en varen het piepkleine haventje van Sao Jorge uit. Het is een mooie zeildag. De zeilen gaan op, maar erg veel wind staat er niet. We houden het tot de middag vol met de zeilen op, maar dan is het echt dobberen. We gaan bijna niet meer vooruit. De motor moet aan, en de zeilen gaan naar beneden. Af en toe komen we een groepje dolfijnen tegen, maar wanneer we in de buurt komen duiken ze onder, om een eind verder weer boven water te komen. We passeren een eenzame schildpad en ook zien we weer de portugese oorlogsschepen. Bijzondere beesten blijven dat. Maar de walvissen laten zich niet zien.
Aan het eind van de middag varen we de haven van Madalena binnen. Het is een kleine haven, met beperkte ruimte voor andere zeilschepen. omdat je voldoende ruimte over moet laten voor de veerboten die af en aan varen, is er niet meer ruimte dan voor een 4-tal zeilschepen. We liggen er nu met zijn drieën.
Het is druk met de veerboten, ze gaan af en aan. Want er is feest in Madalena. De patroonheilige van het stadje is Maria Madalena en de 22ste juli is haar feestdag. Dus de hele week is er al feest in Madalena, we vallen met de neus in de boter zeg maar. Morgen zullen we ons eens in het feestgedruis storten, vandaag blijven we aan boord. Het water is helder en een graad of 18. Te koud om te zwemmen vind ik, maar Ton en Frans nemen een verfrissende duik.
 
Zondag 24 juli 2016: Madalena, Pico
Pico staat bekend om haar vuklkaan, Pico, de hoogste berg van Portugal en om haar wijnen. Pico is relatief een jong eiland, en de lava grond is uitermate geschikt om wijn op te verbouwen. In Madalena staat een wijnmuseum, in onze beste Portugees vragen we de weg naar het wijnmuseum, en dat lukt. Het is een korte wandeling, en dan zijn we bij het museum. Het is een leuke opzet, een stukje geschiedenis over de wijnhistorie. Het was een harde tijd voor de bevolking, hard en zwaar werken en weinig opbrengst. De meeste "wijnboeren" woonden op Faial, Horta is met zijn natuurlijke haven het distributie centrum van de wijnen naar Europa en Amerika.
In de loop van de middag begint het langzaam levendig te worden in het dorpje, de festiviteiten komen op gang.
's Avonds om negen uur staat er een parada op het programma. Elk dorp van Pico, elke vereniging is vertegenwoordigd met een dansgroep en een muziekgroep. Gezellig, de lokale dansfolklore trekt uren voorbij en daarna begint (rond middernacht) de muziek, en dat gaat door tot in de late avonduren.
 
Maandag 25 juli 2016: Madalena, Pico
Vandaag is wandeldag, langs de kust en de wijnvelden. Door Areia Larga. Een prachtig gezicht, de wijnvelden zijn verdeeld in kleine veldjes ommuurd met stenen muurtjes van lava. In elke veldje staan een puur wijnstruiken, die over de grond woekeren. Het is goed kijken om een paar wijn trossen te zien. Het lijkt of er niet veel druiven aan groeien.
De zon schijnt op ons bolletje, er is geen schaduw, het is warm. Halverwege de wandelroute vinden we het wel goed, en keren we om. Er staat een gezellig lokaal restaurant in het dorp en daar puffen we neer. We genieten van een lekkere salade en een koel glas drinken.
 
Dinsdag 26 juli 2016: Madalena, Pico
We moeten erg veel moeite doen om een auto te huren. Bij elke verhuurbedrijf vangen we bot. Maar de dame van het VVV heeft bij haar vriendjes van de renault dealer, in Monte een dorp verderop, toch een auto voor ons weten te organiseren.
We nemen een taxi naar Monte, naar de renault dealer. De taxi chauffeur probeert ons te overtuigen dat we het toch echt niet goed doen. We moeten met een taxi het eiland verkennen, de chauffeur is dan een halve reisgids. We glimlachen vriendelijk, maar blijven toch bij ons gehuurde auto. Het is een prima karretje.
Via de toeristische routes en kleine boerenweggetjes verkennen we Pico. De weg gaat steil om hoog, af en toe staat er een koe op de weg, af en toe staan er twee boeren in hun tractor op de weg, gezellig te keuvelen. Niemand heeft haast. De relaxte levensstijl spreekt ons wel aan.
Rond de middag komen we aan in Sao Roque do Pico, een rustige slaperig stadje. Maar bekend van de Museu da Industria Baleeira, in deze fabriek werden de gevangen walvissen verwerkt. De fabriek sloot in 1981 maar is bewaard gebleven als industrieel erfgoed, compleet met de ketels waarin het vet in olie werd omgezet.  Het is indrukwekkend, maar een beetje trieste omgeving. Zoveel walvissen werden hier afgeslacht, heel veel bloed, stank en zweet.
Na Sao Roque do Pico, gaan we verder toeristisch toeren, We verkennen het oostelijk deel van het eiland, een prachtig stuk natuur vol met vulkaan kegels. Via de zuidelijke kust gaan we terug naar Madalena.
 
 
Lees verder