Oversteek Santa Maria (Azoren) - Sagres (Portugal): 22 augustus-  29 augustus 2016

 

Dag 7 en 9 uur: Gearriveerd
Tjongejonge, het venijn zit in de staart. Tege n de avond draaien we kluiver in, en zetten we de fok bij. Net op dat moment hebben we beet met de vislijn. Maar de vis is slimmer dan wij, en het lukt de vis om uiteindelijk te ontsnappen. Het gaat hard waaien, windkracht 6 tot 7, dus voorlopig laten we het vissen maar even voor wat het is.
In de nacht, wanneer ik even uitkijk, krijg ik een onvrijwillige douche over mij heen. De zee gaat behoorlijk tekeer. We kunnen wat "ruimer" varen, maar nu slaan de golven tegen de zijkant van het schip. En regelmatig komt er een breker in de kuip. Deze omstandigheden blijven de hele nacht en dag  zo.
Het is niet zo prettig, hoge zeeën en harde wind. We gaan wel snel, op gereefd grootzeil en fok halen we met gemak 6,5 mijl per uur.
Pas wanneer we de kaap Sao Vincente passeren wordt het iets rustiger, maar ja dan zijn we wel 30 uur verder varen. Gelukkig de zee wordt rustiger, de golven nemen af, en tegen zes uur laten we ons anker vallen vlak voor het stadje Sagres. Weer terug op het europese vasteland na ruim 8 jaar.
We laten het anker vallen, en brengen een toost uit op onze behouden vaart! Welkom in de Algarve.

 

                    

 

Dag 6: Alles is zout!
We hebben best een rustige dag, lekker zeilweer. Maar het blijft rock-en-rollen in de boot. Net als je denkt lekker droog in de kuip te kunnen zitten, komt er een enorme golf die van voren over het schip zo de kuip in rolt. Alles weer lekker nat. En zout. Vooral zout. Het maakt niet uit wat je vastpakt, je hebt gelijk een handvol zout te pakken.
Verder is er niets te melden, de dagen gaan in regelmaat voorbij. Minder zeil bij meer wind; minder wind dus meer zeil.
Alles gaat goed aan boord.

 

Dag 5: Nog geen vis gevangen
Het gaat prima, de rust is weer terug aan boord. Zonnetje is erbij en de zee is rustiger geworden. Prima zeilweer dus. De wind komt uit het noord-noord-oosten en onze koers is 80 graden. We varen onder volledig kluiver en fok, en een kleine reef in het grootzeil. We merken dat we meer oostwaarts komen, de zon gaat 's avonds eerder onder en 's ochtends wordt het eerder licht.
Alleen met het vissen wil het nog niet lukken. De vislijn hangt al tijden uit, maar er wordt nog niet echt gehapt in het aas. Dus voorlopig moeten we het doen met de etens-voorraden aan boord. Maar daar kan op vertrouwd worden :-), we kunnen nog wel een tijdje vooruit met de voorraad. Ook de Hunda heeft de vislijn uit, maar hun vangst is tot nu beperkt tot één tentakel van een octopus, en die hebben ze maar weer terug gegooid in zee.
Alles gaat goed aan boord.

 

Dag 4: Het aftellen is begonnen
De helft zit erop, we kunnen gaan aftellen. We moeten diep graven in onze herinnering dat we zo lang aan de wind hebben moeten varen. We doen het nu al een paar dagen achtereen, en het is erg vermoeiend. Gelukkig is de wind nu een "dragelijke" windkracht 4 (uit het noordoosten), en zijn we goed in-geslingerd. Dus het went.
Af en toe maken we nog rare bokkesprongen in de boot, wanneer de lady een rare zwieper heeft.  Eén hand voor jezelf, zeg ik altijd. Nou afgelopen nacht vergat ik dat even en kwam vervolgens hardhandig in aanraking met het tafelblad. Oef!
Verder is vandaag de dag eigenlijk hetzelfde als de dag van gisteren. Alles gaat goed aan boord.

 

Dag 3: De kermis is voorbij!
De kermis is voorbij. De nacht was erg vermoeiend. Harde wind, uitschieters tot in de 30 knopen. Windkracht 7 tot 8. Om toch een beetje fatsoenlijk te kunnen slapen varen we onder zwaar gereefd tuig. Een puntje kluiver, en gereefd grootzeil. Dat wordt overdag maar een paar uurtjes slaap terug pakken.
In de loop van de ochtend verbetert het weer. De zon komt weer tevoorschijn. De wind neemt langzaam af tot een windkracht 5, en langzaam zetten we meer zeil. De kluiver gaat helemaal uit. De wind komt nog wel uit het noord oosten, dus voorlopig blijft het hoog aan de wind varen. Ik ben zelfs in staat om weer een brood te bakken op onze schommelende lady.
Wanneer we 's ochtends contact hebben met de Hunda, blijkt bij hun de omstandigheden hetzelfde te zijn. Maar zoals Dorothy treffend zeg "uiteindelijk ben je zo moe dat je overal wel kunt slapen".
Alles gaat goed aan boord, we zijn weer een stukje dichterbij de Algarve.

 

Dag 2: Gratis kermis
Dag twee zit erop, zaten we eerst te mopperen over de wind, nou de wind is gekomen. De weersvoorspellingen lieten wel zien dat we meer wind krijgen, alleen het is een dag eerder dan verwacht. De hele nacht is het tobben met de wind. Soms is het zeilen met de motor aan, om de koers te kunnen houden.
Tegen de ochtend na een flinke bui gaat de wind stevig in het noordoosten zitten. Windkracht 5 tot 6, en we zien uitschieters naar windkracht 7. En dat met een aan de windse koers maakt het niet prettig. Het is nu zaak jezelf goed vast te houden.
We hebben een flink reef in het grootzeil en de fok staat uit, alles over stuurboord. De zee is rommelig, en de boot klotst behoorlijk. Gratis kermis zullen we maar zeggen. Morgen nog een dag met flinke wind, en dan neemt de wind weer af volgens de weerberichten. Wie weet krijgen ze gelijk.
Alles is goed aan boord.

 

Dag 1: Vertrek uit Santa Maria
Onze voorlopig laatste langere oversteek. En voor het eerste met z'n drieën dat we een langere oversteek doen. Het is een beetje wennen en vreemd. We zijn een beetje weemoedig. Na deze oversteek blijven we voorlopig het komende jaar in de middellandse zee. We koersen nu naar de Algarve. Waarschijnlijk wordt het Portimao waar we stoppen. Ergens in Spanje willen we overwinteren. Onze voorkeur gaat uit naar Sevilla.
Om half negen gaan we los, we nemen afscheid van onze buren, de Freya. De Hunda is ons al een dag voor gegaan. De Freya volgt waarschijnlijk later op de dag. Bij het uitvaren van de box doet de versnelling raar. Wanneer Frans de motor weer in zijn vooruit wil zetten, "pakt" deze niet. We schampen de Stein, een andere Duitse boot. Eerst maar weer eens langszij de steiger, en onze windvaan bekijken. Want Gerrit heeft een tikje gekregen. Gelukkig blijkt alles prima in orde en ook de Stein heeft geen schade. Een kwartiertje later varen we dan toch echt de haven van Santa Maria uit.
De weerberichten laten rustig weer zien. En inderdaad er staat weinig wind. We wisselen de motor met de zeilen, af en toe kunnen we een paar uur zeilen, en af en toe moet de motor aan.
Het is mooi zonnig weer, wind uit het zuidwesten draaien naar het noord oosten. En tot twee keer toe krijgen we een school dolfijnen op bezoek.
Al met al is het een prima start naar de Algarve.